اطراف سینمای ما چه خبره...

[jerii]

اخبار سینمای ایران

 

[jerii]

سینمای ما - بیش از دوهفته از ممنوعیت اكران آخرین ساخته داریوش مهرجویی می‌گذرد و در حالی كه همچنان میان وزیر ارشاد با تهیه‌كنندگان و شورای عالی نظارت برای قانونی بودن این ممنوعیت بحث و كشمكش است، كمیسیون فرهنگی مجلس با كناره‌گیری از این ماجرا سعی داشته هیچ دخالتی در این كشمكش‌ها نداشته باشد.
عماد افروغ عضو كمیسیون فرهنگی ، در خصوص ممنوعیت سنتوری گفت:" تا فیلم را نبینم، هیچ اظهارنظری در این زمینه نمی‌كنم."
این در حالی است كه سعید ابوطالب عضو كمیسیون فرهنگی معتقد است صرف‌نظر از محتوای فیلم ، نحوه برخورد با فیلم سنتوری اشتباه است چرا كه وقتی شورای نظارت اكران وجود دارد و این شورا بر اساس قوانین خود فیلمی را مجاز برای اكران داشته است، هیچ مسوولی حتی وزیر ارشاد هم حق جلوگیری اكران آن را ندارد.
ابوطالب با تاكید بر اینكه هنوز فیلم را ندیده است و هیچ اظهارنظری در خصوص محتوای آن ندارد، افزود: " این فیلم برای فیلنامه، تولید و اكران مجوز دریافت كرده است و شورای عالی نظارت نیز در چارچوب قوانین خود این فیلم اكران مناسب دانسته است. در این شرایط اعمال سلیقه وزیر ارشاد برای ممنوعیت این فیلم كار اشتباهی است."
نماینده مردم تهران افزود:" اگر وزیر با اكران این فیلم مخالف است، باید از طریق راه‌های قانونی وارد شود نه اینكه به طور دستوری جلوی اكران فیلم را بگیرد و به قوانین شورای عالی نظارت هم بی‌توجه باشد."
ابوطالب افزود:" اگر این شیوه برخورد با سینمای ایران باب شود، امنیت حرفه‌ای و تخصصی فیلمسازی از بین می‌رود و ساخت فیلم با محدودیت روبه‌رو می‌شود."
عضو كمیسیون فرهنگی مجلس با تاكید بر اینكه وی به این تصمیم وزیر ارشاد اعتراض داشته است، تاكید كرد كه هیچ اقدام عملی دیگری در این خصوص صورت نگرفته است.
امیررضا خادم نیز به نطق پیش از دستور روز سه‌شنبه اشاره می‌كند كه از خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری و سایر محصولات فرهنگی حمایت شده است و با تاكید بر اینكه هنوز فیلم را ندیده است، می‌افزاید: "من مخالف ممنوعیت اكران فیلم هستم."
وی افزود:" هنوز فیلم را ندیده ام اما در جلسات آینده كمیسیون فرهنگی این فیلم بررسی خواهد شد

 

[jerii]

تحادیه تهیه‌كنندگان در جشن خانه سینما شركت نمی‌كند

خبرگزاری فارس: شورای مركزی اتحادیه تهیه‌كنندگان و توزیع كنندگان فیلم سینمای ایران اعلام كرد: این اتحادیه در جشن‌ خانه سینما شركت نخواهد كرد.

ه گزارش خبرگزاری فارس به نقل از روابط عمومی اتحادیه تهیه‌كنندگان و توزیع فیلم ایران، در بیانیه این اتحادیه كه به خبرگزاری فارس نمابر شده دلیل این امر تغییر آئین‌نامه جشن خانه سینما ، عدم هماهنگی قبلی و شرایط حاكم بر مدیریت خانه سینما عنوان شده است.
در این بیانیه آمده است : همانگونه كه قبلا نیز اعلام شده بود چندی پیش چند تن از اعضای شورای مركزی در نشست این شورا خواستار بررسی حضور یا عدم حضور اتحادیه در جشن خانه سینما شدند. این درخواست در دستور كار شورای مركزی قرار گرفت، اما به دلیل مسایل فوری‌تر این موضع این هفته در شورای مركزی مطرح شد.
در این بیانیه تصریح شده است: شورا ضمن بحث و بررسی جشن خانه سینما از ابعاد مختف، این جشن را در شرایط حاضر نه تنها به نفع سینمای ایران ارزیابی نكرد، بلكه به دلیل شرایط حاكم بر خانه سینما به زیان سینمای ملی و سینمای حرفه‌ای بخش خصوصی دانست.
این بیانیه می افزاید: بر این اساس، شورای مركزی تغییرات آئین‌نامه را پس از چند دوره غیر اصولی دانست و از سوی دیگر اتحادیه تهیه‌كنندگان به عنوان نماینگان تهیه‌كنندگان و صاحبان فیلم تعمدا و به شكل برنامه‌ریزی شده در جریان تغییرات انجام شده قرار نگرفت و همچنین نحوه برخورد خارج از شئونات اخلاقی و حرفه‌ای با داوران معرفی شده اتحادیه از سوی باصطلاح هیات اجرایی جشن و دخالت‌های بی‌مورد در جهت ورود به جایگزینی بعضی از افراد به عنوان داور ما را به این نتیجه رساند، آنچه به نام جشن خانه سینما در حال اجراست، نمی‌تواند در جهت منابع كلان سینما باشد.
در ادامه این بیانیه آمده است: در همین نشست موضوع مشكلات اقتصادی اعضای خانه سینما مطرح شد و این سوال مطرح شد كه آیا به صلاح نیست جشن ساده و بی‌تكلف، اما پرمحتوا برگزار شود و هزینه‌های گزاف آن صرف اعضای نیازمند شود؟
همچنین شورا در همین نشست تصمیم گرفت كه به داوران معرفی شده از سوی اتحادیه اعلام نماید كه از حضور در این جشن خودداری نمایند.
در پایان این بیانیه اتكید شده است: شورای مركزی اتحادیه مراتب نگرانی عمیق خود را از استفاده ابزاری از جشن خانه سینما در جهت اهداف سیاسی _ اقتصادی گروهی موسوم به «صنف خانه سینما» اعلام داشته و آن را در جهت منافع سینماگران نمی‌داند.

 

[coolzero]

الان تو این کشور هیچ کسی احترام و امنیت نداره

از بالا تا پایین از هنرمند تا ورزشکارو دانشمند
چون حکومت دوست داره همه فرمانبردارس باشن و هیشکی حق هیچ اعتراضی هم نداشته باشه
تو این حکومت اگه فرهیخته باشی بهت اهمیت نمیدن
اگه هم بخوای امنیتو احترام داشته باشی باید قاطی باند حکومت شی که اونوقت دیگه فرهیخته نیستس
اتفاقی که برا پگاه افتاد نتیجه نگاه حکومت به مردمه که باعث شده خود مردم هم به هم همونطور نگاه کنن! دیگه احترام و انسانیت داره اینجا ضعیف میشه . ت. کشوری که ادعای مردم و حکومت به انسانیتو ... داره انتهای روده بزرگ خر رو هم پاره میکنه!

 

[jerii]

باز طلا رو مس كردی!

هركس كه فیلم های "حكم" و "رئیس" را دیده باشد، از علاقه فراوان مسعود كیمیایی به داستان های مافیایی كاملا آگاه می شود. اما چرا این دو فیلم، خصوصا "رئیس" در مقایسه با نمونه های خارجی، بسیار ضعیف تر به نظر می رسند؟!

عده ای عقیده دارند كه مافیا یك چیز غربی است و چون در ایران اصلا مافیا نداریم (!) نمی توان چنین داستان هایی را ایرونیزه كرد. شاید از نظر این عده، باندهای موجود در كشور "مافیها" به حساب می آیند! حقیقت این است كه باندهای مافیایی ایرانی كمابیش مشابه باندهای مافیایی روسی عمل می كنند. با درنظر گرفتن این مساله، یكی از خطاهای بزرگ مسعود كیمیایی در فیلم "رئیس" مشخص می شود. چرا كه الگوی مافیای این فیلم بیشتر آل كاپونی است تا روسی. اگر كیمیایی علاوه بر عدم انجام این اشتباه، در نگارش فیلمنامه از یك همكار فیلمنامه نویس جوان بهره می برد، مسلما "رئیس" فیلم جذابی از كار در می آمد چرا كه هم بازیگران نام آشنایی دارد، هم علیرضا زرین دست فیلمبردار و هم مسعود كیمیایی كارگردان را. اما فیلمنامه تبدیل به پاشنه آشیل "رئیس" شده و این به سبب اصرار كیمیایی مبنی بر نگارش فیلمنامه های آثارش است. این در حالی است كه كیمیایی فیلمنامه نویس دیگر تمام شده است. او به جای روایت قصه های جذاب، سعی می كند دیالوگ های به اصطلاح "شعرگون" بنویسد و البته این شیوه برای نمایشنامه نویسی مناسب است. به همین سبب، فیلم های یک دهه اخیر كیمیایی دیگر جذابیت آثاری همچون "قیصر و گوزن ها" را ندارند.

چرا كیمیایی فیلمنامه نویس تمام شد؟ علت این اتفاق شوم برای سینمای ایران وجود عده ای قلم به دست چاپلوس است كه پس از اكران هر فیلم از مسعود كیمیایی، به جای نوشتن نقدهای سازنده، به مداحی تازه ترین اثر او می پردازند و وصف ها درباره دیالوگ های شعرگون كیمیایی می نویسند،‌این درحالی است كه عنصر سازنده یك فیلم "نما" یا "شات" محسوب می شود و ماجرای فیلم بیشتر با تكیه بر اعمال شخصیت ها پیش می رود. مگر تئاتر است كه با دیالوگ شخصیت پیش برود؟ دیالوگ فیلم در مقابل اعمالی كه از شخصیت ها سر می زند از بار دراماتیك به مراتب كمتری برخوردار است و برخی منتقدان گویا فرق نمایشنامه و فیلمنامه را نمی دانند! مثل ارادت این افراد به مسعود كیمیایی همانند مثل ارادت آن نوكر به ارباب خفته اش است كه برای رفع مزاحمت های مگس های اطراف ارباب خفته، یك قوطی اسپری پیف پاف را روی صورت آن بخت برگشته خالی می كند! هركس هم كه اعتراض كند او را به نفهمیدن ماهیت سینما متهم می كنند! آری! این افراد كیمیایی فیلمنامه نویس را كشتند و دیری نمی پاید كه كیمیایی كارگردان را هم می كشند تا یك پایان تراژیك برای مسعود كیمیایی رقم بخورد. اینها با دوستی خاله خرسه وارشان كار كیمیاگر قصه ما را بدانجا رساندند كه طلا را به مس تبدیل كند!

كارگردانی "رئیس"

تفاوت میان كیمیایی فیلمنامه نویس با كیمیایی كارگردان از زمین تا آسمان است. او برای روایت قصه ای كه اصلا جذاب و مسحوركننده نیست، تصاویر زیبایی را انتخاب می كند و در بازی گرفتن از بازیگران بسیار عالی عمل كرده است. اما چون این موارد خوب فیلم رییس از هارمونی برخوردار نیستند و به دلیل ضعف مفرط فیلمنامه از آفرینش یك اثر منسجم عاجز می مانند، طبیعی است كه جنبه های خوب كار كمتر به چشم می آید.


فیلمبرداری "رئیس"

وقتی فیلمبرداری فیلمت را به علیرضا زرین دست بسپاری، اگر سطح فیلم 10 باشد، به 60 ارتقا می یابد! او در كار خود استاد است و با استفاده از ابزاری كه برای كار خود ابداع كرده است، با حركت های جادویی دوربین متحركش تصاویری را ضبط می كند كه تماشای آنها لذت سرشاری را نصیب بیننده می سازد. این ویژگی بارز كار زرین دست است و از او میان فیلمبرداران ایرانی یك استثنا می سازد. واقعا باعث تاسف است كه فیلمبردار بزرگی چون او به جای فعالیت در هالیوود،‌در سینمای كوچك و حقیر ایران به فعالیت خود ادامه دهد و بعضاً با كم محلی و تنگ نظری هم صنفان خود نیز روبرو نشود. اگر در سینمای ایران ضوابط بر روابط حاكم شود، چندان عجیب نخواهد بود كه در تمام جشنواره های سینمایی ایران همچون فجر، خانه سینما و دنیای تصویر، هرساله شاهد برگزیده بودن علیرضا زرین دست باشیم، چرا كه او در فیلمبرداری سرآمد همگان است و حتی افرادی همچون محمود كلاری و خضوعی ابیانه علیرغم برخورداری از بعضی حمایت ها هنوز فرسنگ ها با اسطوره فیلمبرداری سینمای ایران فاصله دارند.


فیلمنامه "رئیس"

) ماجرای اصلی فیلم به دلیل عدم انسجام دراماتیك دارای ابهام است. رضا می خواهد خود را از اتهام به قتل مبری ساخته و نیز پسرش، سیامك، را از دست رییس نجات دهد؟ یا اینكه سیامك با در اختیار داشتن دفتر مشتریان رییس می خواهد از او انتقام بگیرد؟ هردو! قهرمان داستان كیست؟ رضا یا سیامك؟ اگر رضا را قهرمان داستان در نظر بگیریم، هدف اصلی داستان گیر انداختن رییس است كه این امر موجب رفع اتهام از رضا و نیز رهایی سیامك می شود. اما اگر سیامك را قهرمان داستان درنظر بگیریم، هدف را می توان نابودی رییس درنظر گرفت.

۲) محدودیت داستان دارای ابهام است: محدودیت زمان یا محدودیت گزینه های پیش روی قهرمان باعث می شوند داستان پیش رفته و به نقطه اوج برسد، در غیر اینصورت بر اساس روابط علت و معلولی هرگز به پایان نمی رسد مگر آنكه این اتفاق با دخالت نویسنده رخ دهد! در قصه دراماتیك یكی از این دو محدودیت باید اعمال شود. اما در "رئیس" این محدودیت ها بسیار كم رنگ هستند و جالب آنكه هردو وجود دارند! برای رضا كه متهم به قتل است می توان با اغماض محدودیت زمان را درنظر گرفت چرا كه هر لحظه ممكن است زمان آزادی اش سر برسد. برای سیامك نیز محدودیت گزینه های پیش رو، و وقتی طلا دزدیده می شود، او چازه ای ندارد مگر آنكه با دفترچه پیش رییس برود.

۳) پایان بندی داستان: بر اساس روابط علت و معلولی، رییس یا باید در اثر فعالیت و تكاپوی رضا گیر پلیس بیفتد یا اینكه توسط سیامك نابود شود. اما در كمال شگفتی، رییس پس از یك سخنرانی چند دقیقه ای مقابل دوربین، خودكشی می كند! احتمالاً جریان تفنگ چخوف به گوش شما رسیده است. به بیان سینمایی، اگر یك نمای مدیوم از كلاشینكف نشان دهیم و بعداً در یك نمای بسته شاهد شلیك یك كلت كمری باشیم، رابطه علت و معلولی رعایت نمی شود و مخاطب به مزاح خواهد گفت كه كلت را فیلمنامه نویس (یا كارگردان) به شخصیت اصلی داده است!

۴) برخی منتقدان آنقدر در وصف دیالوگ های شعرگون آثار كیمیایی نوشتند و نوشتند تا عاقبت او را از راه بدر كردند! "رئیس" نیز به جای تكیه بر اعمال شخصیت ها به منظور پیش رفتن داستان، بیشتر بر دیالوگ های پرطمطراقی تكیه می كند كه نه داستان را پیش می برند و نه اطلاعات كلیدی به مخاطب می دهند! اغلب صحنه ها فاقد subtext هستند.

نتیجه: كیمیایی دیگر بلد نیست قصه بگوید!

 

[jerii]

الان تو این کشور هیچ کسی احترام و امنیت نداره

از بالا تا پایین از هنرمند تا ورزشکارو دانشمند
چون حکومت دوست داره همه فرمانبردارس باشن و هیشکی حق هیچ اعتراضی هم نداشته باشه
تو این حکومت اگه فرهیخته باشی بهت اهمیت نمیدن
اگه هم بخوای امنیتو احترام داشته باشی باید قاطی باند حکومت شی که اونوقت دیگه فرهیخته نیستس
اتفاقی که برا پگاه افتاد نتیجه نگاه حکومت به مردمه که باعث شده خود مردم هم به هم همونطور نگاه کنن! دیگه احترام و انسانیت داره اینجا ضعیف میشه . ت. کشوری که ادعای مردم و حکومت به انسانیتو ... داره انتهای روده بزرگ خر رو هم پاره میکنه!

ممنون از همکاریت اگر لطف کنی و خبری کامل از پگاه اینجا برامون بزاری ممنون می شم

 

[jerii]

از خرداد امسال با صدور پروانه ساخت «رئیس» اخبار مربوط به كیمیایی وارد عرصه جدیدی شد. می‌دانید كه لحظه به لحظه فیلمسازی كیمیایی خبر می‌شود. از زمانی كه این فیلمساز به یك طرح فكر می‌كند تا زمان تعویض لامپ آپارات نمایش فیلم او در سینما، همه برای رسانه‌ها خبرساز است.مرداد‌ماه، آغاز 65 سالگی كیمیایی و نمایش فیلم حكم در موزه سینما، یكی از برنامه‌هایی بود كه مرحوم سلیمی، مدیر خانه سینما برای این فیلمساز تدارك دیده بود.در یكی، دو سال اخیر، كیمیایی بدش نمی‌آید با فیلمسازان جوان ارتباط داشته باشد و خصوصا برای حضور در فیلم‌های مستند اشتیاق بیشتری دارد. او در فیلم «تحلیلی بر ناخدا خورشید» ساخته لیلا نقدی حضور یافت و همچنین اجازه داد امیر قادری فیلم كاملاً شخصی خود را از دنیای فیلمسازی با عنوان «آقای كیمیایی» بسازد.فیلم «رئیس» به جشنواره فیلم فجر رسید. اما در آخرین لحظات خبر رسیدن یا نرسیدن آن پراكنده شد. در نهایت روز نمایش این فیلم در سینمای مطبوعات فیلم «سنتوری» نمایش داده شد. مردمی كه فیلم رئیس را در سالن‌های به نمایش درآمده دیدند از فیلم خوششان آمد اما كیمیایی همواره به خاطر مشكلات صدا و تدوین عذرخواهی می‌كرد. سرانجام بنا به درخواست كارگردان، فیلم رئیس از حلقه مسابقه سینمای ایران خارج شد. این فیلم قرار است با تدوین جدید و آماده‌سازی نهایی در یك نمایش اختصاصی برای اهالی رسانه‌ها اكران شود

 

[coolzero]

پگاه آهنگرانی بازیگر جوان سینمای ایران روز شنبه در هنگام بازی در فیلم "آتش سبز" ساخته محمدرضا اصلاني دچار سانحه شد. ظاهرا موضوع از این قرار است که او در حال بازی در نقش خود و در شرایطی که داخل یک تور ماهیگیری و ازارتفاع ۵ /۲ متری آویزان بوده سقو ط می کند و به علت شکستگی مهره های کمر و تاندون پا به مراکز درمانی بیرجند منتقل می شود و هم اکنون در بیمارستان جم با درد و رنج همبازی شده است.پزشکان هم توصیه کرده اند تا ۴ ماه نباید حرکت کند.

این اتفاق مثل یک فصل از سناریوی فیلم های سینمای ایران می ماند.هم منطقی بر آن حاکم نیست و هم در عین حال منطق خاص خود را دارد.گفته می شود پگاه آهنگرانی روز پیش از این حادثه در همین موقعیت از ارتفاع ۹ متری آویزان بوده و خوشبختانه این حادثه در آن وضعیت رخ نداده است.ظاهرا آهنگرانی و یکی از عوامل فیلم به پوسیدگی طناب اشاره کرده اند اما او در نهایت ناچار به بازی در این صحنه شده است .این موضوع همان بی منطقی در زیر ساخت های سینمای ایران است که سالهاست با اهالی آن همزیستی می کند. نگاهی که با تفکر باری به هر جهت سینما را جلو می برد و هر از چند گاهی ما را به فکر وامی دارد که سینمای ما چه زمانی به استانداردها نزدیک خواهدشد؟ سالهاست ما با اتفاقات ناگوار در مسیر تولید آثار سینمایی روبر هستیم اما این حوادث هیچ درسی به ما نمی دهند .سینمای ایران فقیر است این فقر البته به معنای محرومیت مالی و مادی نیست بلکه ما با فقر دانش ،آگاهی و تفکر مواجهیم که چه بسا غم انگیز تر از فقر اعتبارات ریالی باشد .معلوم نیست سازندگان یک اثر سینمایی با چه اندیشه و طرز فکری یک بازیگر را ـ که ممکن است خودشان هم به او تا مدتی نیازمند باشند ـ به یک بازی خطرناک وادار می کنند. هنوز مدت زیادی از حادثه مرگ علی سجادی حسینی کارگردان فیلم "خط آتش" در صحنه فیلمبرداری نمی گذرد، کشته شدن چند بازیگر در زمان فیلمبرداری فیلم "شب آفتابی " به کارگردانی بهزاد بهزاد پور ، شکسته شدن پای بهرام بدخشانی فیلمبردار "دوئل" در سر صحنه، افتادن شهریار اسدی در زمان فیلمبرداری "خاک سرد"و دهها حادثه از این دست چه زمانی پایان خواهد یافت؟ آیا بیمه حوادث ، استفاده از بدل ، بهره گیری از تمهیدات کامپیوتری ، استفاده از متخصصین جلوه های ویژه میدانی،خلاقیت در تولید و ...روزی برای سینمای ایران هم جدی خواهد شد؟

بسیاری معتقدند وقتی سینمای ایران از پایه و اساس با مشکلات عدیده مواجه است نمی توان انتظارات زیادی از آن داشت.این گروه معتقدند بضاعت سینمای ایران در همین حد است و باید با تفکر کج دار و مریز آن را اداره کرد. به اعتقاد این عزیزان باید از حداقل ها بیشترین بهره را برد و خلاقیت را در محدویت ارائه کرد. این مسائل همان منطقی است که خاص سینمای ایران است و تا به حال هم راه برده و روش خود را ادامه داده است،شاید خیلی هم بیراه نباشد. اما آیا سهل انگاری ، عدم توجه به جان یک انسان ، فکر نکردن به امنیت گروه می تواند با این اعتقاد منافات داشته باشد. به اعتقادمن سینمای ایران در بسیاری از موارد از ضعف در اندیشه،ساده انگاری و اساسا نداشتن آگاهی رنج می برد. افتادن پگاه آهنگرانی در دام حادثه هم یکی از نتایج این رویکرد است.

---------------http://bahmanabdollahi.blogfa.com/post-30.aspx

 

[coolzero]

گزارشی از وضعیت درمان پگاه آهنگرانی [ July 17, 2007 ]

سینمای ما ـ امیر کاظمی : همان طور که اطلاع دارید ٬ پگاه آهنگرانی بازیگر جوان کشورمان روز یکشنبه ۲۴ تیرماه در حین فیلمبرداری صحنه ای از فیلم « آتش سبز » پس از اینکه در داخل تور ماهیگیری مینشیند بدلیل پوسیدگی تور و پارشه شدن آن از ارتفاع ۳ متری از سطح زمین سقوط می کند . گروه بلافاصله وی را از بیرجند به بیمارستان جم در تهران منتقل کردند . يكي از مهره های کمر پگاه آهنگرانی بر اثر سقوط از تور ماهیگیری شکسته و يك مهره ترک برداشته است .

از عوامل سازنده فیلم و هنرمندان، تنها قاسم قلی پور ( تهیه کننده ) به عیادت پگاه آهنگرانی رفته است . منیژه حکمت ( کارگردان سینما و مادر پگاه آهنگرانی ) در رابطه با این حادثه به سینمای ما گفت : « تنها می توانم بگویم سهل انگاری . سقوط پگاه ربطی به عدم امکانات سینمای ایران ندارد تنها بدلیل عدم دقت است . خدا خیلی پگاه را دوست داشته است همان طور که تمامی پزشکان نیز همین را می گفتند .» پگاه آهنگرانی به دستور پزشک خود نباید تا مدتی حرکت کند. بنا به اين گزارش، بر اثر اين اتفاق صدمه ای به صورت او وارد نشده است . بازیگران فیلم « آتش سبز » در طول مدت فیلمبرداری بیمه هستند.
پگاه آهنگرانی به دستور پزشک معالج فعلا ممنوع الملاقات است .
---------------------------http://www.persianv.com/view/004196.php

 

[jerii]

هیاهوی این فیلمساز و فیلمش هنوز ساكت نشده! مسعود ده‌نمكی در كنار فعالیت‌های مطبوعاتی با ساخت دو فیلم مستند نشان داد در عرصه تولید فیلم هم می‌خواهد جنجال به پا كند. او اولین فیلم سینمایی‌اش را با نام «اخراجی‌ها» در مرداد ماه كلید زد. هر چند كسی از مضمون فیلم خبر نداشت اما هفته‌ای نبود كه از این فیلم خبرها و حاشیه‌هایی منتشر نشود. حضور بیش از 15 بازیگر شناخته شده سینما در این فیلم از همان ابتدا بحث‌انگیز بود. فیلم با هیاهوی زیاد به جشنواره رسید اما فقط توانست جایزه بهترین فیلم تماشاگران را به صورت مشترك با فیلم «روز سوم» به دست بیاورد. ده‌نمكی بارها از بازیگران فیلمش عذرخواهی كرد و گفت اگر این بازیگران در فیلم دیگری حضور پیدا می‌كردند، حتما مورد توجه قرار می‌گرفتند. سخنرانی كوتاه و جنجالی او در مورد سیاست و قضاوت در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر باعث شد نام او و «اخراجی‌ها» بدون اینكه كسی به خاطر بیاورد این فیلم اولین فیلم بلند اوست در سراسر كشور بر سر زبان‌ها بیفتد

 

[coolzero]

البته فیلم اخراجیها فیلم انتقادی بود که مردم خیلی استقبال کردن
ولی از نظر بازیگر کارگردانی صدابرداری جلوه های ویژه ... کلا چیزی نداشت که در حد جایزه باشه

 

[jerii]

سال 85، سال تقدیر از علی نصیریان بود. برای دومین سال پیاپی از این استاد بازیگری به بهانه‌های مختلف تقدیر شد. معرفی‌شدن به عنوان چهره برگزیده پیشگامان علم، ادب و هنر و همچنین انتشار كتابی با عنوان «علی نصیریان، زندگی و آثار‌» از سوی فرهنگستان هنر از جمله این تقدیرها بود.نصیریان هفتادودوسالگی خود را طی می‌كند و بچه محله سنگلج تهران است. او در جشنواره فیلم فجر به عنوان یكی از پیشگامان عرصه بازیگری كه نشان درجه یك دانش و نشان درجه یك فرهنگ و هنر را به دست آورده بدون دریافت سیمرغ بلورین مورد تقدیر قرار گرفت.او همچنین كارت طلایی و لوح تقدیر انجمن بازیگران سینما را دریافت كرد و جمشید لایق در این مراسم از او به خاطر اینكه لایق را به تئاتر هدایت كرده تشكر كرد.شاید خاطره‌انگیزترین روز برای نصیریان را می‌توان گردهمایی فارغ‌التحصیلان پیشكسوت هنرستان هنرهای زیبای اصفهان خوا

 

[jerii]

سال 85، سال تقدیر از علی نصیریان بود. برای دومین سال پیاپی از این استاد بازیگری به بهانه‌های مختلف تقدیر شد. معرفی‌شدن به عنوان چهره برگزیده پیشگامان علم، ادب و هنر و همچنین انتشار كتابی با عنوان «علی نصیریان، زندگی و آثار‌» از سوی فرهنگستان هنر از جمله این تقدیرها بود.نصیریان هفتادودوسالگی خود را طی می‌كند و بچه محله سنگلج تهران است. او در جشنواره فیلم فجر به عنوان یكی از پیشگامان عرصه بازیگری كه نشان درجه یك دانش و نشان درجه یك فرهنگ و هنر را به دست آورده بدون دریافت سیمرغ بلورین مورد تقدیر قرار گرفت.او همچنین كارت طلایی و لوح تقدیر انجمن بازیگران سینما را دریافت كرد و جمشید لایق در این مراسم از او به خاطر اینكه لایق را به تئاتر هدایت كرده تشكر كرد.شاید خاطره‌انگیزترین روز برای نصیریان را می‌توان گردهمایی فارغ‌التحصیلان پیشكسوت هنرستان هنرهای زیبای اصفهان خواند

 

[jerii]

در حالیكه دو روز به آغاز نمایش فیلم "سنتوری" داریوش مهرجویی باقی مانده بود؛ و قرار بود این فیلم از چهارشنبه سوم مرداد ماه اکران شود نمایش این فیلم به تعویق افتاد.

امروز صبح یك مقام آگاه در معاونت سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به خبرنگار سینمایی ایسنا گفت: تعویق اكران فیلم "سنتوری" جدی است و با مناسب شدن شرایط، احتمالا این فیلم در آینده اكران خواهد شد.

با توجه به اینكه پروانه نمایش برای فیلم "سنتوری صادر شده است، علت اصلی تعویق اكران آن شرایط و فضای خاص حاكم بر سینماست و فیلم مشكل محتوایی ندارد.

و سرانجام چند ساعت بعد جلسه‌ی فوق‌العاد شورای صنفی نمایش برگزار شد و اعلام شد "محاكمه" ایرج قادری به جای فیلم "سنتوری" از سوم مرداد ماه در گروه قدس به نمایش درمی‌آید.

درحالی كه خبرهای از تعویق اكران فیلم سنتوری منتشر می‌شود، تهیه‌كننده فیلم "سنتوری" هم اظهار كرد: تاكنون اعلام رسمی درباره‌ی تعویق اكران فیلم "سنتوری" به ما نشده است.

فرامرز فرازمند در گفت‌وگویی با خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گفت: زمانی كه فیلم پروانه نمایش دارد و حالا به دلایلی می‌خواهند اكران آن را به تعویق بیاندازند، باید به ما رسما اعلام كنند، این درحالیست كه تا این لحظه، چنین موضوعی به ما اعلام نشده است و آخرین خبری كه روزگذشته داشته‌ایم این بود كه مشكل حل شده و فیلم اكران می‌شود.

فرازمند مدعی شد: مسلم آنست مسایل و مشكلات دیگری كه هیچ ارتباطی به فیلم "سنتوری" ندارد، به این فیلم منتقل شده است؛ چگونه می‌شود، فیلمی كه از خرداد ماه پروانه نمایش دریافت كرده است و تا روز سه‌شنبه هفته‌ی گذشته تمام مجوزهای لازم برای تبلیغات و بیلبورد به آن داده شده به یك‌باره فضا برای نمایش آن تغییر می‌كند.

وی گفت: اگر فیلم مشكلی داشت چرا پروانه نمایش دادند؟! مدیران سینمایی به ما اعلام می‌كردند كه فیلم را نمی‌توانیم به نمایش بگذاریم و فیلم توقیف است.

وی با یادآوری اینكه ضروری است وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی حافظ منافع اهالی سینما باشد، چنین ابراز كرد كه چرا این دستگاه دولتی پای مجوزی كه به فیلم داده‌، نمی‌ایستند.

وی در پایان به ایسنا خبر داد: با مشخص شدن تكلیف نمایش فیلم "سنتوری" به‌همراه داریوش مهرجویی طی روزهای آینده با اهالی رسانه‌ها گفت‌وگو خواهیم كرد.

به گزارش ایسنا، «سنتوری» كه هجدهمین فیلم داریوش مهرجویی است با بازی بهرام‌رادان، گلشیفته فراهانی، مسعود رایگان، محمد سلوكی و نسرین مقانلو مقابل دوربین رفته است.

تورج منصوری در مقام مدیر فیلمبرداری، رضا درمیشیان دستیار كارگردان، محمدرضا شریفی‌نیا: مجری طرح در «سنتوری» همكاری داشته‌اند.

تهیه كنندگان این پروژه، داریوش مهرجویی و فرامرز فرازمند هستند و همچنین اردلان كامكار موسیقی آن را ساخته است.

مهرجویی نیز ویژگی «سنتوری» را موضوع اعتیاد و به كارگیری مقوله موسیقی، در آن دانسته است

 

[jerii]

امسال همزمان با سرتاسر جهان، ایرانیان نیز به عباس كیارستمی روی خوش نشان داد. فیلم‌های متعددی از او در نقاط مختلف به بهانه‌های مختلف اكران شد. فیلم «همسرایان» در سومین جلسه آزمون جشنواره فیلم جیفونی به نمایش درآمد تا كودكان و نوجوانان درباره آن مباحثه كنند.كیارستمی غیر از فیلمسازی و عكاسی، كارهای دیگری هم كرد. او مجموعه شعری با عنوان «شاعری در كمین» و دیوان حافظ به روایت كیارستمی را منتشر كرد و همچنین در هیات ارزیابی و انتخاب سمپوزیوم مجسمه‌سازی تهران نیز حضور یافت تا آثار شركت‌كرده را بررسی كند.كیارستمی برای دو فیلم، سوژه قرار گرفت، یكی فیلم «4 10» به كارگردانی مانیا اكبری كه بنا به پیشنهاد كیارستمی و به‌عنوان ادامه فیلم «10» ساخته شد. دوم، فیلم «سادگی منو ببخش» كیارستمی به كارگردانی مهدی اباسط است كه فیلمی رئالیستی با ساختاری خاص درباره فیلم‌ها و آثار كیارستمی است.كیارستمی، ساخت سه فیلم را هم در كنار دیگر آثار خود دنبال كرد كه عبارتند از: فیلمی درباره بهمن فرمان‌آرا به تهیه‌كنندگی میركریمی، فیلم كوتاه «درخت زندگی» كه در كنار 15 فیلمساز دیگر فیلم «فرش ایرانی» را تشكیل داد و فیلم «گریه» كه در آن 90 بازیگر زن ایرانی شركت دارند و مهم‌تر اینكه او یكی از 35 فیلمساز مطرحی است كه دعوت شده تا برای ساخت فیلم كوتاه به‌مناسبت شصتمین سال برگزاری جشنواره كن 2007 فیلم بسازد.جشنواره فجر امسال هم برای كیارستمی جشنواره بود زیرا در آن هم فیلم جاده‌ها را نمایش دادند و هم فیلم فرش ایرانی. شاید فیلم كوتاه «درخت زندگی» او در این فیلم ركورد تولید و اكران فیلم‌های كیارستمی را شكسته باشد زیرا اغلب فیلم‌های او در ایران اكران نشده‌اند. كیارستمی تا 28 اسفند‌ماه با مجموعه فیلم‌هایش در موزه هنرهای مدرن نیویورك به‌سر می‌ برد

 

[jerii]

نیكی كریمی امسال در دو فیلم به‌عنوان بازیگر حضور داشت. فیلم «زن دوم» به كارگردانی سیروس الوند و «چند روز بعد» به كارگردانی خودش همچنین فیلم‌های «بر باد رفته»، «ستاره است»، «چه كسی امیر را كشت» و «شام عروسی» را نیز روی پرده داشت كه فیلم «شام عروسی» با مضمون كمدی، اولین تجربه حضور این بازیگر در ژانر كمدی بود.
این فیلم، عنوان پرفروش‌ترین فیلم امسال او را برای خود كسب كرد. نیكی كریمی، فیلم «پرونده هاوانا» به كارگردانی علیرضا رئیسیان را نیز در نوبت اكران دارد كه در جشنواره فیلم فجر سال قبل به نمایش درآمد.
فیلم «چند روز بعد» كه ابتدا با نام «گریز» تولید می‌شد، در جشنوار فجر امسال به نمایش درآمد اما دومین ساخته كریمی نتوانست توجه منتقدان ایرانی را به خود جلب كند اما در خارج از مرزها اقبال بیشتری یافت. نخستین جشنواره فیلم رم، دانشگاه كمبریج انگلستان و موزه هنرهای زیبای بوستون از جمله مهمانداران پذیرای این فیلم بودند.
كریمی، داوری را هم امسال دوباره تجربه كرد. بخش «جایزه فیلم اول» جشنواره فیلم برلین او را در لیست داوران خود قرار داد تا برنده جایزه 64500 دلاری این بخش را با دیگر اعضای هیات‌داوری انتخاب كند.

 

[jerii]

امسال سال معاونت سینمایی بود. او بیشترین سخنرانی‌های دوره‌های مدیریتی خود را تجربه كرد. از سخنرانی در افتتاح سینمای دنیای قشنگ شهر مارلیك گرفته تا بازسازی سینما آزادی، همایش سینمای دیجیتال، همایش مدیران سینما جوان همدان، معارفه هیات مدیره جدید خانه سینما، تجمع هنرمندان در حمایت از مردم فلسطین، همایش سراسری مدیركل‌های فرهنگ و ارشاد اسلامی استان‌ها، همایش تصویر حماسه‌ها، افتتاح جشنواره فیلم رشد، افتتاحیه جشنواره فیلم كوتاه، افتتاحیه جشنواره فیلم امام رضا(ع)، مراسم گرامیداشت علی حاتمی، اهدای جایزه تجلی ملی، جشنواره فیلم كیش و چندین سخنرانی دیگر از جمله تجربیات حضور او پشت تریبون بود.

 

[jerii]

بهرام بیضایی؛ مردی برای تمام فصول
بهرام بیضایی همواره خبرساز بوده و هست. با اعلام خبر صدور پروانه فیلمسازی برای «لبه پرتگاه» در تیر ماه، بیضایی دوباره از اوایل سال به مرد خبرساز سینما تبدیل شد. یكی از مهم‌ترین حوادث فیلم اعلام خبر شكستن پای بیضایی زمان بازدید از لوكیشن‌های فیلم بود، این خبر توسط اعتباریان، تهیه‌كننده فیلم اعلام شد.نام بیضایی نیز در كنار 15 فیلمساز دیگر برای ساخت فیلم فرش ایرانی به چشم می‌خورد. وقتی فهرست فیلمسازانی توسط رضا میركریمی اعلام شد نام او توجه بیشتری را نسبت به سایرین به خود جلب كرد، زیرا همواره فیلم‌های بیضایی با مشكلاتش همراه می‌شود اما این‌بار فیلم كوتاه «درخت سخنگو» بدون هیچ حاشیه‌ای ساخته شد. موسیقی این فیلم را كه متنی شعرگونه داشت

 

[jerii]

فیلم سینمایی "چهارشنبه‌ سوری" به كارگردانی "اصغر فرهادی" در جشنواره فیلم "تراورس سیتی" كه هر سال به همت "مایكل مور" در ایالات متحده برگزار می‌شود به روی پرده می‌رود.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)،‌ این فستیوال از 31 ژوئیه ـ 9 مرداد ماه ـ برپایی سومین دوره خود را پشت سر می‌گذارد.

مایكل مور با همكاری "دوگ استنتون" (نویسنده)، جان رابرت ویلیامز (عكاس) با هدف افزایش سطح كیفی آثار سینمایی در بخش‌های داستانی و مستند اقدام به گزینش و نمایش آثار می‌كند.

از مطرح‌ترین فیلم‌های حاضر در این دوره از جشنواره "تراورس سیتی" می‌توان به "هتل 9 ستاره" ، "كودكان كوچك"، "شیكاگو 10"، "من یك سرباز آمریكایی هستم"، "عراق با 101 بمب هوایی"،‌" در سایه ماه بهترین دوستان من"، "‌با من حرف بزن"،‌" ده "و "بازگشت"‌ اشاره كرد.

فیلم "فرهادی"‌ در روزهای اول، سوم و چهارم آگوست در این جشنواره به نمایش درمی آید.

در طی برپایی این فستیوال كارگاه‌های آموزش فیلمسازی برای استفاده دانشجویان و فیلمسازان جوان برپا خواهد بود.

به گزارش ایسنا، پیش از این "كارگران مشغول كارند" (مانی حقیقی) جایزه بنیان گذران دومین دوره جشنواره فیلم ترادرس سیتی را كسب كرده است.

 

[jerii]

در حالى كه سینماى ایران همچنان در حال گمانه زنى و تجربه اولیه سیاست هاى محمدرضا جعفرى جلوه و مدیران جدید سینمایى كشور است، رونق ایجاد شده در بخش نمایش اندك اندك در حال سرایت به حوزه تولید است و تقریباً اكثر فیلمسازان ایرانى از نسل هاى مختلف در حال انجام پروژه هایى هستند. از این لحاظ سینماى ایران بعد از چند سال مجدداً در حال تجربه یكى از دوره هاى خاص خود است كه هركدام از فیلمسازان ایرانى یا طرح فیلمى را آماده ساخت دارد یا یك فیلم را آماده نمایش. هرچند مى توان درباره كیفیت و میزان آزادى فیلمسازان مختلف درباره ساخت فیلم هایشان صحبت كرد اما به هر صورت براى سینمایى كه تولیداتش هیچگاه نتوانسته برآیندى كلى از سینماگران حاضر در آن باشد چشمگیر است.