شعرها و نثرهای کوتاه و زیبا

[Geronimo]

چشمان من
خورشید نیست
اما خیره بر خاک نشسته ام
میدانم
بذری که کاشته ام
بی گرمی نگاه منتظرم
سبز نخواهد شد.

 

[Geronimo]

پارك ملت
جاي خوبي است
براي تمرين دموكراسي
وقتي ايستاده‌ام
به انتظار كسي
كه هيچ گاه نمي‌آيد
حتي در خوابهاي شبانه‌ام
كه انتخابات بزرگي است
ميان آن همه...
اما هنوز هم ايستاده‌ام
با دستاني كه فكر مي‌كنند
كاش آغوشت
عدالت بيشتري داشت!

 

[Geronimo]

آرزو کردی رها گردد دلم از عشق تو؟
ای تمام آرزوهایم رهایت می کنم

 

[Geronimo]

آن روز كه تو رفتی
از آن سو
و من هم از این سمت،
دنیا به دو پاره شد
به سویی و به سمتی...

 

[Geronimo]

در به دری در من بود
نه در قطاری که می رفت و می آمد.

 

[Geronimo]

کلاف زندگی ام که گم شد
در جایی نامعلوم کسی پیدایش کرد
و به جایی دور برد

نمی دانم چگونه می بافدش
که مرا این جا بی سرنوشت می نامند

 

[Geronimo]

قلب آبستنم

تیر می کشد



تو

بر بام خیالم

اذان می گویی





می زاید



چشمهایم

پر می شود از

نوزاد اشک

 

[Geronimo]

بعد از رفاقت باد و برگ

بی سقف می شود

لانه ی کلاغ

میان بازوان شاخه

 

[Geronimo]

اشک های نیامدنت
روی گونه ام ماسید
نبوس..
نمک گیر میشوی

 

[Geronimo]

نفسهای چکیده

درتنور سرد زندگی

چه می توانی کرد

-وقتی به مرگ گرسنه ای!

 

[Geronimo]

به تارهای زندگی

- چندانکه نواختم-

ترانه ی درچنگ نیآمد!

 

[Geronimo]

ماه

به راه افتاده درصبحگاه



ازپی اش

-باید-

خورشیدی بپاشم.

 

[Geronimo]

تا

بیایی

مرا


عطش خواهد نوشید



-ای موج!

 

[Geronimo]

دوست داشتم تو را
به اندازه دوست داشتنم
در آغوش بگیرم
اما ،
چقدر فاصله دارم از تو
انقدر که فقط
لبخند های تو را می بینم

 

[Geronimo]

اینجا
مهم نیست کجاست
بی تو
همه جا دور دست است..

 

[Geronimo]

دلواپسی من از نیامدنت نیست!
می ترسم
در پس این دل دل زدن ها
بیایی و دلخواه تو
نباشم

 

[Geronimo]

من رفتم
و تو فقط گفتی
برو به ...........
مدت هاست که بی تابم
بی تاب بازگشت و
کلام آخرت
راستی
"به سلامت "
بود یا
"به جهنم"

 

[Geronimo]

شمع داني به دم مرگ به پروانه چه گفت؟

گفت اي عاشق بيچاره فراموش شوي..

سوخت پروانه ولي خوب جوابش را داد

گفت طولي نکشد نيز تو خاموش شوي

 

[Geronimo]

ما چيستيم ؟!
جز مولکول هاي فعال ذهن زمين ،
که خاطرات کهکشان هارا
مغشوش ميکند !

 

[Geronimo]

براي اعتراف به كليسا مي روم
رو در روي علف هاي روييده بر ديواره كهنه مي ايستم
و همه ي گناهان خود را اعتراف مي كنم
بخشيده خواهم شد به يقين
علف ها
بي واسطه با خدا حرف مي زنند....