خب این یه نظره ولی نظر من اینه که من میرم برای دفاع از عزیزانم بجنگم حالا ممکنه دولت سوء استفاده بکنه که حتما میکنه ولی من نمیتونم این رو بهونه قرار بدم که نرمکسی منکر این قضیه نیست. بر منکرش لعنت. ولی حرف اینجاست که از قدیم هم گفتن واسه کسی بمیر که واست تب کنه.
من اگه فردا پس فردا رفتم جنگیدم دوباره همین آشو همین کاسس. جنگ رو پتک میکنن میگن ما شهید دادیم که فلان و بهمان. اون وقت گند و فساد از مملکت 10 برابر الان بالا میره هیشکی هم هیچ حرفی نمیتونه بزنه.
منم اگه حکومتی داشتم که دو زار به فکر مردمش بود با جون و دل میرفتم واسه خاکم میجنگیدم.
خب اگه نریم جنگ چی میشه؟
ینی واقعا فکر میکنی اگه ما نریمو ایران شکست بخوره ایران تبدیل به بهشت میشه؟
بابا عراقیا روز اول گل دادن به امریکاییا ولی الان چی؟
کی میاد اینهمه خرج کنه و نیرو بیاره که آزادی رو تقدیم کنه به مردم یه کشور غریبه؟
ازادی و حکومت سالم رو خودمون باید ایجاد کنیم
نه اینکه بگیم ما شکست بخوریم تو جنگ بقیه برامون بسازن
مگه عاشق چشم و ابروی ما هستن؟