حالات و احوالات کنونی خود را با شعر بیان کنید.

[hdavoodh]

بسیار سال‌ها گذشت تا بفهمم
آن‌که در خیابان می‌گرید

از آن‌که در گورستان می‌گرید

بسیار غمگین‌تر است

سال‌ها گذشت و

من از خیابان‌های بسیار

از گورستان‌های بسیاری گذشتم

تا فهمیدم

آن‌که حتی در خلوت خانه‌ خویش

نمی تواند بگرید

از همه اندوه‌ناک‌تر است

 

[ibest]

بزن ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﻫﻮﺍ ﺍﺑﺮﯾﺴﺖ
ﻧﻔﺲ ﺑﺎﻻ ﻧﻤﯽ ﺁﯾﺪ
ﺑﺰﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﻧﻮﺍﺯﺵ ﮐﻦ ﺗﻦ ﺭﻧﺠﻮﺭ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﺍ
ﺯﻣﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﺑﺪﯼ ﺩﺍﺭﺩ
ﺗﻨﺶ ﺯﺧﻤﯿﺴﺖ ﺍﺯ ﺑﺪ ﺗﺎﺧﺘﻦ ﻫﺎﯼ ﮐﺞ ﻣﺮﺩﻡ
ﺑﺒﺎﺭ ﺍﯼ ﺍﺑﺮﮐﻢ ﺷﺎﯾﺪ
ﮐﻤﯽ ﺧﺸﻤﺖ ﻓﺮﻭﺩ ﺁﯾﺪ
ﻫﻨﻮﺯﻡ ﻧﺴﻞ ﻗﺎﺑﯿﻞ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﺟﺎﺭﯾﺴﺖ
ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺧﻮﻥ ﺁﺩﻡ ﺭﺍ
ﺩﺭﻭﻥ ﺷﯿﺸﻪ ﻣﯿﺮﯾﺰﻧﺪ
ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺣﺎﻝ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ
ﺳﺮﺍﻏﯽ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﮕﯿﺮﺩ
ﻭ ﺑﺮ ﺩﺍﺩ ﮐﺴﯽ ﺩﺳﺘﯽ ﻧﻤﯽ ﯾﺎﺯﺩ
ﺷﺮﺍﻓﺖ ﻫﻢ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺷﺪ
ﺯﻣﯿﻦ ﭘﺮ ﺷﺪ ﺯ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎﯼ ﺭﻧﮕﺎﺭﻧﮓ
ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺭﺧﺖ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ
ﻓﺮﺍﺭﯼ ﺷﺪ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺮﺩﻡ
ﺑﺰﻥ ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﺯﻣﯿﻦ ﺣﺎﻝ ﺑﺪﯼ ﺩﺍﺭد...

 

[leily_17]

​

آنقدر مرا سرد کردی از خودت

ازعشق

که حالا بجای دل بستن ، یخ بسته ام.

آهای!! روی احساسم پانگذارید

لیز میخورید ...​

 

[hdavoodh]

دقيقا ..

گاهی
آدم دلش فقط
یک دوستت دارم می‌خواهد
که نمیرد ...

 

[ali 74]

انچه از سر گذشت شد سرگذشت
حیف که بی دقت گذشت
تا که خواستیم یک دو روزی فکر کنیم
بر در خانه نوشتند در گذشت

 

[somayeh60]

همه چیز گاه اگر کمی تیره می نماید …..
باز روشن می شود زود
تنها فراموش مکن
این حقیقتی است
بارانی باید
تا که رنگین کمانی بر آید
و لیمو هایی ترش
تا که شربتی گوارا فراهم شود
و گاه روزهایی در زحمت تا که از ما انسانهایی تواناتر بسازد
خورشید دوباره خواهد درخشید
زود خواهی دید

 

[hdavoodh]

نیمشب همدم من دیده گریان من است
ناله مرغ شب از حال پریشان من است
خنده ها برلب من بود و کس آگاه نشد
زین همه درد خموشانه که بر جان منست
قافل از حق شدم و قافله عمر گذشت
ناله ام زمزمه روح پریشان منست
در بر عشق بسی دم زدم از رتبت عقل
گفت خاموش که او طفل دبستان من است

 

[hamidra]

با رفتنت بهانه‌ی یک داستان شدی
حالا که می‌روی چه قَدَر مهربان شدی

حالا که می‌روی به چه دل خوش کنم عزیز ؟
اینجا بمان که با نفسم توامان شدی

"هرگز نبوده قلبِ من این گونه گرم و سرخ"
زیرا تو در تمامِ صفت‌ها جوان شدی

یادش بخیر سبزی و باغی که داشتیم
با رفتنت بهانه‌ی فصلِ خزان شدی

"دستم نمی‌رسد که در آغوش گیرمت"
ای ماه من ستاره‌ی هفت آسمان شدی

حالا که می‌روی به خدا می‌سپارمت
حالا که می‌روی به خدا مهربان شدی

 

[hamidra]

گفتم تو شیرین منی

گفتی تو فرهادی مگر؟

گفتم خرابت می شوم

گفتی تو ابادی مگر؟

گفتم فراموشم نکن

گفتی تو در یادی مگر؟!

 

[Q__Q]

چندان که بر کنار چو پرگار می روم
دوران چو نقطه ره به میانم نمی دهد

 

[farshad10]

من را ببین!
نگاهم را بخوان…
می دانم!
به دلم افتاده…
من را ، از هر طرف
که بخوانی ام!
نامم بن بستیس، بر دیواری بلند
من ، سالهاست
دل بسته ام به طنابی،
که هروز لباس عشق، نم چشمانش
خیس میکند!
و بر حیات خانه ی ، حیاط زندگی اش پهن
می کند!
به فال نیک گیرم…
برایـم،
به دروغ
پایت را میکشی
وسط ، تمام بازی های کودکانه…
معـرکه میگیری
و چه کودکـانه، هربار
بیشتــر بـاور میکنـم ،
لباسهای خیست را،
من ته کوچه!
در انتظارت نشسته ام!
در انتظارت نشسته ام!

 

[manuela89]

دستم نمی رسد به بلندای چیدنت
باید بسنده کرد به رویای دیدنت

یوسف ترین عزیز جهان هم که باشی ام
در سینه آتشی است به داغ خریدنت

بالاتر از نگاه منی! آه! ماه من!
دستم نمی رسد به بلندای چیدنت

عاکفان

 

[ibest]

دردلم قصری تو داری ،خانه میخواهی چه کار
در دلت یک عاشق بیگانه میخواهی چه کار

من که با تو خوب بودم عشق کن در جان من
من که قصری ساختم ویرانه میخواهی چه کار

تو چو شمع و این دلم پروانه رویت شده
سوز عشقم را ببین پروانه میخواهی چه کار

با تو مهتاب برایم چون غزل زیبا شود
جان من بی تو شبی مستانه میخواهی چه کار

در درون واقعیت عاشقت گشتم بگو...
بین هر خواب شبت افسانه میخواهی چه کار

من که هر شعر و غزل را بهر تو خواهم سرود
شعری از یک شاعر دیوانه میخواهی چه کار

در دلت جایی برای دیگری داری مگر؟
غیر من اقرار کن هم خانه میخواهی چه کار

 

[somayeh60]

موهای سیاهت را تاب بده،
بگذار شانه کنم برایت...
گونه های انارین تورا ببوسم
و در آغوش بگیرمت...
حالا که با آمدنت
خاطرات گذشته دوباره پرسه میزنند
توی این اتاق ها؛
وحجم های موهوم
باپیکره های خیالی توی ذهنم
جان میگیرند،
میخواهم به خلسه ی رویاها بروم
وباور کنم
جای هیچ کس امشب خالی نیست...
دلم تنگ است؛
میفهمی "یلدا"؟!...

 

[harajiha.ir]

زان دم که شدیم آشنای غم تو
بیگانه زخویشم از جفای غم تو
با عشق تو عهد ما چو محکم بودست
کردیم جهان و جان فدای غم تو

 

[sayeh.a]

خدایا...
دلم به سان قبله نماست
وقتی عقربه اش به سمت "تــو" می ایستد،
آرام می شود...

 

[sayeh.a]

تیرگی دلم آنقدر برایم وحشت ناک نبود
که این غبار های پراکنده...
خدایا
دلم طوفان می طلبد
طوفان خواستن تو را...

 

[wonnin]

چه کسی حرف مرا می فهمد؟
چه کسی درد مرا می داند؟

در پس پرده ی اشک چشمم
چه کسی راز مرا می خواند؟

چه کسی واژه ی تنهایی را
در دل غم زده ام می بیند؟

با سر انگشت محبت چه کسی
قطره ی اشک مرا می چیند

سال ها غیر خداوند بزرگ
هیچ کس از غمم آگاه نبود

توشه ی زندگیم در همه عمر
جز غم و غصه ی جان کاه نبود

مرگ یک روز و یا یک شب سرد
چشم غمگین مرا می بندد

شاید آنجا پس از این رنج و عذاب
سردی گور به رویم خندد

 

[wonnin]

غم نگاه آخرت تو لحظه ی خدافظیگریه ی بی وقفه ی من تو اون روزای کاغذی

قول داده بودیم ما به هم که تن ندیم به روزگارچه بی دووم بود قولمون جدا شدیم آخرکار

تو حسرت نبودنت من با خیالتم خوشمبا رفتنم از این دیار آرزوهامو میکشم

کوله بارم پره حسرت ، تو دلم یه دنیا دردهمثل آواره ای تنهام ، تو خیابونی که سرده

تا خیالت به سرم میزنه گریم میگیرهآروم آروم دل تنگم داره بی تو میمیره

 

[leily_17]

کسي مرا به آفتاب
معرفي نخواهد کرد
کسي مرا به ميهماني گنجشک ها نخواهد برد
پرواز را بخاطر بسپار
پرنده مردني ست


فروغ فرخزاد​