سیستما، کراو ماگا و سبک های مشابه، وحشی گری نیستند. اونها برای اهداف خاصی طراحی شدند، منطق خودشون رو دارند و مطمئنا کسانی که این رشته ها رو آموزش می بینن، از استاد و یا هم دوره ای هاشون کینه به دل نمی گیرن.
در مورد اینکه این رشته ها زیبایی و هارومونی ندارند و هنر نیستند هم با شما موافق نیستم. بستگی به نگاه ما داره ...
درود دوست عزیز ممنون بابت تو ضیحاتتون
با اجازه از استارتر
سبک هاپکیدو هم واسه دعواهای خیابانی هم هست و یکی از خشن ترین دفاع شخصی هاست و همچنین ضربه به نقاط حساس بدن رو داره
و شما میتونید همزمان با چند نفر درگیر بشید و روی انها فن اجرا کنید
البته کلا نباید سبک ها یا رشته های رزمی یا همین فنون جنگی رو با هم مقایسه کرد چون کار درستی نیستش وهر سبکی یا ....
ویژگی ها و خوبی های مخصوص خودشو داره!!!
موفق باشید
من منظورمُ خوب نرسوندم ... تو پست بالا توضیح دادم منظورم چی بوده
در مورد نکته اول موافقم ،من از اون کلمه استفاده ابزاری کردم ... میخواستم مطلب رو جا بندازم
در مورد نکته دوم مخالفم ... این دو جمله رو بنیانگذار و اساتید کراو ماگا بارها گفتن : "در کراوماگا رحم (mercy) وجود نداره" "قدرت کراوماگا از اگرشن نشآت میگیره" ... وحشیگری هست ولی این وحشی گری لازمه و در دفاع از خود کاملا قابل توجیه هست
در مورد سوم هم تصوری بود که یک استاد با حرفاش به من داد ... میگفت باشگاه مثل پادگان نیروهای ویژه و ارتش هست ،بعد از یه مدت عادت میکنن و این طرز رفتار جزو خلق و خوشون میشه (کراوماگا کاملا نظامیه) ...
توی تمرین اگر در کلاسهای واقعی باشه اصلا مراعات نمیکن ،از ضعفت استفاده میکنن و تا حد سادیسم پیش میرن
شما فرض کن تو کلاس تکواندو همکلاسیت مدام به دست آسیب دیده شما ضربه بزنه ... و وقتی دارین از درد نعره میزنین بازم بزنه و این کار جزوی از اصول تمرین باشه و شما به حال التماس بیوفتی زمین و اون ادامه بده !!! تجربیاتتون از ورزشهای دیگه که کار کردید به این رشته بسط ندید ... تمام هدف من ازون مطلب این بود که چنین کاری نکنید
اگه تونستین قسمت krav maga مستند fight quest رو ببینید ... من این اواخر دیدم ،دقیقا عین همون چیزی بود که من تو این چند سالها بهش رسدم .اگر ببینین حرف بنده رو تایید میکنین ،خیالتون راحت باشه من چند سال مستمر روی این رشته تحقیق کردم :f34r:
خب فک کنم دگ تاپیک به انحراف کشیده شد:دی
بهتره در مورد سیستما و چگونگی یاد گیریش بحث کنیم
البته اگه اقای فایر نایت تشریف فرما بشن!!!!
اصلاحیه : با توجه به پاسخ دوستان متوجه شدم که منظورم رو درست نتونستم برسونم ، نظر من نسبت به این رشته ها کاملا مثبته ... فقط قصد دارم یک سری تفاوتها رو پر رنگ تر کنم برای دوستان
چند صفحه از این تاپیک رو خوندم ...
با اجازه firenight 666 عزیز میخوام یه نکته ای رو متذکر بشم ...
سیستما و کراوماگا رو با هیچ ورزش رزمی یا هنر رزمی مقایسه نکنید
در کدام ورزش رزمی شما رو همزمان در برابر 10-15 نفر قرار میدن تا یاد بگیرین از دستشون فرار کنید بدون اینکه له یا خفه بشین تو جمعیت ؟
این دو رشته هنر نیستند و هیچ اهمیتی به زیبایی حرکات و هارمونی و ... نمیدن و فلسفه اونها فقط و فقط زنده موندن و معدوم ،فلج یا خلع سلاح کردن سریع حریفه ،ورزش هم نیستند چون جنبه رقابتی و ورزشی ارزشی براشون نداره
اصلا به دنبال چیزهایی که در خیلی هنرهای رزمی میبینیم نیستن ... هاپکیدو ،آیکیدو ،جوجیتسو همه اصول اخلاقی دارن که فنونشون هم تابع همون اصول هست در حالی که در این سبکها هیچ قانون و اصل اخلاقی وجود نداره
شاید لغت مناسبتر برای این دو رشته فنون جنگی/نظامی باشه (؟)
تمرینات کراو ماگا (من از تمرینات سیستما اطلاعات ندارم) به اندازه ای خشن ،بیرحمانه و کثیف (اینجا معنی منفی ندارن این کلمات و برای دفاع لازمن) هستن که اگه همونطور که باید اجرا بشن شما به جای دوستی و رفاقت با همکلاسیهاتون از اونها کینه به دل میگیرین ...
این رشته فقط برای مبارزات خیابانی هستند و برعکس ورزشهای رزمی مثلا ژاپنی که شما رو به افتادگی و آرامش دعوت میکنن از شما میخواد که وحشی و بیرحم باشید ...
مثلا تاکید شدیدی در پاشیدن خاک یا چای یا آب جوش ... در چشم حریف دارن ،همینطور میگن وقتی میبینین حریف آسیب دیده تمام انرژی رو رو اون نقطه آسیب دیده بزارین و حتی بعد از اینکه روی زمین افتاد هم انقدر به اون نقطه ضربه بزنین که حریف فلج بشه
یا نمونه دیگه ... بعد از اینکه حریف افتاد توصیه میکنن با تمام قدرت مچ پاش رو لگد کنید تا قوزک پاش بشکنه یا ترک بخوره و نتونه بلند بشه یا تعقیبتون کنه .... یا بارها کوبیدن سر حریف به زمین وقتی روی زمین افتاده ...
بنابراین مقایسه این دو با سایر رشته ها قیاس مع الفارق هست
ببینید گاهی احساس می کنم سر واژه ها بحث می کنیم. شیوه های مبارزه رو می شه به اشکال مختلف تقسیم بندی کرد و در کتگوری های خاص قرار داد و البته اسم خاصی هم برای اون کتگوری ها در نظر گرفت.
ما می تونیم قائل به این کتگوری ها باشیم یا نباشیم. می تونیم اونها رو هنر رزمی بنامیم یا شیوه جنگی یا وحشی گری و یا هر اسم دیگه ای.
همه ی اینها بستگی به این داره که از چه زاویه ای به موضوع نگاه می کنیم، چه تصویری، چه انتظاری، چه هدفی از مبارزه در ذهن داریم.
سیستما، کراو ماگا و سبک های مشابه، وحشی گری نیستند. اونها برای اهداف خاصی طراحی شدند، منطق خودشون رو دارند و مطمئنا کسانی که این رشته ها رو آموزش می بینن، از استاد و یا هم دوره ای هاشون کینه به دل نمی گیرن.
در مورد اینکه این رشته ها زیبایی و هارومونی ندارند و هنر نیستند هم با شما موافق نیستم. بستگی به نگاه ما داره ...
دوست من، راستش قصد به انحراف کشیدن تاپیک رو نداشتم. هر چند نظر من رو بخواید این جور بحث ها، انحراف نیستن و باعث رشد ما می شن.
امیدوارم آقای فایرنایت هم موافق باشن با من.
دوستان من بارها در بخش هنر های رزمی فرق بین هنر رزمی مکتب جنگی ورزش رزمی توضیح دادم
امیدوارم به معنا و مفهوم آنها خوب دقت کنید
ممنون از حسن توجه دوستان
ما تو ژاپنی بهش میگیم هنکا
شما یکی از تفسیرهای هنکا رو معنی کردید.
با تشکر
استاد میلاد گرامی، ممنون از یادآوری شما درباره هنکا ( توضیحات شما رو درباره هنکا مطالعه کرده بودم ). شاید خواستید یادآوری کنید که این مسائل تازگی نداره و به نوعی تکرار مکررات هست.
اما چیزی که من سعی دارم بگم شاید کلی تر هست.
ما معمولا چیزها رو با منطق خاصی در قالب ها و دسته های خاصی قرار میدیم. این کار از جهاتی سودمند هست اما، این دسته بندی ها کاملا "قراردادی" هستند و نباید مبنای قضاوت، انتخاب و ارزش گذاری قرار بگیرند.
ما زمانی در مسیر کمال قرار می گیریم که در چرخه اصطلاحات و اسامی، قانون ها، دسته بندی ها و غیره، به دام نیافتیم و از اونها قفس نسازیم برای ذهنمون.
اینها وسیله هستند، هدف رو نباید از یاد برد.
استاد میلاد گرامی، ممنون از یادآوری شما درباره هنکا ( توضیحات شما رو درباره هنکا مطالعه کرده بودم ). شاید خواستید یادآوری کنید که این مسائل تازگی نداره و به نوعی تکرار مکررات هست.
اما چیزی که من سعی دارم بگم شاید کلی تر هست.
ما معمولا چیزها رو با منطق خاصی در قالب ها و دسته های خاصی قرار میدیم. این کار از جهاتی سودمند هست اما، این دسته بندی ها کاملا "قراردادی" هستند و نباید مبنای قضاوت، انتخاب و ارزش گذاری قرار بگیرند.
ما زمانی در مسیر کمال قرار می گیریم که در چرخه اصطلاحات و اسامی، قانون ها، دسته بندی ها و غیره، به دام نیافتیم و از اونها قفس نسازیم برای ذهنمون.
اینها وسیله هستند، هدف رو نباید از یاد برد.
بسیار عالی بود،عمیقا تشکر میکنم بخاطر این پستتون.
اصلاحیه : با توجه به پاسخ دوستان متوجه شدم که منظورم رو درست نتونستم برسونم ، نظر من نسبت به این رشته ها کاملا مثبته ... فقط قصد دارم یک سری تفاوتها رو پر رنگ تر کنم برای دوستان
چند صفحه از این تاپیک رو خوندم ...
با اجازه firenight 666 عزیز میخوام یه نکته ای رو متذکر بشم ...
سیستما و کراوماگا رو با هیچ ورزش رزمی یا هنر رزمی مقایسه نکنید
در کدام ورزش رزمی شما رو همزمان در برابر 10-15 نفر قرار میدن تا یاد بگیرین از دستشون فرار کنید بدون اینکه له یا خفه بشین تو جمعیت ؟
این دو رشته هنر نیستند و هیچ اهمیتی به زیبایی حرکات و هارمونی و ... نمیدن و فلسفه اونها فقط و فقط زنده موندن و معدوم ،فلج یا خلع سلاح کردن سریع حریفه ،ورزش هم نیستند چون جنبه رقابتی و ورزشی ارزشی براشون نداره
اصلا به دنبال چیزهایی که در خیلی هنرهای رزمی میبینیم نیستن ... هاپکیدو ،آیکیدو ،جوجیتسو همه اصول اخلاقی دارن که فنونشون هم تابع همون اصول هست در حالی که در این سبکها هیچ قانون و اصل اخلاقی وجود نداره
شاید لغت مناسبتر برای این دو رشته فنون جنگی/نظامی باشه (؟)
تمرینات کراو ماگا (من از تمرینات سیستما اطلاعات ندارم) به اندازه ای خشن ،بیرحمانه و کثیف (اینجا معنی منفی ندارن این کلمات و برای دفاع لازمن) هستن که اگه همونطور که باید اجرا بشن شما به جای دوستی و رفاقت با همکلاسیهاتون از اونها کینه به دل میگیرین ...
این رشته فقط برای مبارزات خیابانی هستند و برعکس ورزشهای رزمی مثلا ژاپنی که شما رو به افتادگی و آرامش دعوت میکنن از شما میخواد که وحشی و بیرحم باشید ...
مثلا تاکید شدیدی در پاشیدن خاک یا چای یا آب جوش ... در چشم حریف دارن ،همینطور میگن وقتی میبینین حریف آسیب دیده تمام انرژی رو رو اون نقطه آسیب دیده بزارین و حتی بعد از اینکه روی زمین افتاد هم انقدر به اون نقطه ضربه بزنین که حریف فلج بشه
یا نمونه دیگه ... بعد از اینکه حریف افتاد توصیه میکنن با تمام قدرت مچ پاش رو لگد کنید تا قوزک پاش بشکنه یا ترک بخوره و نتونه بلند بشه یا تعقیبتون کنه .... یا بارها کوبیدن سر حریف به زمین وقتی روی زمین افتاده ...
بنابراین مقایسه این دو با سایر رشته ها قیاس مع الفارق هست
درود دوست عزیز ممنون بابت تو ضیحاتتون
با اجازه از استارتر
سبک هاپکیدو هم واسه دعواهای خیابانی هم هست و یکی از خشن ترین دفاع شخصی هاست و همچنین ضربه به نقاط حساس بدن رو داره
و شما میتونید همزمان با چند نفر درگیر بشید و روی انها فن اجرا کنید
البته کلا نباید سبک ها یا رشته های رزمی یا همین فنون جنگی رو با هم مقایسه کرد چون کار درستی نیستش وهر سبکی یا ....
ویژگی ها و خوبی های مخصوص خودشو داره!!!
موفق باشید
ببینید گاهی احساس می کنم سر واژه ها بحث می کنیم. شیوه های مبارزه رو می شه به اشکال مختلف تقسیم بندی کرد و در کتگوری های خاص قرار داد و البته اسم خاصی هم برای اون کتگوری ها در نظر گرفت.
ما می تونیم قائل به این کتگوری ها باشیم یا نباشیم. می تونیم اونها رو هنر رزمی بنامیم یا شیوه جنگی یا وحشی گری و یا هر اسم دیگه ای.
همه ی اینها بستگی به این داره که از چه زاویه ای به موضوع نگاه می کنیم، چه تصویری، چه انتظاری، چه هدفی از مبارزه در ذهن داریم.
سیستما، کراو ماگا و سبک های مشابه، وحشی گری نیستند. اونها برای اهداف خاصی طراحی شدند، منطق خودشون رو دارند و مطمئنا کسانی که این رشته ها رو آموزش می بینن، از استاد و یا هم دوره ای هاشون کینه به دل نمی گیرن.
در مورد اینکه این رشته ها زیبایی و هارومونی ندارند و هنر نیستند هم با شما موافق نیستم. بستگی به نگاه ما داره ...
الان داشتم میخوندم پستم متوجه شدم که مطلب رو خوب نرسوندم ،اگه در تاپیک هنرهای رزمی پستهای منو دیده باشین میدونین که کاملا طرفدار این روش هستم
نظر من نسبت به این دو رشته کاملا مثبته
خشن و بیرحمانه و کثیف که گفتم در فرهنگ لغات رزمی من معنی منفی ندارن ... بلکه واقع گرایانه و کاربردی ترجمه میشن
قصدم این بود که کسانی که تصورات دیگه ای از این رشته دارن به اشتباه نیوفتن و با هنرهای رزمی که هدفشون به مرور زمان اینی شده که میبینیم مقایسش نکنن... اگه براشون این واقعیتها جا افتاده بیان سمت این رشته ها (البته فعلا جایی برای آموزش این دو وجود نداره و برای دیگری هرگز وجود نخواهد داشت)