فوتبال گیلان

[ARMF]

درود ...

از اونجایی که در فوتبال ایران، گیلان و فوتبالیستهای گیلانی همیشه جایگاه پر رنگی داشتن، و بعضی مثل "زنده یاد سیروس قایقران" حتی تا اوج محبوبیت سراسری بالا رفتن و به قهرمانان ملی تبدیل شدن، ضرورت پرداختن به فوتبال این خطه از ایران عزیز رو احساس کردم. به همین دلیل این تاپیک رو ایحاد کردم و از همه دوستان گیلانی و غیر گیلانی دعوت میکنم تا اینجا رو اونطور که شایسته تاریخ پرافتخار فوتبال گیلان هست بسازیم. از عکس و فیلم، بیوگرافی و خاطره، تحلیل و اظهار نظر ... و هر اونچه که به موضوع این تاپیک مربوط میشه، در خدمت دوستان هستیم ...

ناگفته پیداست که فعالیت در این تاپیک مستلزم رعایت قوانین فوروم و تحت هدایت مدیران بخش هست و اطمینان دارم دوستان ما رو سربلند میکنن...
به امید پرو پیمان شدن این تاپیک.

:happy::happy::happy::happy::happy:​

 

[ARMF]

سپیدرود، رودی که دیگر نمی خروشد

سایت گل - اوایل دهه ی شصت بود.روزهای جنگ بود وآتش.از آسمان موشک می بارید و از زمین فاجعه.هرروز را به امید این به شب می رساندیم که شاید فرجی شود و شب را با بیم اینکه مبادا صبح به پاخیزیم و ببینیم ویران شده هرآنچه داشتیم و نداشتیم.دشمن با همه ی توش و توانش سعی بر این داشت که نا امن کند فضای میهنمان را و نا امید مان سازد از داشتن فردایی بدون جنگ و آرامش.

آن روزها برای نسل من شاید تنها بهانه ای که برای ساعاتی چند فکرمان را به اندازه حتا چند دم و بازدمی از اضطراب و نگرانی آسوده می نمود وشاید هم لبخندی بر گوشه ی لبانمان نقش می بست، عشق به فوتبال بود. عشقی که آن روزها مانند امروز نبود،نه نان داشت و نه آب.نه از کنار آن صاحب جلال و شوکت میشدی و نه به میزهای آنچنانی می رسیدی.

همان زمان یک شمال بود و یک لیگ پرهیجان گیلانش.یک گیلان بود و ملوان و شاهد انزلی و گمرک آستارا و استقلال رشت و استقلال انزلی و صد البته سپیدرودش.آری سپیدرود همان تیمی که در رشت برایش قرمز و آبی نداشت همه دوستش داشتند گو اینکه طرفداران متمایل به آبی اش بیشترهم بودند چون در ابتدای تشکیل سپیدرود، رشت تیم دیگری نداشت ،تا سالها بعدکه به همت وتلاش مرحوم زهرابی تاسیس شد باشگاهی به نام استقلال.

بله سپیدرود از شرق گیلان تا غرب و البته مرکز برایش می مردند،همه جا غیر ازانزلی البته! و سینه چاک میکردند و حتا هزینه می پرداختند.آنروزها کسی واژه داربی را نمی شناخت اما نبرد سپیدرود ملوان یک جنگ بود و تعطیل رسمی در کل شمال.

آنروزها از هفته ها قبل به استقبال جنگ گلادیاتوری شمال می رفتند هوادارن.یک سو ملوان بود با ریشه قدیمی و افتخارات زبان زد و هوادارن سینه چاکش و یک سو سپیدرود بود با یک لشکر هوا خواه و هزارادعا و فخر فروشی اش. آن روزها هیچ کس فکرش را هم نمیکرد زمان آبستن چه حوادث شومی خواهد بود برای پرطرفدار ترین تیم مرکز.

آری زمان گذشت و ایام به کام نچرخید و سپیدرود پس از کنار کشیدن مدیر متمول آن روزهایش( بیژن شعار)هرگز رنگ خوشبختی به خود ندید.هر سال شد دریغ از پارسال هر سال سقوط وسقوط و سقوط. تا جایی که سالهاست دست و پا می زند در لیگی که نه در شآن نامش است و نه در خور پیشینه اش.

سپیدرود که چند سالی است زیر بلیط مدیرعامل جوانش( نجفی ) رفته بیشتر از اینکه هویت باشگاهی اش حفظ شده باشد تبدیل شده به حیاط خلوت مدیر عامل متمولش. صاحب بزرگترین مجتمع فنی و آموزشی کشور(مجتمع فنی تهران)، مجموعه مجتمع تفریحی تلکابین رامسر و دهها معدن شن و ماسه در غرب مازندارن در این سالها آنقدر مالکیت باشگاه سپیدرود برایش مزه کرده که وقتی امیر عابدینی پیش از خرید پگاه و تبدیلش به داما ش به او پیشنهادی وسوسه انگیزی برای خرید سپیدرود می دهد،به عابدینی فرمودند تمام زندگی ات را در کفه ترازو بگذار یکجا خریدارم!!

او سالهاست باشگاه سپیدرود را با خرجی بخور و نمیر در پرتگاه لیگ دست دوم نگه داشته است نه میل صعود داشته و نه سقوط .گواه این مدعا به نتایج چند سال اخیر باشگاه برمیگردد که در هر سال سپیدرود در بالای جدول لیگ دست دوم می ماند ولی در هفته های پایانی به جای ساپورت شدن از سوی مدیریت تیم به هزاران حاشیه و سنگ اندازی از سوی همان مدیریت از صعود با ز می ایستاد و خلاصه افتاد اتفاقی که شاید خیلی هم به کام مدیران باشگاه خوش نیامد.اینبار بیش از نیمی از بازیکنان هم قسم شدند که تا پای جان بمیرند که تیم به لیگ دسته یک بیاید و سپیدرود اینبار میلیمتری به لیگ یک صعود کرد.

حالا توقعات دوباره فزونی گرفته است ابتدا ریاست هیئت فوتبال استان(محمدرضا قاسمی) پیش قدم شدند تا تیم را از مدیریت فعلی خریداری نمایند و به مجتمع فولاد گیلان که بزرگترین مجتمع صنعتی استان نیز هست تحویل دهند اما باز همان مخالفت ها و همان سنگ اندازی ها ی قدیمی. مگر می شود از سود سرشار جانبی داشتن سپیدرود به راحتی چشم پوشی کرد ؟

نوبت قراردادها رسید ستاره تیم سهیل حق شناس وقتی طلب قراردادی معادل یک چهارم پول پیشنهادی از سوی برق شیراز را از اقای مدیر عامل کرد پاسخی درشت شنید : سقف قرارداد ما حداکثر 5 میلیون هم نیست !( حق شناس با قراردادی حدود هفتاد میلیون تومان به برق شیراز پیوست)آیا کسی باور میکند که میانگین قرارداد بازیکنان سپیدرود حداکثر چیزی حدود سه میلیون تومان است!؟

سپیدرود دارد این روزها از ترس مرگ خودکشی میکند.هر روز باختی تازه از راه می رسد و هر روز یک سطر در شماره ها ی جدول به پایین تر میرود.این طوربهتر است برای آقایان شاید!هم هواداران دندان طمع بیرون می کشند و هم مسئولان!می دانید که زندگی در لیگ دسته دوم برای اقای مدیر به مراتب کم هزینه تر خواهد بود و البته کم حاشیه تر این وسط سپیدرود است که دارد دوباره به همان نا کجا آباد لیگ ها ی پایین تبعید می شود تا شاید این نسل تازه از راه رسیده نه نامی از بزرگی روزهای پر افتخار سپیدرود بخاطرنیاورند و نه نشانی.

سپیدرودهرروز که می گذرد دارد به سیاهچال فراموشی نزدیک تر می شود تا این وسط گروهی به فیض دنیویشان برسندالبته! یادش بخیر آن روزها در ورزشگاه پیر شهرمان همیشه پرچمی بزرگ خودنمایی می نمود با این مزمون :

اگر سپید رود بخشکد ماهیها می میرند

وامروز دارند ماهیهای شمال می میرند در آبهای خشکیده و آلوده سپیدرود، آلوده تر از هوای این روزهای پایتخت.برای نجات سپیدرود امروز بر خیزید فردا خیلی خیلی دیر است.

 

[ARMF]

سید علی (امیر) افتخاری ...

تیمها : سپیدرود و استقلال رشت، کشاورز، سایپا و پرسپولیس ...

قهرمان بازیهای آسیایی پکن با تیم ملی

​

 

[ARMF]

سپیدرود رشت ...

​

ایستاده از راست :
سیدعلی محمدی ، هوشنگ نبی زاده ، ایرج عملی ، ... ، ...، مهرداد محمدیاری
نشسته از راست :
ایرج خوالی ، ... ، علیرضا رخ چکا ، حسین مشکین زر ، محسن عبد نصراللهی

 

[ARMF]

باشگاه فرهنگی ورزشی ملوان نیروی دریایی بندر انزلی در سال ۱۳۴۸ و فقط در رشته فوتبال ، با حمایت ناوبان کریم رستگاری راد ، رییس وقت تربیت بدنی نیروی دریایی انزلی و با مربیگری آقای بهمن صالح نیا پدر فوتبال گیلان که بازیکن تیم ملوان نیز بود ، تاسیس گردید. بهمن صالح نیا که معلم ورزش مدارس انزلی بود باشگاه ملوان را با جمعی از شاگردان خود تشکیل داد. ملوان که کار خود را از مسابقات دانش آموزی کشور و مسابقات استانی شروع کرد و طی مدت کوتاهی پا به عرصه لیگ دسته اول کشور گذاشت و از همان ابتدا با ارائه بازیهای زیبا و کسب نتایج شایسته ، توجه همگان را به خود جلب نمود.
ملوان از سال ۵۲ به بعد در تمام ادوار لیگ ایران حاضر بود و تنها در سال ۷۵ بود که برای اولین بار در مسابقات لیگ فوتبال سقوط را تجربه کرد. ملوان در سال ۷۸ برای دومین بار سقوط کرد. آنها برای سومین بار در سال ۸۱ به دسته اول سقوط کردند. با این حال یک کارنامه مثبت برای همیشه از ملوان در تاریخ فوتبال ایران ثبت شده است ، ملوان تا سال ۸۰ بهترین تیم شهرستانی تاریخ لیگ ایران بوده است. گرچه بعد از آن سپاهان و فولاد خوزستان، ملوان را به پله سوم سکوی افتخار شهرستانیها بردند اما هنوز ملوان با کسب عنوان بهترین شهرستانی جام تخت جمشید ، سه عنوان قهرمانی در جام حذفی کشور و ۳ نایب قهرمانی در این جام ، ۲ دوره حضور در باشگاههای آسیا به عنوان نماینده ایران و ... صاحب رکوردی قابل توجه در تاریخ فوتبال کشور است.
باشگاه ملوان تیم ریشه دار از شمال کشور است که هواداران زیادی را در این منطقه از کشور دارد . ورزشگاه تختی بندر انزلی با گنجایش بیست هزار نفر پذیرای هواداران این باشگاه در رقابتهای خانگی می‌باشد.هواداران ملوان هر کجای دنیا که باشند ، اخبار باشگاه محبوب خود را پیگیری میکنند .

​

 

[ARMF]

۱۳۴۸ : تاسیس باشگاه
۱۳۵۱ : ورود به لیگ دسته اول ایران ( جام تخت جمشید )
۱۳۵۲ : بهترین تیم شهرستانی ایران در جام تخت جمشید با کسب مقام پنجم ، مقام دوم در جام عمران منطقه‌ای پاکستان
۱۳۵۳ : مقام ششم در جام تخت جمشید ، آقای گلی عزیز اسپندار با ۱۰ گل زده
۱۳۵۴ : مقام هفتم در جام تخت جمشید
۱۳۵۵ : بهترین تیم شهرستانی ایران در جام تخت جمشید ( مقام هفتم ) ، قهرمان اولین دوره جام حذفی ایران با پیروزی ۴ بر یک مقابل تراکتورسازی تبریز
۱۳۵۶ : بهترین تیم شهرستانی ایران در جام تخت جمشید با کسب مقام سوم ، آقای گلی عزیز اسپندار با ۱۶ گل زده
۱۳۵۷ : مقام ششم در جام تخت جمشید
۱۳۶۰ : مقام سوم در جام وحدت با شرکت تیمهای سوریه، الجزایر، استقلال، پیروزی و امیدهای ارتش ایران
۱۳۶۵ : قهرمان جام حذفی با غلبه ۲ بر ۱ بر تیم خیبر خرم آباد - قهرمان گروه مقدماتی جام باشگاههای آسیا در سریلانکا ( سال ۱۹۸۷ میلادی )

در دور مقدماتی این مسابقات در سریلانکا، تیم ملوان در طی ۳ مسابقه با زدن ۲۱ گل و دریافت تنها یک گل به مقام اول گروه رسید اما متاسفانه پیگیری دور بعدی مسابقات با توجه به مسایل بین‌المللی ممکن نشد. ملوان ۷ - بانک پاکستان ۰ ( قایقران ۳ گل ، محمدیان ، احمدزاده ، اسپندار ، قنبرنژاد) ملوان ۱ - ساندرز سیلان ۱ ( قایقران) ملوان ۱۲ - مالدیو ۰ ( قایقران ۴ گل - احمدزاده ۳ گل - اسپندار ۲ گل - محمدیان - دلخوش - قنبرنژاد)
۱۳۶۶ : نایب قهرمان جام حذفی با شکست ۱ بر ۰ در تک بازی انجام شده در تهران در مقابل تیم پرسپولیس
۱۳۶۷ : نایب قهرمان جام حذفی با شکست ۵ بر ۳ در دو بازی رفت ( پیروزی ۳ بر ۱ ) و برگشت ( شکست ۴ بر ۰ ) در مقابل شاهین اهواز
۱۳۶۸ : بهترین تیم شهرستانی ایران با کسب مقام سوم در لیگ ، آقای گلی محمد احمدزاده با ۱۶ گل زده
۱۳۶۹ : قهرمان جام حذفی با پیروزی ۶ بر ۵ در مقابل استقلال تهران در تک بازی انجام شده در تهران " حذف از مسابقات آسیایی ( ۱۹۹۲ ) با دو تساوی ۱-۱ و ۰-۰ در مقابل الرمثه اردن "
۱۳۷۰ : مقام چهارم لیگ ، نایب قهرمان جام حذفی با شکست ۲ بر ۱ مقابل پرسپولیس در تک بازی انجام شده در تهران
۱۳۷۱ : مقام چهاردهم لیگ
۱۳۷۲ : مقام سیزدهم لیگ
۱۳۷۳ : مقام هفتم لیگ
۱۳۷۴ : مقام دوازدهم لیگ
۱۳۷۵ : مقام چهاردهم لیگ و سقوط به دسته دوم
۱۳۷۶ : قهرمان دسته دوم و صعود به لیگ
۱۳۷۷ : مقام سیزدهم لیگ
۱۳۷۸ : سقوط به دسته دوم
۱۳۷۹ : مقام دهم لیگ حرفه ای
۱۳۸۰ : مقام دوازدهم لیگ حرفه ای
فصل ۸۱ الی ۸۲ لیگ حرفه‌ای : مقام چهاردهم و سقوط به دسته اول
فصل ۸۲ الی ۸۳ : نایب قهرمان دسته اول و صعود به لیگ حرفه‌ای ، نماینده ایران در مسابقات المپیک آسیاو آفریقا
فصل ۸۳ الی ۸۴ : مقام هفتم لیگ و کسب عنوان پدیده لیگ حرفه ای
فصل ۸۴ الی ۸۵ : مقام یازدهم لیگ حرفه ای
فصل ۸۵ الی ۸۶ : حضور در لیگ حرفه ای
فصل ۸۶ الی ۸۷: مقام شانزدهم لیگ حرفه ای

منبع : ویکیپدیا

​

 

[amirgold]

علی جان بابت ایجاد تاپیک بهت تبریک میگم و از اطلا عاتی که دادی تشکر میکنم:happy:

 

[ARMF]

​

 

[moeinfans]

سلام بر رئیس کل علی ARMF‌
تبریک میگم بابت این قسمت
از مرحوم قایقران یادی بکن که نماد و سمبل فوتبال ایران بوده و هست و خواهد بود

دمت گرم بخش باحالی‌ زدی

 

[ARMF]

علی جان بابت ایجاد تاپیک بهت تبریک میگم و از اطلا عاتی که دادی تشکر میکنم:happy:

سلام بر رئیس کل علی ARMF‌
تبریک میگم بابت این قسمت
از مرحوم قایقران یادی بکن که نماد و سمبل فوتبال ایران بوده و هست و خواهد بود

دمت گرم بخش باحالی‌ زدی

درود بر امیر و معین گل... همراهان همیشگی من

امیدوارم شرمنده نشم و تاپیک خوبی بشه


ارادتمندم

 

[ARMF]

سیروس قایقران بی تردید شناسنامه فوتبال گیلان است. هافبک توانمند و پهلوان منشی که محبوب زیست و محبوب رفت و رفتنش نه تنها از یادش نکاست که جای خالی او سال پس از سال دیگر یاد و خاطره او را در قلب و ذهن دوستدارانش بارور کرد. حتی برای کسانی که شاید هرگز بازیهای او را ندیده و یا به یاد نداشته باشند.
سیروس زنده است... در قلب گیلانیان و چه بسا همه فوتبال دوستان ایرانی...
یادش به یاد... روانش شاد و نامش بر زبانها در قلبها جاویدان باد

​

 

[ARMF]

سیروس قایقران فرزند زکریا (پرویز) در اول بهمن ماه ۱۳۴۰ در محله کلویر بندر انزلی پا به عرصه هستی نهاد. سیروس از همان ابتدای کودکی به فوتبال در زمینهای خاکی کلویر روی آورد و با استعداد درخشانش به عضویت تیم فوتبال منتخب آموزشگاهها در آمد. وی در سن ۱۶ سالگی در سال ۱۳۵۶ موفق شد به عنوان یکی از مهرهای اصلی در تیمهای نوجوانان و جوانان ملوان استعدادهای خود را به نمایش بگذارد و با مهارتهای منحصر به فردش ملوان را به رتبه قهرمانی باشگاههای گیلان رساند. وی در سالهای ۵۷ تا ۶۳ افتخارات زیادی را برای ملوان و گیلان به ارمغان آورد مانند دو گلی که وارد دروازه پرسپولیس کرد و یا گل زیبایی که وارد دروازه تیم منتخب مازندران نمود.

سیروس در سال ۱۳۶۳ به تیم ملی دعوت شد و در سال ۶۶ تنها فوتبالیست شهرستانی بود که شادروان دهداری بازوبند پرافتخار کاپیتانی تیم ملی ایران را به بازوان او بست. در سال ۶۷ در جام ملتهای آسیا در قطر ، تیم ملی ایران با ***** سیروس به مقام سومی دست یافت و در سال ۶۹ تیم ایران را با گلهای زیبایش پس از ۲۰ سال به قهرمانی در بازیهای آسیایی پکن رساند. سیروس به الاتحاد قطر پیوست. سی و بعد از مدتی بازی در قطر ، مجددا به تیم اول خود ملوان پیوست و این تیم را قهرمان جام حذفی و راهی مسابقات آسیایی کرد.

سیروس در سال ۷۲ به عنوان بازیکن و سپس مربی به تیم کشاورز تهران پیوست و نتایج قابل توجهی بدست آورد. وی سپس به تیم دسته دومی مسعود هرمزگان پیوست و مدتی در آنجا مشغول به مربیگری شد .

در سالهای ۷۶ و ۷۷ سیروس بارها تمایل خود را برای بازگشت به ملوان به عنوان بازیکن یا مربی اعلام کرد. اما در اوایل سال ۷۷ که وی برای تعطیلات نوروز همراه خانواده اش به انزلی آمده بود در بازگشت و در حالیکه همراه فرزند، همسر و برادر همسرش در اتومبیل رنوی خود عازم تهران بود در حوالی امامزاده هاشم با کامیون خاور تصادف نمود که منجر به فوت وی و فرزندش گردید. روحشان شاد و قرین رحمت باد.

وی در ۱۰۰ مسابقه ملی شرکت داشت که ۴۳ بازی ، رسمی بوده است. در ۲۱ بازی کاپیتان تیم ملی بوده و ۱۴ گل برای تیم ملی به ثمر رسانده است که بهترین آنها به تیم کره جنوبی در نیمه نهایی بازیهای آسیایی ۱۹۹۰ پکن بود. اولین بازی ملی را در ۳۰ دی ماه ۱۳۶۳ برابر یوگسلاوی و آخرین بازی ملی را در ۲۶ فروردین ۱۳۷۲ برابر بوسنی انجام داد. اولین کاپیتانی تیم ملی را در ۱۱ آذر ۱۳۶۷ برابر قطر به عهده گرفت.

باشگاهها :
ملوان بندر انزلی
استقلال بندر انزلی
الاتحاد قطر
کشاورز تهران

مربیان وی در گیلان :

بهمن صالح نیا ، احمد صومی ، غفور جهانی ، مجید جهانپور ، نصرت ایراندوست

مربیان وی در تیم ملی :

پرویز دهداری ، مهدی مناجاتی ، علی پروین ، ناصر ابراهیمی ، بهمن صالح نیا ، رضا وطنخواه

سابقه مربیگری :

کشاورز تهران ( با این تیم به مقام سوم لیگ کشور رسید)
مسعود هرمزگان

افتخارات :

قهرمان جام حذفی کشور
قهرمان گروه مقدماتی آسیا با ملوان بندر انزلی
نایب قهرمانی لیگ استانی قدس با منتخب گیلان
مقام سومی در جام ملتهای آسیا ۱۹۸۸
قهرمان بازیهای آسیایی پکن ۱۹۹۰

 

[ARMF]

​

 

[ARMF]

​

​

 

[ARMF]

​

ایستاده از راست :
محمد قدیربحری، محمد حبیبی، سیروس قایقران، اسماعیل قویدل، فرهاد پورغلامی، محمد احمدزاده

نشسته از راست :
فاضل قدیری، غلام محمدوند، پیمان دلخوش، حسین قنبرنژاد، بهروز پرورش خواه

 

[ARMF]

​

 

[ARMF]

علی نیاکانی و غفور جهانی... شیر مردان ملوان در عنفوان جوانی

​

 

[sasan s]

سلام خدمت دوستان
ARMF عزیز واقعا تاپیک جالبی هست.ممنون از استارت این تاپیک . فوتبال استان گیلان همیشه به گردن فوتبال این مملکت حق بسیار زیادی داشته مخصوصا تیم ملوان که یک تیم بازیکن ساز در خطه شمال هست.
خدا رحمت کنه کاپیتان قایقران رو که همه ازش به خوبی یاد می کنند. روحش شاد

شاد و پیروز باشید

 

[ARMF]

استقلال صومعه سرا... اوایل دهه شصت ...

​

 

[ARMF]

سایت گل- مهدي دينورزاده امروز با حكم امير عابديني تا پايان فصل جاري به عنوان سرمربي فصل داماش گيلان انتخاب شد.
دينورزاده فصل قبل نتايج مطلوبي را همراه با نفت تهران در ليگ دسته اول كسب كرد، اما به دليل آنچه كه وارد كردن شوك به تيم بود عنوان شده بود، از كار بركنار شد. اين مربي امسال كار را با برق شيراز آغاز كرد، اما در فصل جاري به دليل كسب نتايج ضعيف از جمع نارنجي پوشان شيرازي هم بركنار شد تا به عنوان سرمربي از هفته نهم كار را با داماشي‌ها آغاز كند.
افشين ناظمي كه تا قبل از دينورزاده به عنوان سرمربي تيم شمالي كار هدايت داماش را برعهده داشت همراه با مرتضي يكه، سرمربي جديد را همراهي خواهند كرد.

مارين پوشنيك، نخستين سرمربي داماش تنها پس از برگزاري 4 هفته از مسابقات ليگ دسته اول باشگاه‌هاي ايران با حكم امير عابديني، مديرعامل داماش از هدايت اين تيم بركنار شد. پس از بركناري مارين پوشنيك سرمربي صربستاني، افشين ناظمي به عنوان مربي موقت هدایت این تیم را بر عهده داشت.