مسعود کیمیایی کار گردان مطرح سینمای ایران در یادداشتی که در روزنامه شرق منتشر به‌شدت، به سانسور سخنان خود در برنامه هفت انتقاد کرده است... (
+)
اينجا را ديدی؟
http://www.cinemaema.com/module-page...-pid-3801.html
من بدرود بغداد را در جشنواره ديدم فيلم خيلی خوبی بود.از استاندارد های سينمای ايران که خيلی بالاتر بود.
يک نکته جالب هم بگم بعد از تموم شدن فيلم دکتر صدر و جواد طوسی که در سينما آزادی بودند به مهدی نادری برای ساخت چنين فيلمی تبريک گفتند.
اميدوارم بين گزينه های فعلی همين انتخاب بشه چون اون دو تا که فاجعه هستند
والا قرار بود بین این فیلم ها یکی بره اسکار:
به رنگ ارغوان (ابراهیم حاتمی کیا)
بیداری رویاها (محمدعلی باشه آهنگر)
تنها دو بار زندگی می کنیم (بهنام بهزادی)
حیران (شالیزه عارف پور)
شاعر زباله ها (محمد احمدی)
شبانه (کیوان علیمحمدی، امید بنکدار)
صبح روز هفتم (مسعود اطیابی)
صداها (فرزاد موتمن)
طلا و مس (همایون اسعدیان)
طهران تهران (داریوش مهرجویی، مهدی کرم پور)
عیار 14 (پرویز شهبازی)
هفت دقیقه تا پاییز (علیرضا امینی)
هیچ (عبدالرضا کاهانی)
چهل سالگی (علیرضا رئیسیان)
کیفر (حسن فتحی)
از بین اینها من تنها دو بار... و طلا و مس و هیچ و هفت دقیقه تا پاییز ر پسندیدم.
از این چهار مورد هم خیلی سخته یکی ر انتخاب کنم اما فکر کنم هیچ بهترینش باشه
مرسی. من 8 مورد از اینها رو دیدم. فیلم مورد علاقه خودم هیچ هست و طهران/تهران (اپیزود مهرجویی)
اما کلا فکر می کنم طلا و مس بیشترین شانس رو اونور آب میتونه داشته باشه. درباره الی نشون داد که سینمای مدرن ایران هنوز خریدار نداره, به هر حال اونها خودشون استاد ساختن چنین مواردی هستن و به اینجور فیلمها کمتر بها میدن. در نتیجه فیلمی مثل کیفر یا صداها اتوماتیک باید از لیستشون حذف بشه (هرچند اصلا در یک دسته قرار نمیگیرن ولی در نگاه اول میره تو طبقه بندی مدرن های این دهه). هیچ رو هم که همینجا خیلی کوبیدنش و باهاش بد برخورد کردن.
deadline ـه اسکار برای نماینده هر کشور در بخش خارجی اول اکتبر هست. با این حساب باید زودتر انتخاب کنن و ای کاش طلا و مس (فقط به خاطر شانسی که میتونه اونور داشته باشه) انتخاب بشه.
