Cleeev
Registered User
- تاریخ عضویت
- 6 ژانویه 2010
- نوشتهها
- 1,267
- لایکها
- 794
کانون زبان بهترین اساتید رو داره که بسیاریشون سال ها در آمریکا زندگی کردن (حداقل اساتید واحد مرکزی، جم، تخت طاووس خیابون فجر یا همون جم). اساتید فرانسه و آلمانی و غیره ـش هم به همین صورت...
کانون زبان سیستم آموزشش خیلی خوبه و هم گرامر و هم لغت شناسیتون بهبود میابه؛ همچنین توانایی صحبت کردن به طوری که نیمی از وقت کلاس به خصوص در ترم های بالا به صحبت میگذره... به هر حال وقت کلاس محدود هستش و نمیتونه استاده بشینه 24 ساعت با شما تمرین کنه...!!
در هر صورت شما یک خارجی هستید با زبان فارسی که زبانی عقب مانده و کم ظرفیت است... شما با هیچ مؤسسه و کلاسی فراتر از یادگیری خوب و مناسب گرامر و لغات نمیتونی پیش بری؛ درواقع مکالمه در هیچ یک از این کلاس ها به حد یک native آمریکن نمیرسوندت...
شما دقت نکردید من چی گفتم:
برای یادگیری مکالمه و فهمیدن سخنان افراد native و توانایی نزدیک کردن لهجه و سرعت به آنها:
1- شما باید در محیط قرار بگیرید؛ فعلاً که امکانش نیست براتون پس بهترین کار همونطور که گفتم تماشا و گوش دادن زیاد به فیلم ها، گفتگوهای خبری و موسیقی هاست؛ درباره فیلم ها و موسیقی ها میتوانید با زیرنویس/متن انگلیسیشان به خودتان کمک کنید تا لغات گفته شده را دقیق بفهمید؛ پس از مدتی دیگر نیاز خاصی به زیرنویس انگلیسی هم نخواهید داشت و مغزتان خواهد آموخت...
2- زبان فارسی را دور انداخته و زبان انگلیسی را به زبان اصلیتان تبدیل کنید؛ در افکارتان، خواب ها و رؤیاهایتان، اندیشه ـتان، و غیره، در همگی به زبان انگلیسی جمله بندی کرده و به این زبان فکر کنید، خواب ببینید، و...
متأسفانه اشتباه بسیاری از افراد (حتی در این سطح نسبتاً بالایی که من الان دارم میخونم هم میبینم) این است که جملات را در ذهنشان به فارسی ساخته و سپس سعی در ترجمه لغات و افعال به انگلیسی میکنند...
با این رویه، فرد به هیچ نقطه بالایی نخواهد رسید و همان ابلهی که هست باقی خواهد ماند و حتی 4 تا جمله ای که صحیح باشن هم نمیتونه درست سر هم کنه...
دلیل اینه که هنوز چسبیده به زبان مادری ناقصش...
مشکل اغلب افراد این است که نمیفهمند موجودی فرگشت یافته و پیشرفته هستمند و میتوانند با سعی و تلاش، کنترل مغز و سیستم های غریزی را هم در دستشان بگیرند و نشان دهند رییس بدنشان کیست...!
شما باید با تمرین و سختی کشیدن زیاد، از افکارتان شروع کرده و دیگر به فارسی فکر نکنید؛ بلکه به زبان هدف فکر کنید. در نتیجه طی گذر زمان، دیگر فارسی تبدیل به زبان پس زمینه و انگلیسی تبدیل به زبانی که بیشترین فوکس (Focus) روش هست میشه...
جملات و لغات انگلیسی باید جایگزین روند فعلی مغزتان گردند؛ جملات و لغات انگلیسی باید در دم و آن واحد ساخته شوند و نه اینکه اول فارسی را ساخته و بعد ترجمه کنید به انگلیسی...!
البته در سطوح پایین و برای افراد تازه کار که تازه شروع به آموختن زبان انگلیسی (یا دیگر زبان ها) کرده اند، این امری دشوار و دست نیافتنیست؛ ولی تنها راه پیشرفت و تکامل یافتن در یادگیری یک زبان دیگر، همین است؛ وگرنه شما نهایتاً فردی دارای لهجه ای تابلو خواهید بود و مثل هندیا، جملات رو کج و کوله و دفرمه خواهید ساخت و بیان خواهید کرد؛ و هیچ وقت به آرزوی شباهت یافتن به native speaker نخواهید رسید...
تحقیقات نشان داده که میزان "باورپذیر بودن" حرف شما تا حد زیادی به لهجه شما بستگی دارد؛ یک native speaker در هر زبانی (به خصوص به گویش مرجع آن زبان، مثلاً تهرانی امروزی در فارسی)، همیشه سخنانش نزد دیگران باورپذیرتر است تا یک فرد لهجه دار و بعضاً خارجی...
حالا تصمیم با خودتونه، میخواید عین یه هندی جمله ها رو همیشه دفرمه بیان کنید و هی از زبون مادریتون ترجمه کنید، یا نزدیک بشید به یه سخنگوی native
من در پایان هم نظرم همون کانون زبان ایران هستش.
ولی اگر شما از گشادی مفرط رنج میبرید یا حوصله کلاس و درس خواندن ندارید، دیگر مشکل خودتان است؛ یک کلاس 4-5 ساعت در هفته (یا حتی 16 ساعت در هفته!) برای شما معجزه نمیکند... تلاش خودتان است که شما را به هدف میرساند...
حالا من مرکز جم میرم و همه بزرگسالان بالای 18 سال هستن توی این مرکز (قانونشه)؛ ولی مراکزی که بزرگسالانشون طبق همون از 14 سال به بالا بزرگسالن، سر کلاس اغلب بچه های دبیرستانی هستن و به زور خانواده اومدن سر کلاس نشستن...
مثل مدرسه، دقت نمینن و تمارین رو هم انجام نمیدن و فقط میان سر کلاس و میرن خونه کتاب رو میزارن یه گوشه تا جلسه بعد دوباره بزارن توی کیفشون؛ و لای کتابم باز نمیکنن...!
بعد با هر جور زور و تقلب و چند ترم افتادن، میرسن به لول های متوسط (مثلاً ترم 10-12 intermediate) و بعدش که کم میارن و عین خر-در-گل-مانده در امتحانات سخت گیر میکنن، میکشن از کلاس بیرون و دیگه ادامه نمیدن...
بعد هر جا میرن تعریف میکنن که "آره و من شونصد سال رفتم کانون و آخرشم هیچ پخی نشدم و همون زبانم در حد مدرسه ـس"...!!
اصلاً این حرف احمقانه ـس؛ کتاب های پر اشکال و کودکانه مدارس با بیس تلفظی خر تو خری از British و American که هیچ ثمره آموزشی خاصی هم نداره (نمونه هاش: همه دانش آموزان و دانشجویان ایران) کجا و کتاب های با دقت طراحی شده و سیستم عالی کانون زبان (و اندک مؤسسات خوب دیگر) کجا...
در شش ترم High Intermediate و Advanced ، کتاب ها به طور مستقیم از منابع معتبری که مورد توافق هیئت علمی کانون زبان بودن برداشت شدن و متون، صداها، تمارین و همه و همه دیگه توسط خود آمریکاییا و گویندگان native تهیه شدن... (حتی سانسور خاصی هم به خصوص در مکالمات صوتی نیست! همین امروز listening ـه دو تا زن بودن و این یکی میگفت با دو تا مرد آشناش کرده این مؤسسه و یکیشون که باسوادتر بوده رو میره باهاش date و یه مدت باهم بودن و بعدش این مرتیکه فکر میکرده این نوکرشه و رابطه ـشون بهم میخوره و اون یکی گفت برو اون قبلی که در اعماق وجودت ازش خوشت اومده بود رو پیدا کن و... )
کانون زبان سیستم آموزشش خیلی خوبه و هم گرامر و هم لغت شناسیتون بهبود میابه؛ همچنین توانایی صحبت کردن به طوری که نیمی از وقت کلاس به خصوص در ترم های بالا به صحبت میگذره... به هر حال وقت کلاس محدود هستش و نمیتونه استاده بشینه 24 ساعت با شما تمرین کنه...!!
در هر صورت شما یک خارجی هستید با زبان فارسی که زبانی عقب مانده و کم ظرفیت است... شما با هیچ مؤسسه و کلاسی فراتر از یادگیری خوب و مناسب گرامر و لغات نمیتونی پیش بری؛ درواقع مکالمه در هیچ یک از این کلاس ها به حد یک native آمریکن نمیرسوندت...
شما دقت نکردید من چی گفتم:
برای یادگیری مکالمه و فهمیدن سخنان افراد native و توانایی نزدیک کردن لهجه و سرعت به آنها:
1- شما باید در محیط قرار بگیرید؛ فعلاً که امکانش نیست براتون پس بهترین کار همونطور که گفتم تماشا و گوش دادن زیاد به فیلم ها، گفتگوهای خبری و موسیقی هاست؛ درباره فیلم ها و موسیقی ها میتوانید با زیرنویس/متن انگلیسیشان به خودتان کمک کنید تا لغات گفته شده را دقیق بفهمید؛ پس از مدتی دیگر نیاز خاصی به زیرنویس انگلیسی هم نخواهید داشت و مغزتان خواهد آموخت...
2- زبان فارسی را دور انداخته و زبان انگلیسی را به زبان اصلیتان تبدیل کنید؛ در افکارتان، خواب ها و رؤیاهایتان، اندیشه ـتان، و غیره، در همگی به زبان انگلیسی جمله بندی کرده و به این زبان فکر کنید، خواب ببینید، و...
متأسفانه اشتباه بسیاری از افراد (حتی در این سطح نسبتاً بالایی که من الان دارم میخونم هم میبینم) این است که جملات را در ذهنشان به فارسی ساخته و سپس سعی در ترجمه لغات و افعال به انگلیسی میکنند...
با این رویه، فرد به هیچ نقطه بالایی نخواهد رسید و همان ابلهی که هست باقی خواهد ماند و حتی 4 تا جمله ای که صحیح باشن هم نمیتونه درست سر هم کنه...
دلیل اینه که هنوز چسبیده به زبان مادری ناقصش...
مشکل اغلب افراد این است که نمیفهمند موجودی فرگشت یافته و پیشرفته هستمند و میتوانند با سعی و تلاش، کنترل مغز و سیستم های غریزی را هم در دستشان بگیرند و نشان دهند رییس بدنشان کیست...!
شما باید با تمرین و سختی کشیدن زیاد، از افکارتان شروع کرده و دیگر به فارسی فکر نکنید؛ بلکه به زبان هدف فکر کنید. در نتیجه طی گذر زمان، دیگر فارسی تبدیل به زبان پس زمینه و انگلیسی تبدیل به زبانی که بیشترین فوکس (Focus) روش هست میشه...
جملات و لغات انگلیسی باید جایگزین روند فعلی مغزتان گردند؛ جملات و لغات انگلیسی باید در دم و آن واحد ساخته شوند و نه اینکه اول فارسی را ساخته و بعد ترجمه کنید به انگلیسی...!
البته در سطوح پایین و برای افراد تازه کار که تازه شروع به آموختن زبان انگلیسی (یا دیگر زبان ها) کرده اند، این امری دشوار و دست نیافتنیست؛ ولی تنها راه پیشرفت و تکامل یافتن در یادگیری یک زبان دیگر، همین است؛ وگرنه شما نهایتاً فردی دارای لهجه ای تابلو خواهید بود و مثل هندیا، جملات رو کج و کوله و دفرمه خواهید ساخت و بیان خواهید کرد؛ و هیچ وقت به آرزوی شباهت یافتن به native speaker نخواهید رسید...
تحقیقات نشان داده که میزان "باورپذیر بودن" حرف شما تا حد زیادی به لهجه شما بستگی دارد؛ یک native speaker در هر زبانی (به خصوص به گویش مرجع آن زبان، مثلاً تهرانی امروزی در فارسی)، همیشه سخنانش نزد دیگران باورپذیرتر است تا یک فرد لهجه دار و بعضاً خارجی...
حالا تصمیم با خودتونه، میخواید عین یه هندی جمله ها رو همیشه دفرمه بیان کنید و هی از زبون مادریتون ترجمه کنید، یا نزدیک بشید به یه سخنگوی native
من در پایان هم نظرم همون کانون زبان ایران هستش.
ولی اگر شما از گشادی مفرط رنج میبرید یا حوصله کلاس و درس خواندن ندارید، دیگر مشکل خودتان است؛ یک کلاس 4-5 ساعت در هفته (یا حتی 16 ساعت در هفته!) برای شما معجزه نمیکند... تلاش خودتان است که شما را به هدف میرساند...
حالا من مرکز جم میرم و همه بزرگسالان بالای 18 سال هستن توی این مرکز (قانونشه)؛ ولی مراکزی که بزرگسالانشون طبق همون از 14 سال به بالا بزرگسالن، سر کلاس اغلب بچه های دبیرستانی هستن و به زور خانواده اومدن سر کلاس نشستن...
مثل مدرسه، دقت نمینن و تمارین رو هم انجام نمیدن و فقط میان سر کلاس و میرن خونه کتاب رو میزارن یه گوشه تا جلسه بعد دوباره بزارن توی کیفشون؛ و لای کتابم باز نمیکنن...!
بعد با هر جور زور و تقلب و چند ترم افتادن، میرسن به لول های متوسط (مثلاً ترم 10-12 intermediate) و بعدش که کم میارن و عین خر-در-گل-مانده در امتحانات سخت گیر میکنن، میکشن از کلاس بیرون و دیگه ادامه نمیدن...
بعد هر جا میرن تعریف میکنن که "آره و من شونصد سال رفتم کانون و آخرشم هیچ پخی نشدم و همون زبانم در حد مدرسه ـس"...!!
اصلاً این حرف احمقانه ـس؛ کتاب های پر اشکال و کودکانه مدارس با بیس تلفظی خر تو خری از British و American که هیچ ثمره آموزشی خاصی هم نداره (نمونه هاش: همه دانش آموزان و دانشجویان ایران) کجا و کتاب های با دقت طراحی شده و سیستم عالی کانون زبان (و اندک مؤسسات خوب دیگر) کجا...
در شش ترم High Intermediate و Advanced ، کتاب ها به طور مستقیم از منابع معتبری که مورد توافق هیئت علمی کانون زبان بودن برداشت شدن و متون، صداها، تمارین و همه و همه دیگه توسط خود آمریکاییا و گویندگان native تهیه شدن... (حتی سانسور خاصی هم به خصوص در مکالمات صوتی نیست! همین امروز listening ـه دو تا زن بودن و این یکی میگفت با دو تا مرد آشناش کرده این مؤسسه و یکیشون که باسوادتر بوده رو میره باهاش date و یه مدت باهم بودن و بعدش این مرتیکه فکر میکرده این نوکرشه و رابطه ـشون بهم میخوره و اون یکی گفت برو اون قبلی که در اعماق وجودت ازش خوشت اومده بود رو پیدا کن و... )