زیبا ترین شعرهایی که تا به حال خواندید یا شنیدید

[alireza9401]

بهترین بیت شعری که خواندم از امضا یکی از کاربرا بود.
من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید *** قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید
شاعرش کیه؟ملک الشعرا؟

 

[ibest]

صبح بی‌تو رنگ بعد از ظهر یک آدینه دارد


بی‌‌تو حتی مهربانی حالتی از کینه دارد


بی‌تو می‌گویند تعطیل است کار عشقبازی


عشق اما کی خبر از شنبه و آدینه دارد . . .

 

[ibest]

به هرجا ناتوان دیدی توان باش ، به سود مردم خامُش زبان باش

ستمکش را اگر دیدی برآشوب ، ستمگر را چو مشتی بر دهان باشچو افتد بر جبینت خط پیری

، مکن افسردگی دل دل جوان باشروزگاری در هوای خویش بودی ، یه عمری هم در هوای این و آن باش

 

[ibest]

گاه....
آدمی تنهاتر از آن است که سکوتش می‌گوید....
گاه.....
تنهایی تنهاتر از آن است که دیده شود ......

("محمدعلی بهمنی")

 

[bortez]

هوسی است در سر من که سر بشر ندارم
من از این هوس چنانم که ز خود خبر ندارم

دو هزار ملک بخشد شه عشق هر زمانی
من از او بجز جمالش طمعی دگر ندارم

 

[ibest]

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز
مرده آنست که نامش به نکویی نبرند ...

 

[ibest]

کهکشانها کو زمینم؟
زمین کو وطنم؟
وطن کو خانه ام؟
خانه کو مادرم؟
مادر کو کبوترانم؟
من گم شدم در تو یا تو گم شدی در من ، ای زمان؟…
حسین پناهی

 

[ibest]

چایت را بنوش

نگران فردا نباش

از گندم زار من و تو

مُشتی کاه میماند برای باد ها

( نیما یوشیج )

 

[ibest]

خشکید و کویر لوت شد دریامان

امروز بد و و از آن بتر فردامان

زین تیره دل دیو صفت،مشتی شمر

چون آخرت یزید شد دنیامان

مهدی اخوان ثالث

 

[kyle]

چه روزگار غریبی است روز پیری من

به روی نیمکت پارک ها اسیری من

نه در مثلث پیری و ناتوانی و یأس

که در سه کنج زمان نیز گوشه گیری من

غنی شدن به زبان در بیان خاطره ها

ولی ز حوصلۀ گوش ها فقیری من

گرسنه آمدن و تشنه زیستن یک عمر

ز هر نفس که در آن زندگیست سیری من

به عالمی که نگیرند از کسی دستی

ز خلق یائسه امید دستگیری من

سراب را به تماشا نشستن موهوم

به چشم مرد عطش خندۀ کویری من

چو بانگ نق نق ساعت به گاهوارۀ شب

تمام ثانیه ها را بهانه گیری من

غلامرضا شکوهی

 

[ibest]

گر تو آزاد نباشی، همه دنیا قفس است...!

تا پر و بال تو و راه تماشا بسته ست،

هر کجا هست، زمین تا به ثریا قفس است...!

تا که نادان به جهان حکمروایی دارد،

همه جا در نظر مردم دانا قفس است...!




"فریدون مشیری"

 

[ibest]

تا تو با منی زمانه با من است
بخت و کام جاودانه با من است
تو بهار دلکشی و من چو باغ
شور و شوق صد جوانه با من است
یاد دلنشینت ای امید جان
هر کجا روم روانه با من است
ناز نوشخند صبح اگر توراست
شور گریه ی شبانه با من است
برگ عیش و جام و چنگ اگرچه نیست
رقص و مستی و ترانه با من است
گفتمش مراد من به خنده گفت
لابه از تو و بهانه با من است
گفتمش من آن سمند سرکشم
خنده زد که تازیانه با من است
هر کسش گرفته دامن نیاز
ناز چشمش این میانه با من است
خواب نازت ای پری ز سر پرید
شب خوشت که شب فسانه با من است

هوشنگ ابتهاج

 

[ibest]

جای تو خالیست


برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست
گویی همه خوابند، کسی را به کسی نیست


آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست


این قافله از قافله سالار خراب است
اینجا خبر از پیش‌رو و باز پسی نیست


تا آینه رفتم که بگیرم خبر از خویش
دیدم که در آن آینه هم جز تو کسی نیست


من در پی خویشم، به تو بر می‌خورم اما
آن‌سان شده‌ام گم که به من دسترسی نیست


آن کهنه درختم که تنم زخمی برف است
حیثیت این باغ منم، خار و خسی نیست


امروز که محتاج توام، جای تو خالی است
فردا که می‌آیی به سراغم نفسی نیست


در عشق خوشا مرگ که این بودن ناب است
وقتی همه‌ی بودن ما جز هوسی نیست

هوشنگ ابتهاج

 

[ibest]

صد سال ره مسجد و میخانه بگیری / عمرت به هدر رفته اگر دست نگیری

بشنو از پیر خرابات تو این پند / هر دست که دادی به همان دست بگیری . .

 

[ibest]

عاشقي را شرط اول ناله وفرياد نيست
تا کسي از جان شيرين نگذرد فرهاد نيست
عاشقي مقدورهر عياش نيست
غم کشيدن صنعت نقاش نيست

 

[ibest]

از زنــدگــانیــــم گــــله دارد جــوانیــــــم----- شرمنده‌ی جوانـــی از این زندگانیـم

دارم هـــوای صحبت یــــاران رفتـــــه را -----یاری کن ای اجل که به یاران رسانیم

پروای پنج روز جهان کی کنم که عشق----- داده نویــــــد زندگــــی جــاودانیـــــم
شهریار

 

[ibest]

زندگی سبدی از خاطره هاست

میوه هاش

گاهی شادی ست،گاهی غم

گاهی عشق و گاهی نفرت

گاهی یک سکوت بی رحم
میشکونه همه دل ها رو...همه اون عشق و صفا رو

گاهی یک شادی کوتاه...پرت میکنه خیلی ها رو تو چاه

گاهی یک غم سنگین، میکنه آدم و بی دین

گاهی آبرو رو میده بر باد
تنها راهش اینه

زندگی رو ببر از یاد

 

[ibest]

وقتی گریبان عدم با دستخلقت می درید
وقتی ابدچشم تو را پیش از ازل می آفرید
وقتی زمینناز تو را در آسمان ها می کشید
وقتی عطشطعم تو را با اشک هایم می چشید
من عاشقچشمت شدم نه عقل بود و نه دلی
چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی
یک آن شداین عاشق شدن دنیا همان یک لحظه بود
آن دم کهچشمانت مرا از عمق چشمانم ربود
وقتی که منعاشق شدم شیطان به نامم سجده کرد
آدم زمینیتر شد و عالم به آدم سجده کرد
من بودم وچشمان تو نه آتشی و نه گلی
چیزی نمیدانم از این دیوانگی و عاقلی

 

[ibest]

چون مرگ ناگزیری و تدبیر تو محال


تو قله ي خیالی و تسخیر تو محال
بخت منی که خوابی و تعبیر تو محال

ای همچو شعر حافظ و تفسیر مثنوی
شرح تو غیر ممکن و تفسیر تو محال

عنقای بی نشانی و سیمرغ کوه قاف
تفسیر رمز و راز اساطیر تو محال

بیچاره ي دچار تو را چاره جز تو چیست
چون مرگ ناگزیری و تدبیر تو محال

ای عشق، ای سرشت من، ای سر نوشت من
تقدیر من غم تو و تغییر تو محال

قیصر

 

[The Mechanic]