حالات و احوالات کنونی خود را با شعر بیان کنید.

[sam_nevada]

یک خرس قهوه ای مخملی خریده ام
برای دختری که
ندارم
و یک عینک
برای پدر
که چشم هایش دیگر نمی بیند
و حالا می روم
برای او که نیست
گل نسرین بچینم
شاد یا غمگین
زندگی، زندگی ست
و اگر فردا
برای شکار پلنگ
به دریا رفتم
تعجب نکنید.
***
رسول یونان،
کتاب روز بخیر محبوب من.

 

[sam_nevada]

روشن است که خسته ام
زیرا آدمیان در جایی باید خسته شوند
از چه خسته ام، نمی دانم
دانستنش به هیچ رو به کارم نیاید
زیرا خستگی همان است که هست
سوزش زخم همان است که هست
و آن را با سببش کاری نیست
آری خسته ام
و به نرمی لبخند می زنم
بر خستگی
که فقط همین است ...
در تن ، آرزویی برای خواب
در روح ، تمنایی برای نیندیشیدن


فرناندو پسوآ

 

[Max.Pain]

اکنــون که نـوبـت جــوانــی من است
می نوشم از آنـکه کامرانی من است
عیب مکنید گرچه تلخ است خوش است
تــلـخ است از آنـکـه زنـدگــانی من است

 

[somayeh60]

گفتی معجزه؟
آری معجزه
مثل همینکه اینجا دراز کشیده ام و کتاب میخوانم
یا اصلا همینکه دلم برای یکی غنج میزند
یا اصلا اینکه
هنوز لذت میبرم از چای
از توت
واز هزار هزار چیز دیگر
آن هم وقتی که
پشت سرم را که نگاه میکنم
میبینم انگار قدِ چند قرن
کارهای عیجب و غریب کرده ام
قدِ چند قاره آدم شناخته ام
که دیگر نیستند
و بعضی هاشان هم
_انگار معجزه باشد_
هنوز هستند
اصلا معجزه همین است
همین هستن ها و هستم ها.......

 

[ibest]

قصه نیستم که بگویی

نغمه نیستم که بخوانی

صدا نیستم که بشنوی

یا چیزی چنان که ببینی

یا چیزی چنان که بدانی

من درد مشترکم

مرا فریــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــاد کن ...

 

[AMD.POWER]

از خودت بگو
از پیشه ات
تا به حال مهتاب را از نزدیک دیده ای؟
دریا را چی؟
عاشق چی؟
تا به حال عاشق شده ای؟
بین خودمان باشد من یکبار یواشکی حوض حیاط باران را بوسیده ام
تو چقدر ساکتی؟
چیزی بگو
لبخند بزن!
من آخرین بار
چمدانم را با یک فنجان قهوه بستم
شاید همنشین پیدا کنم
راستی!
تو میدانی همنشین چه شکلی است؟!

 

[masudehsan]

بابا تصادف کردم ماشینم به گا رفت
زدم با ماشین به یارو ببین کجاااااااااااا رفت
فکر کنم کشتمش بابا دیه شو بیار بده
بابا اعصابم خورده یه دو سه نخ سیگار بده

 

[Faridbahrami]

بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود

مولانا

 

[kyle]

من عاقبت از اینجا خواهم رفت

پروانه ای که با شب می رفت

این فال را برای دلم دید

دیری است

مثل ستاره ها چمدانم را

از شوق ماهیان و تنهایی خودم پر کرده ام ولی

مهلت نمی دهند که مثل کبوتری

در شرم صبح پر بگشایم

با یک سبد ترانه و لبخند

خود را به کاروان برسانم، اما

من عاقبت از اینجا خواهم رفت

پروانه ای که با شب می رفت

این فال را برای دلم دید.

 

[ibest]

اي اشک ، آهسته بريز که غم زياد است / اي شمع آهسته بسوز که شب دراز است
امروز کسي محرم اسرار کسي نيست / ما تجربه کرديم ، کسي يار کسي نيست . . .

 

[somayeh60]

کلمه کوچک است
برای بیان تنهایی،شکلها ،رنگها
باید نقاش می بودم
تا رنگها را بشناسم
آن وقت میفهمیدم چشمان تو چه رنگی است
باید نقاش میبودم
تا شکلها را بناسم،حجم را بفهمم
آن وقت میدانستم
حجم خالی تو را
حجم تنهایی خود را...
باید نقاش می بودم
تا بدانم گرما چیست
رنگ دستان تو بود....


علیرضا بی پناه

 

[فمارا]

از کـفر وز اسلام برون صحرائیست --- مـــا را بــــه میان آن فضا سودائیست

عارف چو بدان رسید ســر را بنهد --- نه کفر و نه اسلام و نه آنجا جائیست

 

[Max.Pain]

تـا چنـد زنـم به روی دریــاها خشت ؟
بیــزار شدم زه بـت پرستان کنـشت
خیـام که گفت دوزخی خواهد بـود ؟
که رفت به دوزخ و که آمد ز بهشت ؟

 

[ibest]

من نه عاشق هستم و نه محتاج نگاهی که بلغزد بر من

من خودم هستم و یک حس غریب که به صد عشق و هوس می ارزد

من خودم هستم ویک دنیا ذکرکه درونم لبریز شده از شعر حقیقت جویی

من دلم میخواهد ساعتی غرق درونم باشم

عاری از عاطفه ها خالی از هرچه فراق

من دلم تنگ خودم گشته و بس

 

[ibest]

بی خبر می آیم
ترسم که پاسبان را
خبر کنی به جرم حبس نفست
و
شاید هم اسارت روحت
با شادی تو لبخند بر
لبانم نقش می بندد
بگذار برود هر آنچه دلتنگی هست
من می آیم٬ اما ...
چه
فایده که تو نمی مانی
گویا با هر آمدنی رفتنی هست ما با همیم
گرچه دور
اما نزدیکتر از هر نفس به هم
همین مارا بس است.
آری من برای همیشه دوستت
خواهم داشت...

 

[AMD.POWER]

بعد از تو ما مثل بنفشه ها زندگی کردیم

ناچار بودیم

به درخت ها فکر کنیم

و زندگی کنار پنجره بود

کنار آستین کتم

زندگی در یک قدمی بود

به خاطر تو خشمم را در بهار پنهان کردم

دستم را به نرده ها گرفتم

و از هیاهو دست کشیدم

زانو زدم

و سرم را چون دهان عطری باز کردم.


"غلامرضا بروسان"

 

[ibest]

سهراب…

تو چه گفتی سهراب؟

قایقی خواهم ساخت …

با کدوم عمر دراز؟

نوح اگر کشتی ساخت، عمر خود را گذراند
با تبر روز و شبش، بر درختان افتادسالیان طول کشید، عاقبت اما ساخت
پس بگو ای سهراب … شعر نو خواهم ساخت

بیخیال قایق ….

یا که میگفتی ….

تا شقایق هست زندگی باید کرد؟

این سخن یعنی چه؟

با شقایق باشی…. زندگی خواهی کرد

ورنه این شعرو سخن
یک خیال پوچ است
پس اگر میگفتی …

تا شقایق هست، حسرتی باید خورد

جمله زیباتر میشد

تو ببخشم سهراب …

که اگر در شعرت، نکته ای آوردم، انتقادی کردم

بخدا دلگیرم، از تمام دنیا، از خیال و رویا

بخدا دلگیرم، بخدا من سیرم، نوجوانی پیرم

زندگی رویا نیست

زندگی پردرد است

زندگی نامرد است، زندگی نامرد است!

 

[AMD.POWER]

آتش و آدم

ترکیبی نامتجانس است

من از میان این آتش گر گرفته

در رویاها و عشق ها

غیر ممکن است سالم برگردم

بازگشت من

اندوه بار خواهد بود

کاش مثل نان بودم

چه زیبا بر می گردد

از سفر آتش!
رسول یونان

 

[afshin5]

خیلی وقته تک و تنهام توی باغی از ترانه
منتظر واسه یه خوبی، یه رفیق بی بهانه
توی دنیای پر از گل واسه عالمی غریبم
میون اینهمه خوبی این منم که بی نصیبم
روزگاری زیر بارون، روزگاری بی قرارم
جز یه لحظه مهربونی دیگه خواسته ای ندارم
تو کنار من بشینی، دل خستمو ببینی
بیای از تو باغ قصم یه شکوفه ای بچینی


منم اون مترسکی که شدم عاشق کلاغا
واسه من ابد بریدن میون حصار باغا
آخه این صورت زشتو کی به من داده خدایا
آدمارو دوست ندارم، عاشق شمام کلاغا

 

[ibest]

کاش کودکـــی ام بـاز میـگشـت،
من دیگر تاب دردهای بزرگتر را ندارم.
کاش تمام غصه ام ترس از قهر کردن مادرم بود.
کاش . .