-
پایان فعالیت بخشهای انجمن: امکان ایجاد موضوع یا نوشته جدید برای عموم کاربران غیرفعال شده است
اشعار سروده شده توسط کاربران پرشين تولز
- شروع کننده موضوع H_R
- تاریخ شروع
mahiye_bala
کاربر تازه وارد
تبسم لبخندهای شیرینت برای من تجسم تمام خوبی هاست
به تبسممهربانت سوگند که شاد بودنت ارزوی من است
پس بخند وبا لبخندهایتبه من زندگی ببخش
به تبسممهربانت سوگند که شاد بودنت ارزوی من است
پس بخند وبا لبخندهایتبه من زندگی ببخش
mahiye_bala
کاربر تازه وارد
همه ی ارزوهایم به هوای دیدن خیال تو پر میکشند به اسمان/
پر پروازم تویی/
همه ی امید این دل بی تابم تویی/
نفس بده که همه ی ئنیام تویی/
پر پروازم تویی/
همه ی امید این دل بی تابم تویی/
نفس بده که همه ی ئنیام تویی/
mahiye_bala
کاربر تازه وارد
با هر نگاه تو
،اسمان دلم بهاری میشود
پس نگاهت را از من نگیر
،اسمان دلم بهاری میشود
پس نگاهت را از من نگیر
hossein137
مدیر بازنشسته
این رو خیلی وقت پیش نوشته بودم.هر چند الان دیگه علاقه ای به این طور نوشتن ندارم و یا نمیتونم.منتها هر وقت بازخوانی شون میکنم باورم نمیشه که یک روزی من این ها رو نوشته باشم.
شرمنده اگر خیلی مضخرف هست.به بزرگی خودتون ببخشید.
اگر هم نظری داشتید خوشحال میشم بشنوم
.
لرزش دست ها
یا چشم ها
موقع دیدن
یا باریدن
شاید باید از کسی بپرسم
به کدام مسیر کج راهه رفتم که آسمانم خاکستری است
شاید آن یک نفر
روزی پیامبری بوده و حالا
پاهای خواب پیمایش را از دست داده
امروز از هر دری سخن می گویم
هر چند درب ها هنوز به پشت بام است و
نه پله ای
نه افسانه ای
و نه بالا بلندی که بتواند ضامن بین من و زمین شود
درب هایی که شاید
پنجره ای برای تلائلو خورشید بوده اند
همه چیز تقصیر چشمان سرخ رنگ لعنتی است
شاید بهتر بود
وسعت نگاهم به واقعیت های تلخ
به اندازه ی ابرهای آسمان
یا سرفه هایی که خودکار مریضم می کرد
یا نه
همان اندازه که رقم ها را شمارش نبود
یا انتحارهای عاشقانه
کمرنگ و اندک بود
امروز که آموزگار درد دیده تان نیامده
شاید بهتر است من سر پرست اجرای این سمفونی باشم
و همانگونه که نت را درک می کنید
و همان گونه که اشک معنا پیدا می کند
یا لحظاتی هم هست
شاید اندک
که ساز ها زیر دستتان
پیچ می خورند و بر زمین می افتند
سازهایی که همگی به این درب های بسته می خندند
یا تو
خیال خام من
امروز یادت می دهم که چگونه می توان اشک سازها را در آورد
یا تو احساس ویران شده ام
شاید بهتر است از سوختن شروع کنی
عالی شد!
ارکست برای مردگان
یا سمفونی خاک خورده ی آرزوها
مگر می شود
مگر می شود تقدس مکانی را
با کنار رفتن مرزها
یا نیمه سوز شدن اعتقادات
حفظ کرد؟
آدم هایی هستند
که سعی می کنند بالهایشان را
در خانه بگذارند و راحت زندگی کنند
یا فرصتی است برای دزدها
شاید از فرشتگی دست شسته اند
آدم هایی که هزار توهایی آسان اند
برای رسیدن به خط خورشید
نمی دانم که چگونه می توان از دست لرزیدن ها فرار کرد
لرزیدن موقع باران
لرزیدن موقعی که دست ها از میان هوا
حجمی را می جوید که آشناست
نمی دانم تقدیر رقم زننده ی این لحظات است
یا صبر
لرزیدن یا آرامش
حجم یا هوا
تقدیر یا صبر
چه تناقض های مسخره ای
فکر کنم ان ها را موقع اجرای سمفونی
موقع سوختن احساسات
یا گریستن خیالم یافته ام
امروز می نشینم
و آنقدر نداشته هایم را نوازش می کنم
تا چشمان لعنتی ام از فرط سیل
کور شوند
شاید این بهترین راه است
امروز بر می خیزم
و انقدر از آرزویی که خود به باورش نرسیده ام
حرف می کشم تا دیوانه شوم
شاید این آسانترین راه است
امروز راه می افتم
تا حجم گداخته ای برای سوزاندن ورق ها پیدا کنم
شاید این آخرین راه است!
1.7.90
شرمنده اگر خیلی مضخرف هست.به بزرگی خودتون ببخشید.
اگر هم نظری داشتید خوشحال میشم بشنوم
.
لرزش دست ها
یا چشم ها
موقع دیدن
یا باریدن
شاید باید از کسی بپرسم
به کدام مسیر کج راهه رفتم که آسمانم خاکستری است
شاید آن یک نفر
روزی پیامبری بوده و حالا
پاهای خواب پیمایش را از دست داده
امروز از هر دری سخن می گویم
هر چند درب ها هنوز به پشت بام است و
نه پله ای
نه افسانه ای
و نه بالا بلندی که بتواند ضامن بین من و زمین شود
درب هایی که شاید
پنجره ای برای تلائلو خورشید بوده اند
همه چیز تقصیر چشمان سرخ رنگ لعنتی است
شاید بهتر بود
وسعت نگاهم به واقعیت های تلخ
به اندازه ی ابرهای آسمان
یا سرفه هایی که خودکار مریضم می کرد
یا نه
همان اندازه که رقم ها را شمارش نبود
یا انتحارهای عاشقانه
کمرنگ و اندک بود
امروز که آموزگار درد دیده تان نیامده
شاید بهتر است من سر پرست اجرای این سمفونی باشم
و همانگونه که نت را درک می کنید
و همان گونه که اشک معنا پیدا می کند
یا لحظاتی هم هست
شاید اندک
که ساز ها زیر دستتان
پیچ می خورند و بر زمین می افتند
سازهایی که همگی به این درب های بسته می خندند
یا تو
خیال خام من
امروز یادت می دهم که چگونه می توان اشک سازها را در آورد
یا تو احساس ویران شده ام
شاید بهتر است از سوختن شروع کنی
عالی شد!
ارکست برای مردگان
یا سمفونی خاک خورده ی آرزوها
مگر می شود
مگر می شود تقدس مکانی را
با کنار رفتن مرزها
یا نیمه سوز شدن اعتقادات
حفظ کرد؟
آدم هایی هستند
که سعی می کنند بالهایشان را
در خانه بگذارند و راحت زندگی کنند
یا فرصتی است برای دزدها
شاید از فرشتگی دست شسته اند
آدم هایی که هزار توهایی آسان اند
برای رسیدن به خط خورشید
نمی دانم که چگونه می توان از دست لرزیدن ها فرار کرد
لرزیدن موقع باران
لرزیدن موقعی که دست ها از میان هوا
حجمی را می جوید که آشناست
نمی دانم تقدیر رقم زننده ی این لحظات است
یا صبر
لرزیدن یا آرامش
حجم یا هوا
تقدیر یا صبر
چه تناقض های مسخره ای
فکر کنم ان ها را موقع اجرای سمفونی
موقع سوختن احساسات
یا گریستن خیالم یافته ام
امروز می نشینم
و آنقدر نداشته هایم را نوازش می کنم
تا چشمان لعنتی ام از فرط سیل
کور شوند
شاید این بهترین راه است
امروز بر می خیزم
و انقدر از آرزویی که خود به باورش نرسیده ام
حرف می کشم تا دیوانه شوم
شاید این آسانترین راه است
امروز راه می افتم
تا حجم گداخته ای برای سوزاندن ورق ها پیدا کنم
شاید این آخرین راه است!
1.7.90
mahiye_bala
کاربر تازه وارد
به دنبال کدامین رویابروم که به تو نرسم/
فرا تر از من،مرا در بر گرفته ای/
ساحل مواج و بی تاب دریای دلم مرا بی تو نمی خواهد/
چه کرده ای با من که همه وجودم از ان توست/
مرا منتظر نگذار/
تو اخرین دلیل بودن منی/
بیا که هنوز منتظر صدای قدم های توام
فرا تر از من،مرا در بر گرفته ای/
ساحل مواج و بی تاب دریای دلم مرا بی تو نمی خواهد/
چه کرده ای با من که همه وجودم از ان توست/
مرا منتظر نگذار/
تو اخرین دلیل بودن منی/
بیا که هنوز منتظر صدای قدم های توام
Last Chance
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 15 ژوئن 2012
- نوشته‌ها
- 124
- لایک‌ها
- 3
شب ! آهسته نشست کنارم ! آن هنگام که دانستم همه خوشی های تو با دیگری ـست .
رفیق من تاریکی و سیاهی شد وقتی که دانستم من آن کسی که میخواهی ، نیستم !
آری من در شبِ تاریکِ غم و شکست ، گریستم !
رفیق من تاریکی و سیاهی شد وقتی که دانستم من آن کسی که میخواهی ، نیستم !
آری من در شبِ تاریکِ غم و شکست ، گریستم !
با سلام خدمت دوستان و مدیران انجمن.
شعری سرودم که از عزیزان درخواست می کنم آن را بخوانند و کاستی های آن را به اطلاعم برسانند.چون هیچ اطلاعی از ادبیات ندارم خواستم راهنماییم کنید.
شب هجران است و از یاران خبری نسیت که نیست
شمع سوخت و از پروانه خبری نیست که نیست
من فرهادم و در کوی بیستون چشم انتظار
ای عاشقان از شیرین خبری نیست که نیست
با تشکر
فریدون شریفی تنها
شعری سرودم که از عزیزان درخواست می کنم آن را بخوانند و کاستی های آن را به اطلاعم برسانند.چون هیچ اطلاعی از ادبیات ندارم خواستم راهنماییم کنید.
شب هجران است و از یاران خبری نسیت که نیست
شمع سوخت و از پروانه خبری نیست که نیست
من فرهادم و در کوی بیستون چشم انتظار
ای عاشقان از شیرین خبری نیست که نیست
با تشکر
فریدون شریفی تنها
LastChance
کاربر تازه وارد
- تاریخ عضویت
- 7 ژوئن 2012
- نوشته‌ها
- 53
- لایک‌ها
- 4
شب نحس و کفتار های بی صفت
بارانِ بی روح از آسمان ، همچو رنگ شب
سیاه !
باریدن گرفته است بر پیکر بی جان تشنه لبان آزادی ...
بارانِ بی روح از آسمان ، همچو رنگ شب
سیاه !
باریدن گرفته است بر پیکر بی جان تشنه لبان آزادی ...
Ambitionz As A Fighta
Registered User
- تاریخ عضویت
- 31 جولای 2012
- نوشته‌ها
- 83
- لایک‌ها
- 15
شب های روشن عشق وقتی به کناری نشسته ام و دیگران را نظاره می کنم یا حتی روز های آفتابی و سبز دیگر فرقی برای من ندارند . وقتی تو نیستی اینجا ، زمان معنی ندارد .
موسیقی برای دوری تو مرحمی ناچیز است . که درد های این غم طولانی را کافی نیست . خنده هایم کوتاه و غم عمیق است اینجا . از دوری تو همه چیز به هم ریخته است حتی خودم !
موسیقی برای دوری تو مرحمی ناچیز است . که درد های این غم طولانی را کافی نیست . خنده هایم کوتاه و غم عمیق است اینجا . از دوری تو همه چیز به هم ریخته است حتی خودم !
mirbest32
Registered User
To my beautiful God:
Even in my worse condition
as a sinner or the winner
i could feel you watch me , touch me gently
and the amaru was right
only you can judge me , logically and mentally
Even in my worse condition
as a sinner or the winner
i could feel you watch me , touch me gently
and the amaru was right
only you can judge me , logically and mentally
یاحسین
Registered User
- تاریخ عضویت
- 12 سپتامبر 2012
- نوشته‌ها
- 645
- لایک‌ها
- 35
کاش می شد ترس را درمـــــــان نمود
کاش می شد خنده کرد و زنــــــده بود
کاش می شد در زمان حــــــال زیست
کاش می شد پشت در فهمید کیست
کاش می شد یک نگاه زنـــــده داشت
کاش می شد در جهان آینـــده داشت
کاش می شد آرزو کـــــــرد و رسیــــــد
کاش می شد بر لبی یک خنــــده دید
کاش می شد یــــــــاد را از یـــــــاد بُرد
کاش می شد زندگــــــی کرد و نـــمرد
کاش می شد غصه را در نــــــی کنیم
کاش می شد گله ها را هــــــی کنیم
کاش می شد زیر باران یــــــــار داشت
کاش می شد بر زمینی خنـده کاشت
کاش می شد از خدا یک چیز خواست
تا بدانیم رحــــــــــمت او آن ِمــــــاست
کاش می شد خنده کرد و زنــــــده بود
کاش می شد در زمان حــــــال زیست
کاش می شد پشت در فهمید کیست
کاش می شد یک نگاه زنـــــده داشت
کاش می شد در جهان آینـــده داشت
کاش می شد آرزو کـــــــرد و رسیــــــد
کاش می شد بر لبی یک خنــــده دید
کاش می شد یــــــــاد را از یـــــــاد بُرد
کاش می شد زندگــــــی کرد و نـــمرد
کاش می شد غصه را در نــــــی کنیم
کاش می شد گله ها را هــــــی کنیم
کاش می شد زیر باران یــــــــار داشت
کاش می شد بر زمینی خنـده کاشت
کاش می شد از خدا یک چیز خواست
تا بدانیم رحــــــــــمت او آن ِمــــــاست
نسبیت … !
راه سبز بود
هوای گرم در زمستان
و چقدر خورشید ماه شده بود!
در شبی نورانی
با تو از روزهای تاریکم گفتم.
و من غریبانه توی آشنا را می گشتم
از تبار باران بودی، اما
ابرها نشانی از تو نداشتند
شاید می ترسیدند از تو
که باران شدی و به جای پاک کردن بدیها
هم رنگ جماعت شده ای
جای شادی و غصه عوض شده بود
مردم سر خاک مرده ها می خندیدند
اما عروس گریه می کرد، گاهی هم می خندید
هنوز نفهمیدم من
گریه اش گریه شادیست
یا خنده اش از سر درد !
تنها پاسخ بی جواب برای هر مرد !
….
مرده ها را می بینم
می خندند به ماها
که فکر می کنیم زنده ایم.
…
در راست ترین سمت چپ این دنیا
مامائی کودکی را به دنیا آورد
کودک پشیمان بود و می گریید
اما ماما خوشحال بود، بخاطر دستمزدی که چرخ زندگی او بود
اما زمین خوشحال ترین بود زیرا
مرده ها را می بلعید!
…
وقتی زمین از شادی می رقصد
همه از غصه می میرند.
اما زمین خوشحال است زیرا
پس از رقصش مرده شور پولدار خواهد شد !
…
کلام بی معنا، جمله ها تکراری، پیوندها گسسته
ای تار و پود شادی
لذت یک نگاه عاشقانه هوس آلود در چشمان تو بود
خداوند را لایق پرستش دانستی بخاطر آفرینش شیطان
…
خداوندا چه شاد است او اینک
از غصه های بی انتهای من
در جاده چهار بانده لذت !
…
ای باوری که بی باوری را به باورم رساندی
شاد ترین ترانه ها را در غم از دست دادن تو خواهم سرود.
از مهدی محمدی دهقانی
نوشته های مهدی محمدی دهقانی
راه سبز بود
هوای گرم در زمستان
و چقدر خورشید ماه شده بود!
در شبی نورانی
با تو از روزهای تاریکم گفتم.
و من غریبانه توی آشنا را می گشتم
از تبار باران بودی، اما
ابرها نشانی از تو نداشتند
شاید می ترسیدند از تو
که باران شدی و به جای پاک کردن بدیها
هم رنگ جماعت شده ای
جای شادی و غصه عوض شده بود
مردم سر خاک مرده ها می خندیدند
اما عروس گریه می کرد، گاهی هم می خندید
هنوز نفهمیدم من
گریه اش گریه شادیست
یا خنده اش از سر درد !
تنها پاسخ بی جواب برای هر مرد !
….
مرده ها را می بینم
می خندند به ماها
که فکر می کنیم زنده ایم.
…
در راست ترین سمت چپ این دنیا
مامائی کودکی را به دنیا آورد
کودک پشیمان بود و می گریید
اما ماما خوشحال بود، بخاطر دستمزدی که چرخ زندگی او بود
اما زمین خوشحال ترین بود زیرا
مرده ها را می بلعید!
…
وقتی زمین از شادی می رقصد
همه از غصه می میرند.
اما زمین خوشحال است زیرا
پس از رقصش مرده شور پولدار خواهد شد !
…
کلام بی معنا، جمله ها تکراری، پیوندها گسسته
ای تار و پود شادی
لذت یک نگاه عاشقانه هوس آلود در چشمان تو بود
خداوند را لایق پرستش دانستی بخاطر آفرینش شیطان
…
خداوندا چه شاد است او اینک
از غصه های بی انتهای من
در جاده چهار بانده لذت !
…
ای باوری که بی باوری را به باورم رساندی
شاد ترین ترانه ها را در غم از دست دادن تو خواهم سرود.
از مهدی محمدی دهقانی
نوشته های مهدی محمدی دهقانی
یک صدای بی ترانه
در جای جای این دل
یک صدای بی ترانه
می خواند از تو
در این آشیانه
تنها…
می خواند از بهار فردای روزگاران
می خواند مثل صدای باران
مثل چک چک قطره ها در کوهساران
و ترنم پرواز زیبای پرنده رویا را بشنو
که می خواهد
که می خواند
که می داند
اینقدر خوبی داری
که رویای فردا را در امروز معجزه گر رویداد شیرینش باشی
نوشته های مهدی محمدی دهقانی
در جای جای این دل
یک صدای بی ترانه
می خواند از تو
در این آشیانه
تنها…
می خواند از بهار فردای روزگاران
می خواند مثل صدای باران
مثل چک چک قطره ها در کوهساران
و ترنم پرواز زیبای پرنده رویا را بشنو
که می خواهد
که می خواند
که می داند
اینقدر خوبی داری
که رویای فردا را در امروز معجزه گر رویداد شیرینش باشی
نوشته های مهدی محمدی دهقانی
با پرواز پرنده ای تو بیدار شدی
پروانه ای بودی و در خواب شدی
بیداری تو خواب است و خواب تو بیداری
حیف از تو نبود ای ساده من
رفتی و الهه سراب شدی ؟
از مهدی محمدی دهقانی
نوشته های مهدی محمدی دهقانی
پروانه ای بودی و در خواب شدی
بیداری تو خواب است و خواب تو بیداری
حیف از تو نبود ای ساده من
رفتی و الهه سراب شدی ؟
از مهدی محمدی دهقانی
نوشته های مهدی محمدی دهقانی
هذیان های عAشقAنه !
آینه ها را شکستی
برای فرار از حقیقت
گلهای مصنوعی خریدی
که چه؟
عشق را انکار کنی؟
با تابلوئی از شمع سوزان…
پروانه را هم فریفتی !
پروانه عاشق پیشه است
هر کجا شمع بیند در اندیشه است
شمع را پشت شیشه تابلو زندانی کردی
تا پر پروانه ها بشکند
در تلاش برای رسیدن به معشوق…
روزی یک نشانی پرسیدم
که شهر قصه ها کجاست
ولی تو شهر غصه ها را نشانم دادی
به یک کودک عشق که خواندن بلد نبود !
گفته بودم کودکی عاشق پیشه ام
اما پیر شدم از بهر کودک ماندنم!
تو زائیده اندیشه سختت بودی
که دیگران محکوم بودند
نه تو
ای زاده رویاها
تو یک سرابی
پس حقیقت را نیاب
که آب است بر روی آتش !!!
ای توهم اندیشه
با من مستیز
دنیای من همرنگ خداست
که یک خیال نیست…
تو خود را محکوم کردی
زندگی را از دریچه تنگ بددلی دیدن
پایان سخن اینکه
باورت نخواهم داشت دیگر
آخر تو بگو…
مگر سراب را هم می توان باور کرد ؟
از مهدی محمدی دهقانی
نوشته های مهدی محمدی دهقانی
آینه ها را شکستی
برای فرار از حقیقت
گلهای مصنوعی خریدی
که چه؟
عشق را انکار کنی؟
با تابلوئی از شمع سوزان…
پروانه را هم فریفتی !
پروانه عاشق پیشه است
هر کجا شمع بیند در اندیشه است
شمع را پشت شیشه تابلو زندانی کردی
تا پر پروانه ها بشکند
در تلاش برای رسیدن به معشوق…
روزی یک نشانی پرسیدم
که شهر قصه ها کجاست
ولی تو شهر غصه ها را نشانم دادی
به یک کودک عشق که خواندن بلد نبود !
گفته بودم کودکی عاشق پیشه ام
اما پیر شدم از بهر کودک ماندنم!
تو زائیده اندیشه سختت بودی
که دیگران محکوم بودند
نه تو
ای زاده رویاها
تو یک سرابی
پس حقیقت را نیاب
که آب است بر روی آتش !!!
ای توهم اندیشه
با من مستیز
دنیای من همرنگ خداست
که یک خیال نیست…
تو خود را محکوم کردی
زندگی را از دریچه تنگ بددلی دیدن
پایان سخن اینکه
باورت نخواهم داشت دیگر
آخر تو بگو…
مگر سراب را هم می توان باور کرد ؟
از مهدی محمدی دهقانی
نوشته های مهدی محمدی دهقانی
در شب چشم مستت گم شده ام
روشنی کو؟ نور کجاست؟
ته چشمان تو نوری هست انگار
در ته تاریکی
فرشته ای با چراغی کوچک راهنمایم شده است
من ته چشمان تو را می خواهم
تا دوباره آغاز شوم
چشم تو دروازه دل دیوانه توست
اول راه کجاست؟
دل من بی تاب است
این چشم که داری می ناب است
من مست و غزل خوان شده ام
ای شراب ۱۰۰ ساله
هزاران سال است در پی تو می گردم
تا دل از میکده عشق تو جامی گیرد
به چشمان تو من محتاجم
مثل انگور به زمان
…
جای من آنجاست
در آن نزدیکی ها
دو قدم آنطرف تر از دوری ها
قدمی مانده به خوبی ها
ای همه خوبی، من به تو نزدیکم
نفسهایت می گویند … می خوانند
…
من امشب به میهمانی رویا آمده ام
من امشب تا انتهای خدا آمده ام
نور به نور
راه به راه
جام به دست
…
پُر پُر کن جامم را
هم اکنون با یک نگاه
که راه دراز است
آه! خستگیها مرا می پایند
نا امیدیها همه دندان به هم می سایند
…
و خورشید آرام
سرک می کشد از پنجره ام
من از صبح بیزام
چونکه با آمدنش تو را می قاپد
ای همه رویای من
…
باز روز شد
مستی ام کو
آه خدایا تو بگو با من
هستی ام کو؟ هستی ام کو؟
از مهدی محمدی دهقانی
-----------------------------------------
یه کلیپ هم درباره این شعر درست کردم که می تونید اینجا ببینید
کلیپ عاشقانه می میرم برات
روشنی کو؟ نور کجاست؟
ته چشمان تو نوری هست انگار
در ته تاریکی
فرشته ای با چراغی کوچک راهنمایم شده است
من ته چشمان تو را می خواهم
تا دوباره آغاز شوم
چشم تو دروازه دل دیوانه توست
اول راه کجاست؟
دل من بی تاب است
این چشم که داری می ناب است
من مست و غزل خوان شده ام
ای شراب ۱۰۰ ساله
هزاران سال است در پی تو می گردم
تا دل از میکده عشق تو جامی گیرد
به چشمان تو من محتاجم
مثل انگور به زمان
…
جای من آنجاست
در آن نزدیکی ها
دو قدم آنطرف تر از دوری ها
قدمی مانده به خوبی ها
ای همه خوبی، من به تو نزدیکم
نفسهایت می گویند … می خوانند
…
من امشب به میهمانی رویا آمده ام
من امشب تا انتهای خدا آمده ام
نور به نور
راه به راه
جام به دست
…
پُر پُر کن جامم را
هم اکنون با یک نگاه
که راه دراز است
آه! خستگیها مرا می پایند
نا امیدیها همه دندان به هم می سایند
…
و خورشید آرام
سرک می کشد از پنجره ام
من از صبح بیزام
چونکه با آمدنش تو را می قاپد
ای همه رویای من
…
باز روز شد
مستی ام کو
آه خدایا تو بگو با من
هستی ام کو؟ هستی ام کو؟
از مهدی محمدی دهقانی
-----------------------------------------
یه کلیپ هم درباره این شعر درست کردم که می تونید اینجا ببینید
کلیپ عاشقانه می میرم برات
mirbest32
Registered User
چشم دل باز شد بر این زنگار
جز رذالت ندیدم اندر کار
هیچ انسان ندیده ام زان پس
ترسم از آینه است و بانگ هوس
