نقش فرهنگ در ترجمه فارسی (1)

[hezargooyesh]

نقش فرهنگ در ترجمه فارسی (1)


مسئله مهمی را که نظر نظریه پردازان و دست اندرکاران ترجمه را در ایران این روزها به خود جلب کرده است، نقش فرهنگ در ترجمه فارسی است. آنها ادعا می کنند که ترجمه بدون توجه بهه فرهنگ زبان مبدا و مقصد کاری بیهوده است. در مورد دو موضوع ترجمه و فرهنگ و رابطهه بین آنها، مسائلی مانند انتقال فرهنگ، چالش فرهنگی‌ ترجمه متون دینی، ترجمه با رویکرد زبانشناسی و ترجمه فرهنگی و تهاجم فرهنگی مطرح می شود.

همچنین این دو مقوله زبان و فرهنگ، خود را در برنامه های آموزش زبان های خارجه نیز خود را نشان می دهد. آگاهی فرد از فرهنگ زبان مقصد به نشانه بی اعتنایی به فرهنگ خویش نیست بلکه لازمه یک ترجمه مناسب، آگاهی داشتن از فرهنگ زبان مبدا و مقصد است. بررسی ها نشان می دهد که در دوره های آموزشی زبان های خارجه، توجه چندانی به این قضیه نمی شود.



فرهنگ در ترجمه


زبان متصل کننده فرهنگ های مختلف با یکدیگر و راهی برای بیان احساسات محسوب می شود. است. یکی از مناسب ترین راه ها در انتقال فرهنگ، ترجمه است، اما برخی محدودیت ها مانند سانسور نیز در این مقوله وجود دارند. به فرض یک مترجم در ترجمه فارسی باید از عواملل فرهنگی و عقاید و سنت آگاه باشد تا به موجب آن بطور آگاهانه به ترتیب دستور العمل ها، معنایی صریح، توسعه رشته های مرتبط، و سابقه تاریخی و مذهبی متن مبدأ را در نظر بگیرد.

وجود زبان های بسیاربا فرهنگ های گوناگون و ضرورت ارتباط آنها با یکدیگر موجب شده است که ترجمه به عنوان یک عامل موثر در برقراری ارتباطات و تبادل فرهنگ ها محسوب شود. بدیهی است مترجمانی که متون را بر اساس هنجارهای فرهنگی و دینی جامعه خود انتقال می دهند، با برخی محدودیت ها و سانسورها مواجه می شوند. در ایران هم ترجمه فارسی با این محدودیت هاا وجود دارد.

در هر زبانی مفاهیمی و عباراتی وجود دارند که به علت دارا بودن بار فرهنگی امر ترجمه را با مشکلاتی نظیر “نبود معادل برای واژه ها” در زبان مقصد مواجه می کند.



ادامه دارد...