مانيتورهاي LCD مزيتشون به مانيتورهاي CRT اينه كه كيفيت تصوير و شفافيتشون فوق العادست,خيلي كم حجم و سبك هستند و اصلا چشم رو اذيت نميكنن (چون مثل CRT سيستم پرتو و اشعه براي نمايش ندارن)
براي كساني كه بيشتر كارهايي نظير جستجو در اينترنت,كارهاي تايپي (اعم از برنامه نويسي يا تايپ يا غيره) انجام ميدن بهترين انتخاب هستند.
اما براي كساني كه بيشتر كارهاي گرافيكي و يا بازي انجام ميدن چندان شايد مناسب نباشن,و بزرگترين نقظه ضعف اونها اينه كه Refresh شدن معمولا كند تر از مانيتورهاي معمولي CRT هست.به اين معني كه براي مثال در بازيها كه Refresh شدن زياد انجام ميگيره اكثرا اينكار با كمي تاخير هست (نسبت به مانيتورهاي CRT و مثلا كمي ممكنه اين حالت با سايه ديده بشه)
البته مدل تا مدل فرق ميكنه و بعضي از مدلهاي جديدتر و بهتر LCD اين مشكل رو به حداقل رسوندن.
عيب ديگه اين مانيتورها (به نظر من بزرگترين عيبشون) قيمت خيلي گرونشون نسبت به CRT ها هست بطوري كه الان ارزونترين مانيتور LCD سايز 15 اينچ حدود 100 هزار تومن از يه مانيتور 17 اينچ مسطح گرونتره.و البته اين موضوع هم به مرور زمان حل خواهد شد.
در كل به نظر من شايد براي كسي كه بيشتر كارهاي گرافيكي و خصوصا بازي ميكنه,يه مانيتور CRT 17 اينچ با صفحه مسطح بهتر باشه.
اما براي كسايي كه بيشتر كارهاي تايپي و بر نامه نويسي و طراحي وب و خصوصا خوندن مطلب رو ميكنن LCD خيلي مناسبتره.