جراحی پلاستیک برای نوجوانان

[bahramn]

​

در سال‌های اخیر شاهد رشد روزافزون جراحی پلاستیک بین نوجوانان از اخباری که مرتبا در رسانه‌ها اعلام می‌شود هستیم. روش‌ها و مقاله‌های زیادی تهیه شد تا به نوجوانان کمک کند هم‌رنگ هم‌سالان خود شوند. اما سوال اینجاست! والدینی که عمیقا برای جراحی ناراضی هستند چه کنند؟ باید بخاطر فرزندان خود کوتاه آمده و از آنها حمایت کنند؟
به گفته انجمن آمریکایی جراحان پلاستیک (ASPS)، افراد 13 تا 19 ساله کوچک‌ترین درصد از تمام اقشار متقاضی برای عمل‌های زیبایی را تشکیل می‌دهند، اما از سال 2011 تا 2012، رقم این گروه سنی به میزان دو درصد افزایش یافته است که این عدد قابل توجه است. برخی از راج‌ترینِ این عمل‌ها برای نوجوانان شامل برداشتن چربی سینه در پسران، عمل جراحی گوش و تغییر شکل بینی است.
سوال این است، آیا چنین عمل‌های زیبایی به تغییر شرایط اجتماعی و احساسی آنها کمک می‌کند؟ در تحقیقات پراکنده‌‌ی روانشناختی بر تاثیر جراحی زیبایی بین نوجوانان، هیچ نشانه‌ی مثبتی که قابل استناد باشد ثبت نشده. البته در یک مقاله از هلند، چند محقق 184 نوجوان را با پرسش‌نامه‌هایی، قبل و بعد عمل مورد مطالعه قرار دادند. آنها اعلام کردند این نوجوانان پس از عمل زیبایی از مشکلات احساسی خود رهایی پیدا کردند که این خبر خوبی بود. با اینهمه، مطالعه‌ی دیگری در همین کشور بر روی 868 نوجوان و والدین آنها صورت گرفت که نتیجه‌ی آن نگرانی‌هایی به همراه داشت. محققان اذعان داشتند: این گروه از نوجوانان حتی بعد از عمل زیبایی هم از مشکلات روانی و اجتماعیِ قابل توجهی رنج می‌بردند.
حالا یک سوال کلیدی مطرح می‌شود: قبل از تحقیق راجب عمل زیبایی، می‌شود آنها را مشاوره داد و از یک روش سودمند بهره برد؟ حقیقتا در اینجا، تحقیقات و اطلاعاتی برای پاسخ به سوال در دست نداریم.
از همه مهم‌تر، تاثیرات مثبت روحی بر این نوجوانان بیشتر کوتاه مدت بوده و در دوره‌های زمانیِ بلند، همان حالات روحی برگشت‌پذیر به نظر می‌رسد. تقریبا هیچ مقاله‌ی جامعی نیست که ما را به این باور برساند کلید حل مشکل در جراحی زیبایی نهفته است.
بنابراین، پدر و مادر باید چه کار کنند؟ در حال حاضر، هیچ پاسخ ساده ای وجود ندارد زیرا آنها در سنی حساس هستند و از نظر روحی آسیب‌پذیر و شکننده‌اند. به همین دلیل والدین و پزشکان تصمیم می‌گیرند که نوجوانان به خواست قلبی‌شان از عمل زیبایی بهره‌مند شوند، اما ماجرا نباید به همینجا ختم شود. باید روی نوجوانان و حالات روحی‌شان، تحقیقات جامع به عمل آید تا ما را به یک جواب قطعی برساند.
تا جایی که می‌شود باید ناراحتی آنها از ظاهر خودشان را مورد توجه و بررسی قرار دهیم تا به یک درمان درست و موثر برسیم. وگرنه در حال حاضر هم عمل جراحی پلاستیک، هدف نوجوانان است.