نیای به سلام کردن نیست. چون همه 24 ساعته اینجا پلاس هستیم و مثل کارمندای یه شرکت مدام جلوی چشم همدیگه ایم..
آقا ما حوصله صحبت کردن با کسیو نداریم.. معمولا توی جمع ها شنونده هستیم و در تعریف کردن خاطرات شیرین بسیار ***** میشیم..
وقتی مهمان میاد خونه حرف نمیزنم.. وقتی اون حرف میزنه هم بهش میگم "آره..درست ..عجب!! " و این چیزا!!
گاهی یارو احساس میکنه داره خودشو کوچیک میکنه..
احساس میکنم ملت فقط *شعر میگن..
موضوع جایی شدید شد که اخیرا با یکی رفیق شدم که اونم مثل خودمه و وقتی میریم بیرون فقط همدیگه رو نگاه میکنیم!
مشکل کجاست؟
درمان چیه؟
آقا ما حوصله صحبت کردن با کسیو نداریم.. معمولا توی جمع ها شنونده هستیم و در تعریف کردن خاطرات شیرین بسیار ***** میشیم..
وقتی مهمان میاد خونه حرف نمیزنم.. وقتی اون حرف میزنه هم بهش میگم "آره..درست ..عجب!! " و این چیزا!!
گاهی یارو احساس میکنه داره خودشو کوچیک میکنه..
احساس میکنم ملت فقط *شعر میگن..
موضوع جایی شدید شد که اخیرا با یکی رفیق شدم که اونم مثل خودمه و وقتی میریم بیرون فقط همدیگه رو نگاه میکنیم!
مشکل کجاست؟
درمان چیه؟
Last edited: