حالات و احوالات کنونی خود را با شعر بیان کنید.

[ibest]

روزگارم این است:
دلخوشم با غزلی

تکه نانی، آبی

جمله ی کوتاهی

یا به شعر نابی

و اگر باز بپرسی گویم:

دلخوشم با نفسی

حبه قندی، چایی

صحبت اهل دلی

فارغ از همهمه ی دنیایی

دلخوشی ها کم نیست، دیده ها نابیناست...

 

[ibest]

از، با دلِ گرفته در هوای تو
شعر تازه‌ای سروده‌ام برای تو

باز هم به یاد خنده‌های ساده‌ات
باز هم به یاد اشک بی‌ریای تو،

رو به روی آسمان نشسته‌ام، تهی‌ست
بی‌نوازش صدای آشنای تو

مثل لحظه‌ای که رفته‌ای و بعد از آن
مانده روی برفِ کوچه، جای پای تو

من دلم هنوز بوی عشق می‌دهد
عطر ساده و صمیمی صدای تو

گرچه قلبم از هجوم غصه‌ها پُر است
گرچه نیستند هیچ‌یک، سزای تو،

غصه‌های تو تمامشان از آن من
شعرهای من، تمامشان برای تو

 

[ibest]

در زمانی که وفا
قصه ی برف به تابستان است
و صداقت گل نایابی است
و در آیینه ی چشمان شقایق ها نیز
عابر ظالم و بی عاطفه ی غم جاریست
به چه کس باید گفت
با تو خوشبخت ترین انسانم...

 

[ibest]

دل بيتاب من ‌، با ديدنت آرام مي گيـرد
اگـر دوري ز آغوشـم ، نگاهم كا م مي گيـرد
مرا گر مست مي خواهي ، نگاهت را مگيـر از من
كه دل از سـاقي چشمـان مستت جام مي گيـرد
تو نوشين لب ميـان جمع ، خاموشي ، ولي چشمـم
ز هـر موج نگاه دلكشت پيغـام مي گيـرد

 

[AMD.POWER]

وقتی که تو نیستی
من حُزن هزار آسمانِ بی اردیبهشت را
گریه می کنم
فنجانی قهوه در سایه های پسین،
عاشق شدن در دی ماه
مردن به وقتِ شهریور
وقتی که تو نیستی
هزار کودک گمشده در نهان من
لای لای مادرانه تو را می طلبند.
"سید علی صالحی"

 

[one king love]

بعد از مرگم،

قلبم را جدا از من خاک کنید

من و دلم هیچ گاه

آبمان توی یک جوی نرفت...

 

[one king love]

فــــــرهادها

را دربیستـــــون کشتیم

ودرکتــــاب تاریخ ازاو به نیکی یاد می کنیم

تا ثابــــت کنیم حتـــی در

عشـــــــق

هم مــــــــرده پرستـــــیم...

 

[ibest]

کاش میشد هیچکس تنها نبود

کاش میشد دیدنت رویا نبود

گفته بودی باتو می مانم ولی

رفتی و گفتی که اینجا جا نبود

سالیان سال تنها مانده ام

شاید این رفتن سزای من نبود

من دعا کردم برای بازگشت

دست های تو ولی بالا نبود

باز هم گفتی که فردا می رسی

کاش روز دیدنت فردا نبود

 

[ibest]

مرا هیچ چیز عذاب نمی دهد

جز اینکه همیشه دانسته خطا کردم

ندانسته آلوده شدم، نشناخته وابسته شدم

و نخواسته رانده شدم

 

[kyle]

ای همت هستی زتو پیدا شده
خاک ضعیف از تو توانا شده
آنچه تغیر نپذیرد توئی
وانکه نمردست و نمیرد توئی
ما همه فانی و بقا بس تراست
ملک تعالی و تقدس تراست
هر که نه گویای تو خاموش به
هر چه نه یاد تو فراموش به

ای به ازل بوده و نابوده ما
وی به ابد زنده و فرسوده ما
پیش تو گر بی سر و پای آمدیم
هم به امید تو خدای آمدیم
یارشو ای مونس غمخوارگان
چاره کن ای چاره بیچاره‌گان
قافله شد واپسی ما ببین
ای کس ما بیکسی ما ببین بر که پناهیم توئی بی‌نظیر
در که گریزیم توئی دستگیر
جز در تو قبله نخواهیم ساخت
گر ننوازی تو که خواهد نواخت
درگذر از جرم که خواننده‌ایم
چاره ما کن که پناهنده‌ایم نظامی

 

[one king love]

تلخی روزگار به اینه که
خیلی چیزا رو میشه خواست
ولی نمیشه داشت ...​

 

[ibest]

تاسیان

خانه دل تنگ ِ غروبی خفه بود
مثل ِ امروز که تنگ است دلم
پدرم گفت چراغ
و شب از شب پر شد
من به خود گفتم یک روز گذشت
مادرم اه کشید
زود بر خواهد گشت
ابری آهسته به چشم لغزید
و سپس خوابم برد
که گمان داشت که هست اینهمه درد
در کمین ِ دل ِ آن کودک ِ خرد ؟
آری آن روز چو می رفت کسی
داشتم آمدنش را باور
من نمی دانستم
معنی هرگز را
تو چرا بازنگشتی دیگر ؟
آه ای واژه ی شوم
خو نکرده ست دلم با تو هنوز
من پس از این همه سال
چشم دارم در راه
که بیایند عزیزانم، آه !

هوشنگ ابتهاج

 

[ibest]

اتش عشق
سوز جان بگذار و بگذر
اسير وناتوان بگذار و بگذر
چو شمعي سوختم از آتش عشق
مرا آتش بگذار و بگذر
دلي چون لاله بي داغ غمت نيست
بر اين دل هم نشان بگذار و بگذر
مرابا يك جهان اندوه جانسوز
تو اي نامهربان بگذار و بگذر
دوچشمي را كه مفتون رخت بود
كنون گوهرفشان بگذار و بگذر
درافتادم به گرداب غم عشق
مرا در اين ميان بگذارو بگذر
به او گفتم حميد از هجر فرسود
به من گفتا : جهان بگذار و بگذر

• حميد مصدق

 

[پرنیان]

ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺖ
ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺩﻟﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﻣﯽ ﺗﭙﺪ ،
ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺖ
ﮐﻪ ﻗﺪﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ ،
ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺍﻧﺴﺖ
ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎﺩ ﮔﺮﻓﺖ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ،
ﺁﻧﻘﺪﺭ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻮﯼ
ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭼﺸﻤﯽ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﻫﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻧﺒﯿﻨﺪ...

 

[عرفان 13]

بعضـــــــــ ی وقــــت ها
یـکی
طوری میسوزونتت کــــــ ه
هزار نــــــفر
نمیتونن خامـــــوشت کنن....
... .........بعضی وقـــــــت هــ ـا
یکی
طوری خاموشت میــکـنـــــــ ه که
هزار نفر
نمیتونن روشنتــــــــ كنـــ ـ ــن.

 

[عرفان 13]

درد عادت شد و سروم به شکستن خو کرد
پنجره نیز درین فصل به بستن خو کرد

آنچنان واژه این شهر پر از نامردیست
که دل عاشق من هم به نبستن خو کرد

 

[one king love]

گاهی بدون گریه، بغض، داد و هوار ...​

باید قبول کنی فراموش شدی ...​

همیـــــــن ...​

 

[one king love]

نامـــــــــــردها ...

چنــــــــــد بغـــــــض به یک گـــــــــلو ؟!!​

 

[ibest]

ای کاش که کاشانه ی من زیر پرت بود
ای کاش دمی از سر کویم گذرت بود

من مرغ اسیرم که ندارم پر پرواز
ای کاش که از حال دل من خبرت بود.

 

[ibest]

کی رفته ای زدل که تمنا کنم ترا
کی بوده ای نهفته که پیدا کنم ترا
غیبت نکرده ای که شوم طالب حضور
پنهان نگشته ای که هویدا کنم ترا
با صد هزار جلوه برون آمدی که من
با صد هزار دیده تماشا کنم ترا
بالای خود در آینه چشم من ببین
تا با خبر ز عالم بالا کنم ترا
مستانه کاش در حرم و دیر بگذری
تا قبله گاه مومن و ترسا کنم ترا
خواهم شبی نقاب ز رویت برافکنم
خورشید کعبه ، ماه کلیسا کنم ترا
زیبا شود به کارگه عشق کار من
هر گه نظر به صورت زیبا کنم ترا
رسوای عالم شدم از شور عاشقی
ترسم خدا نخواسته رسوا کنم ترا