تاپيک جالبيه کلی خنديدم :lol: من هميشه از بازیهایی که معقول سخت باشن لذت ميبرم و برعکس بازی اگه ساده باشه بيخيالش ميشم، از اونجايی که معمولاً استراتژی بازی ميکنم هميشه از باختن خوشم مياد چون از بازی با هريف يا کامپيوتر ساده خوشم نمياد
ولی در کل اگه تو يه مرحله گير کنم يه چند ساعتی ولش ميکنم بعد دوباره بازی ميکنم
ميدونم خيلی مثبت شد ولی حالا در مورد دوستم بگم که يکم موقع بازی احساساتی ميشه :
ايشون يبار بعد از باخت در بازی red alert 1 که خيلی روش ادعاش ميشد همچين به روی کيبرد بخت برگشته کوبيد که کل ميز کامپيوتر با مخلفات و مونيتر و... اومد پايين ،شيشه ميز هم شکست و خلاصه
...ما هر چند وقت يبار بايد برای حفظ امنيت جانی و مالی به ايشون بصورت مصلهتی ببازيم تا يوقت حادصه اي رخ نده
البته بنظر من بهترين کار فکر کردنه، بايد بازی رو يمدت گزاشت کنار بعد دباره بازی کرد
مثلاً همين اخيرا يکی از دوستان در بازی indigo prophecy گير کرده بود و ميگفت 200 بار بازی کردم نميشه ردش کرد
بعد من با يکی که اصلاً اين بازی رو بازی نکرده بود رفتيم بار اول بازی رو رد کرد!
