shifte shab
Registered User
در تحليل بايد پاسخهايي که به نظر نادرست مي آيند بسرعت از چرخه تحليل خارج شوند تا محدوده تحليل نهايي به حداقل کاهش يابد و اين نيازمند استفاده از الگوريتم هاي پيچيده و طولاني است که اجراي آن براي سريع ترين رايانه هاي فعال نيز بسيار زمانگير خواهد بود؛ چراکه در اين رايانه ها بايد تک تک پاسخهاي احتمالي مساله پيش از آن که به طور کامل از چرخه پاسخهاي ممکن حذف شود، مورد بررسي قرار بگيرد.
اتفاقي که در رايانه هاي (فعلا علمي - تخيلي) کوانتومي رخ خواهد داد يک روند خطي نخواهد بود، بلکه مشابه رخدادي که در يک پردازش موازي صورت مي گيرد دهها گزينه مي تواند همزمان مورد بررسي قرار گيرد و حتي مهمتر از آن روشهاي ل ه طور همزمان مورد آزمون قرار گيرد.
بايد توجه داشت اين مساله به طراحي يک سيستم سريع مربوط نيست. نبايد تصور کرد اگر اين روش به وسيله يک ابر رايانه فعلي 10ساعت طول مي کشد به وسيله رايانه کوانتومي 20دقيقه زمان مي برد. مساله مهمتر از اين ، کاهش زماني يا افزايش سرعت است.
در واقع مساله به ماهيت کوانتومي اجزا تشکيل هنده بر مي گردد و به واسطه خواص ذرات کوانتومي و استفاده از خواص آنها است که چنين پردازش هايي امکانپذير مي شود.
براي درک بهترموضوع فرض کنيد يک زوج الکترون را در اختيار داريم که يکي از آنها داراي اسپين مثلا بالا باشد و دومي با اسپين مخالف گردش مي کند.
حال اگر با کمک روشي بتوانيم بر اسپين يکي ازاين الکترون ها اثر بگذاريم و جهت چرخش آن را عوض کنيم جهت چرخش زوج آن نيز عوض مي شود؛ اما نکته مهم و جذاب در اين ميان استقلال اين اثر از فاصله است يعني اثر متقابلي که اين زوج الکتروني بر يکديگر دارند عملا رويدادي همزمان و مستقل از فاصله و زمان است.
اين تاثير متقابل که عملا پارامتر زمان را از ميان بر مي دارد اگر کنترل شده باشد مي تواند نقش سوييچي عادي را براي شما بازي کند.
اتفاقي که در رايانه هاي (فعلا علمي - تخيلي) کوانتومي رخ خواهد داد يک روند خطي نخواهد بود، بلکه مشابه رخدادي که در يک پردازش موازي صورت مي گيرد دهها گزينه مي تواند همزمان مورد بررسي قرار گيرد و حتي مهمتر از آن روشهاي ل ه طور همزمان مورد آزمون قرار گيرد.
بايد توجه داشت اين مساله به طراحي يک سيستم سريع مربوط نيست. نبايد تصور کرد اگر اين روش به وسيله يک ابر رايانه فعلي 10ساعت طول مي کشد به وسيله رايانه کوانتومي 20دقيقه زمان مي برد. مساله مهمتر از اين ، کاهش زماني يا افزايش سرعت است.
در واقع مساله به ماهيت کوانتومي اجزا تشکيل هنده بر مي گردد و به واسطه خواص ذرات کوانتومي و استفاده از خواص آنها است که چنين پردازش هايي امکانپذير مي شود.
براي درک بهترموضوع فرض کنيد يک زوج الکترون را در اختيار داريم که يکي از آنها داراي اسپين مثلا بالا باشد و دومي با اسپين مخالف گردش مي کند.
حال اگر با کمک روشي بتوانيم بر اسپين يکي ازاين الکترون ها اثر بگذاريم و جهت چرخش آن را عوض کنيم جهت چرخش زوج آن نيز عوض مي شود؛ اما نکته مهم و جذاب در اين ميان استقلال اين اثر از فاصله است يعني اثر متقابلي که اين زوج الکتروني بر يکديگر دارند عملا رويدادي همزمان و مستقل از فاصله و زمان است.
اين تاثير متقابل که عملا پارامتر زمان را از ميان بر مي دارد اگر کنترل شده باشد مي تواند نقش سوييچي عادي را براي شما بازي کند.