دو راه داره: يكي دراز مدت (مثل برنامه هاي دولت
) يكي هم كوتاه مدت!
=====================================
- راه طولاني و البته مطمئن همونيه كه دوستان گفتند!
يعني معاشرت زياد و تا حد امكان صميمي كه بتوني طرف رو به بهترين نحو ممكن بشناسي!
البته بايد دقت داشته باشيم كه شناخت كامل هيچ شخصي تو اين جهان ممكن نيست! چون از وجود و فكر هركس فقط خود اون شخص و خدا خبر داره و بس! انسان هم كه موجودي هست متغير...!
حتي زن و شوهر هم نميتونند صد در صد هم ديگه رو بشناسند! چون در زندگي هر كسي يه رازهايي هست كه به خصوصيات اخلاقيش برميگرده و تا آخر عمر هم برا خودش نگه ميداره و بس! و البته ممكنه يه روزي در رفتارش بروز كنه!
=====================================
- اما راه كوتاه مدت:
1- ببين چقدر به قول و قرارهاش پايبند هست! (اين خيلي مهم هست!)
2- ببين چقدر به عقايد شخصيش پايبند هست! (يعني تو شرايط مختلف رنگ عوض نكنه!)
3- اگر پدر يا مادرش زنده هستند، ببين چقدر بهشون احترام ميذاره! (اين يعني سنجش قدر شناسي!)
4- ببين اطرافيان و دوستان ديگه ش چطور هستند! (چون معمولا انسان ها با كساني دوست ميشن كه به روحيه شون نزديك هستند!)
5- يه تجربه شخصي: كساني كه مسائل شرعي رو (به معناي واقعي نه ساختگي) رعايت ميكنند و مراقبت دارند، معمولا مورد اعتماد ترند!
منظورم اينه كه از روي اعتقاد قلبي پايبند باشند نه از روي عادت...!
به عبارت ديگه منظورم بيشتر مسائل شرعي اجتماعي هست نه مسائل فردي!
البته مسائل فردي هم مهمه ولي به خود شخص برميگرده! چون مسائل فردي رو ممكنه طرف از روي عادت انجام بده يا چون از بچگي اينطور بزرگ شده حالا هم مجبور به ادامه ش باشه، ولي مسائل اجتماعي اينطور نيست!
- بذار يه مثال بزنم:
من كساني رو سراغ دارم كه امكان نداره نمازشون ترك بشه يا حجاب خونواده شون بيست هست. همچنين مسائل ديگه...! ولي تو روابط اجتماعي اگر پاش بيفته حاضره سر داداشش هم كلاه بذاره! آخرش هم با يه استغفرالله به زعم خودش مساله رو حل ميكنه و تموم! خب اين معلومه كه نماز و روزه ش هم از روي عادت هست نه اعتقاد!
به نظر من همچين شخصي از يه آدم عرق خور لامذهب هم بدتر هست! چون اگر واقعا به اون نمازش اعتقاد داشت، مسائل اجتماعي و به عبارت ديگه حق الناس براش مهم تر بود!
(البته يه وقت از اين حرفا برداشت نشه كه من مخالف مسائل شرعي فردي هستم! منظور من اينه كه براي قضاوت در مورد افراد بايد به روابط اجتماعيشون دقت كرد نه فقط فردي گرچه اون هم مهمه!)
خودمونيم، اين نصفه شبي عجب منبري رفتم ها...!
راستي، يه سوالي كه اول بايد ميپرسيدم:
اين رفيق شما همجنس شماست يا مخالف؟ چون براي هركدوم شرايط تشخيص كاملا فرق داره!