حق مالكيت در اوپن سورس چجورياست؟

[skh]

با سلام دوباره . ببینین پدیدآورندگان کد باز جهان مثل شما فکر نمی کنند . مثلا صاحب joomla بار ها در مورد این نظرات گفته که همین که من می بینم کد هایی که کار کردم دارن روز به روز گسترش و توسعه پیدا می کنند و عیب یابی می شن . باگ هاش پیدا می شه . به زبان های مختلف ترجمه می شه واسم و واسه خالقانش کافیه . یه مساله مهم اینکه در حال حاضر طرح تکفا پول کد باز ها رو می ده . شرکت سیگما پول کامل تولید محصولش رو به دست آورده و بعد همه جا قابل داونلود گذاشته . تو کشور هایی مثل ایران اگه حمایت اینجور نهاد ها نباشه درست می گین کد باز نوشتن به دردی نمی خوره . من یکی از developer های سایت opensourcecms هستم بار ها تو پرسش ها این سوال رو مطرح کردم که آیای این عوض کردن کد و فروختن به اسم خودشون به ضرر شرکت اولی نیست که هر بار تمام بزرگان جواب دادن که هدف ما توصعه کد باز ها و بهینه کردن کد هامون هست . ما پولمون رو با تولید کردن محصول اولیه به دست آوردیم . به دنبال جهانی شدن و بهتر شدن هستیم . یادتون نره عزیزان اونا به دنبال چی هستن و ما چی .

 

[sama_sally]

با سلام دوباره . ببینین پدیدآورندگان کد باز جهان مثل شما فکر نمی کنند . مثلا صاحب joomla بار ها در مورد این نظرات گفته که همین که من می بینم کد هایی که کار کردم دارن روز به روز گسترش و توسعه پیدا می کنند و عیب یابی می شن . باگ هاش پیدا می شه . به زبان های مختلف ترجمه می شه واسم و واسه خالقانش کافیه . یه مساله مهم اینکه در حال حاضر طرح تکفا پول کد باز ها رو می ده . شرکت سیگما پول کامل تولید محصولش رو به دست آورده و بعد همه جا قابل داونلود گذاشته . تو کشور هایی مثل ایران اگه حمایت اینجور نهاد ها نباشه درست می گین کد باز نوشتن به دردی نمی خوره . من یکی از developer های سایت opensourcecms هستم بار ها تو پرسش ها این سوال رو مطرح کردم که آیای این عوض کردن کد و فروختن به اسم خودشون به ضرر شرکت اولی نیست که هر بار تمام بزرگان جواب دادن که هدف ما توصعه کد باز ها و بهینه کردن کد هامون هست . ما پولمون رو با تولید کردن محصول اولیه به دست آوردیم . به دنبال جهانی شدن و بهتر شدن هستیم . یادتون نره عزیزان اونا به دنبال چی هستن و ما چی .

"پیدا کردن باگ"

خیلی عقبی داداش
میگم این شرکتا پک های آماده فارسی برای این برنامه رو نصب میکنن و چند تا ماژول اضافی.
و با ارقام نجومی میفروشن: "در 24 ساعت جهانی شوید" "در 2 ساعت دنیا را به تخسیر خود در آورید" "لذت مدیریت وبسایت"

...

در ضمن
من کاری میکنم. برنامه ای مینویسم. این حق رو ندارم از کاربرام بخوام که اسم من یا برنامه مو زیر برنامه محفوظ کنن؟!
ما تویه هرجای دنیا از کاربرا بخوایم این کارو انجام بدن، اینکارو انجام میدن. ولی متاسفانه تویه ایران، کسی دلش نمیخواد اسم کس دیگری توی سایتش باشه.
مثلا من یه هفته پیش یه سایتی دیدم، قسمت مشتریاش پولی بود، بعد از اینکه پول رو پرداخت میکردی (10 تومن) یه یوزر نیم و پسوورد بهت میداد که بری بخش داونلود ها، اونجا من دیدم اولین محصول نوشته شده "آیرو ایران نیوز" گفتم ببینم چه طوره کداش... در کمال تعجب وقتی صفحه رو باز کردم دیدم محتویات سایت قدیمی فارسی نیوز copy شده اونجا حتی بدون اینکه رنگاشو عوض کنن، فقط هر جا به جای فارسی نیوز نوشته بود آیروایران با همون رنگ، زیر صفحه هم نوشته بود:
"هرگونه انتشار آیروایران نیوز بدون ذکر نام منتشر و برنامه نویس آن "فلانی" غیر قانونی است و پیگرد قانونی در پی دارد"

منم دیگه واقعا ریختم بهم ، به نظر شما این انصافه؟

در ضمن صاحب سایت اول دبیرستان بود، الانم ورداشته چون همونشب بهش زنگ زدم گفتم همین الان ورمیداری یا ازت شکایت میکنم کلی هم فش بهش دادم، اونم مثل سگ ترسید ورش داشت...


حالا شما به این میگی تعریف درست اپن سورس یا نادرست؟! ایرانی و opensource ؟

 

[skh]

دوست عزیز و داداش از ما جلوتر . وقتی شما اسم محصولتون رو با قوانین gpl و gnu آراسته کردید و گفتید کد باز باید آزاد بذارید تا هر کاری بکنن . اگه نمی خواید که به نام خودشون استفاده کنن خوب نگید کد باز هست . کد باز واسه خودش دنیایی داره که توش کسانی که همه چی رو تو پول نمی بینن لذت می بینن . خوش به حال صاحبان ناک که تا الان از سراسر دنیا استفاده کننده دارند و هر روز باگ های جدید و توسعه دهنده های جدید اضافه می شن بهشون . در ضمن وقتی انجمن کد باز جهان تعریفش رو ارایه می کرد یادش نمی اومد که کشوری به نام ایران هم هست و هر تعریفی اونجا تعبیر دیگه ای داره و الا تعریف دیگه ای ارایه می داد .

 

[sama_sally]

بله... حق باش شماست
بحث نمیکنم فعلا شما لطفا بحث رو داغ نکنید تا ببینیم دوستان دیگه نظرشون چیه

 

[Mehdi]

در كشوري كه يه سي دي با ارزش رو فقط با 500 تومن ناقابل چيزي در حدود نيم دلار بدست بياري
چجور ميشه انتظار رعايت اوپن سورس داشت
اين واقعا حق هست كه وقتي چندين شبانه روز پايه يه برنامه زحمت ميكشي و از وقت و سرمايت ميزني تا يه برنامه خوب بشه و مياي با كمال ميل اونو تقديم ميكني و فرداش ميبيني همون برنامه خودتو برداشتن با اسم خودشون عوض كردن چه حالي ميشي؟
حالا برا پي اچ پي ايا راهي هست كه برا يه نفر اجازه بديم از برناممون استفاده كنه بدون اينكه بتونه به سورس دسترسي داشته باشه؟ يعني نخوام سورسم رو در اختيارش بزارم

 

[carp3]

Zend بود
ولی کرک شد ... چند ماه پیش ....

 

[phpkar]

در كشوري كه يه سي دي با ارزش رو فقط با 500 تومن ناقابل چيزي در حدود نيم دلار بدست بياري
چجور ميشه انتظار رعايت اوپن سورس داشت
اين واقعا حق هست كه وقتي چندين شبانه روز پايه يه برنامه زحمت ميكشي و از وقت و سرمايت ميزني تا يه برنامه خوب بشه و مياي با كمال ميل اونو تقديم ميكني و فرداش ميبيني همون برنامه خودتو برداشتن با اسم خودشون عوض كردن چه حالي ميشي؟
حالا برا پي اچ پي ايا راهي هست كه برا يه نفر اجازه بديم از برناممون استفاده كنه بدون اينكه بتونه به سورس دسترسي داشته باشه؟ يعني نخوام سورسم رو در اختيارش بزارم

شدیدا تایید می شود

لازم نیست حتما از برنامه های آماده استفاده کنی برای قفل گذاری PHP
بشین یه برنامه خفن بنویس واسه این کار ...
همه جا گفتم اینجا هم میگم
اصلا توی بحثای قفل گذاری از نرم افزار های آماده استفاده نکنین ...

اوپن سورس در ایران جواب نمیده ...
ببین من کی گفتم ...

 

[carp3]

از اوپن سورس شما درک درستی ندارید ....

 

[Mehdi]

حالا اگه راه ديگه اي هم هست؟
اين قفل رو چجوري بايد بنويسم چيكار بايد بكنه؟

 

[skh]

قویترین راه قفل گذاری که در حای حاضر وجود داره به صورت فایل dat هست . برای footer صفحه کد می نوین اما به صورت اعداد 0 و 1 تو فایلی به نام donfig.dat. تا حالا تو دنیا نتونستن بازش کنن. هر کسی و شرکتی کد بخصوصی می ذاره . در ضمن کد باز ارزش بسیار فراتری داره . کد باز به خاطر توسعه و مطرح کردن محصول هست . اگه درک درستی از کد باز داشته باشین اینجوری نمی گین فایده ای نداره .

 

[skh]

در ضمن محصولاتی مانند farsi news که اخطار مسدود شدن سایت رو در صورت برداشتن کپی رایت می ده آیا کد باز هست و تحت قوانین gpl/gnu هست ؟ نظر شما چیه ؟

 

[mbf]

بچه ها من همه این مطالب و بحثها رو خوندم و چیزی که برای من جالب بود این بود که:
بعضی دوستان با کمال آرامش و بدون دردسر از برنامه های اپن سورس استفاده کردن و چیز یاد گرفتن و حتی باهاش برنامه می نویسن
تازه از همه جالب ترش اینه که همه مون داریم از وینوزی که اصلا اپن سورس نیست با کمال بی شرمی استفاده می کنیم( اینو منظور خودم هم بود)
ولی یه برنامه زپرتی دو سه خطی که تازه سورس اصلیشو هم یکی دیگه نوشته رو تغییر می دیم و انتظار داریم که کسی غیر اونی که ما می گیم استفاده نکنه و همه چیز رو که با برداشتی که من کردم اصلا با قانون اپن سورس مغایره همون جور که ما می خوایم استفاده کنه

یه خورده فکر کنم باید به خوردمون بیایم
skh عزیز مطالب زیبایی گفتن که باعث شد جور دیگه ای به این قضیه نگاه کنم
حقیقتا دنیای اپن سورس برای خودش دنیای عجیب و جذابیه

فکرشو بکنید که نشستی یه برنامه نوشتی و چند سال ( قابل توجه اون دوستمون که گفته بودن چند روز از وقتشونو روی نوشتن برنامه گذاشتن) چند سال از عمرتو صرف کردی تا این چیزی بشه که هست
بعد با کمال تواضع بزاری ملت مجانی دانلود کنند و از سورس اون استفاده کنن و تغییر بدن و به نام خودشون بفروشن!!!!!
طرف دیگه صد درجه از فردین ما باید جوانمرد تر باشه که همچین کاری بکنه
تازه بعدش من نوعی بیام اون برنامه ایشون رو چند تا تغییر کوچولو بدم و به نام خودم کپی رایت براش بزارم و کس دیگه ای که این کار رو با همون برنامه من می کنه بهش زنگ بزنم و فحش بهش بدم

ما کجاییم و این اپن سورسیا کجا؟
حقیقتا من که عمرا نتونم همچین حالی به ملت بدم و نتیجه زحمتمو اینجوری و با این شرایط در اختیار کسی بزارم
شما رو نمی دونم؟
امیدوارم روزی برسه که ما هم بتونیم اینقدر از خود گذشته گی داشته باشیم که چنین کاری بکنیم

 

[phpkar]

بچه ها من همه این مطالب و بحثها رو خوندم و چیزی که برای من جالب بود این بود که:
بعضی دوستان با کمال آرامش و بدون دردسر از برنامه های اپن سورس استفاده کردن و چیز یاد گرفتن و حتی باهاش برنامه می نویسن
تازه از همه جالب ترش اینه که همه مون داریم از وینوزی که اصلا اپن سورس نیست با کمال بی شرمی استفاده می کنیم( اینو منظور خودم هم بود)
ولی یه برنامه زپرتی دو سه خطی که تازه سورس اصلیشو هم یکی دیگه نوشته رو تغییر می دیم و انتظار داریم که کسی غیر اونی که ما می گیم استفاده نکنه و همه چیز رو که با برداشتی که من کردم اصلا با قانون اپن سورس مغایره همون جور که ما می خوایم استفاده کنه

یه خورده فکر کنم باید به خوردمون بیایم
skh عزیز مطالب زیبایی گفتن که باعث شد جور دیگه ای به این قضیه نگاه کنم
حقیقتا دنیای اپن سورس برای خودش دنیای عجیب و جذابیه

فکرشو بکنید که نشستی یه برنامه نوشتی و چند سال ( قابل توجه اون دوستمون که گفته بودن چند روز از وقتشونو روی نوشتن برنامه گذاشتن) چند سال از عمرتو صرف کردی تا این چیزی بشه که هست
بعد با کمال تواضع بزاری ملت مجانی دانلود کنند و از سورس اون استفاده کنن و تغییر بدن و به نام خودشون بفروشن!!!!!
طرف دیگه صد درجه از فردین ما باید جوانمرد تر باشه که همچین کاری بکنه
تازه بعدش من نوعی بیام اون برنامه ایشون رو چند تا تغییر کوچولو بدم و به نام خودم کپی رایت براش بزارم و کس دیگه ای که این کار رو با همون برنامه من می کنه بهش زنگ بزنم و فحش بهش بدم

ما کجاییم و این اپن سورسیا کجا؟
حقیقتا من که عمرا نتونم همچین حالی به ملت بدم و نتیجه زحمتمو اینجوری و با این شرایط در اختیار کسی بزارم
شما رو نمی دونم؟
امیدوارم روزی برسه که ما هم بتونیم اینقدر از خود گذشته گی داشته باشیم که چنین کاری بکنیم

اوپن سورس از خود گذشتگی نیست اصلا .... اصلا ....
اوپن سورس نویسا اکثرا درآمدشون از Update و Support سیستم هست . یعنی سعی میکنن انقدر برنامه رو پیچیده بنویسن که کسی سر در نیاره ...!! مثل این نوک ... خیلی میتونست راحت تر کدارو بنویسه ولی اگر خوب نگاه کنین میبینن الکی دستورا رو پیچونده جوری که برنامه نویسای زیر سطح حرفه ای متوجهش نشن ...
چنین اوپن سورسی از بحث Support خیلی درآمد داره ... چون مجانیه ملت رو ترغیب میکنه که نصبش کنن . یه مدتی باهش کار میکنن و بعد به اشکال بر میخورن ... منظورم من و شما نیست ... نخیر منظورم سازمانها وشرکتهای هدف اوپن سورس نویساس ... انوقت چون اونا عین چی توی برنامه موندن و نمیتونن بفهمن چی به چیه حاضرن دو برابر مبلغ رو بدن تا مشکلشون بر طرف بشه !!
اینجوریه که اوپن سورس خیلی بازار بهتری از غیر اوپن سورس داره ...
اما چرا توی ایران جواب نمیده ؟
واسه خارجیا قبل از هر خریدی پشتیبانیش مهم تره ... اما واسه ما ایرانیا پشتیبانی پشیزی اهمیت نداره ... البته این شرکتهای در پیتی رو میگم ... شرکتهایی هم هستن که پشتیبانی خوب ارائه می دن ...
درآمد اوپن سورس نویسا فقط از پشتیبانی نرم افزار هست اما در آمد ما در ایران فقط از فروش ...
توی خارج تعهد با فروش آغاز میشه اما توی ایران تعهد پس از فروش خاتمه !!!
پس چون فروش توی ایران مهمه و مشتری فقط واسه تحویل گرفتن جنس پول میده لذا نوشتن اوپن سورس در این فضا اصلا به نفع اوپن سورس نویس نیست . چون نمیتونه از محل پشتیبانی هزینه هاشو تامین کنه ...

در نهایت اینکه فضای Business در ایران خیلی عقب مونده تر از خارجه ...
واسه همین بازم میگم اوپن سورس در ایران جواب نمیده ...

 

[carp3]

باز هم میگم شما از اوپن سورس درک درستی ندارید که اینجور حرف میزنید
فکر کنید اگه برنامه های اوپن سورس وجود نداشت شما حتی در 20 سال دیگه هم اپی اچ پی رو خوب ید نمی گرفتید ...

 

[Mehdi]

خوب اين فرق فوكوله
اين اوپن سورسي كه شما در بارش حرف ميزنيد فقط تو خارج جواب ميده
و ما ازش استفاده ميكنيم
حالا اين دليل نيست كه تو ايران هم استفاده كنيم چون همه اوپن سورس رو رعايت نميكنن و جالب ماجرا اينجاست
كه برا برنامه هايي كه كدشون بستست كپي رايت رعايت نميشه و همونطوري بر ميدارن برنامت رو به اسم خودشون ميفروشن

چه برسه به اوپن سورس

 

[carp3]

اما اگه درکه درستی داشته باشی ناراحت نمیشی که اگه یکی این کارو بکنه ...
من که نمیشم
در اوپن سورس کپی رایت اینجوریه :
در صورتی که خواهان پیشرفت اسکریت ما هستید میتوانید این کپی رایت را باقی بگزارید
این کار اجباری نیست ...

 

[carp3]

چرا فایر فوکس اینقدر پیش رفت کرد ؟
چون اوپن سورسه ...
مشکلاتش خیلی خیلی خیلی زود حل میشه
امکانات راحت واسش مینویسن
اکستنشن راحت میشه نوشت ....
دیگه حذف کپی رایت بچه بازی شده ....

فروختن یه برنامه اوپن سورسم آزاده در صورتی که یه تغییر حد اقد در نسخه اصلی داده شده باشه

 

[skh]

من کاملا با نظر carp3 موافقم . دلیل پیشرفت کد باز ها انجوریه . مطالب خوبی تو این تاپیک درست شد . حیف می بینم یه مطلب نباشه . اونم این مقاله که ترجمه مقاله ریچارد استالمن هست با عنوان این :
چرا نرم افزار نباید مالک داشته باشد؟

تکنولوژی اطلاعات دیجیتال با آسان‌تر کردن نسخه برداری و اصلاح اطلاعات به دنیا کمک می‌کند. و رایانه‌ها برای آسان‌تر کردن این امر به ما وعده می‌دهند.

این آسان‌تر کردن را هر کسی نمی‌خواهد . سیستم کپی‌رایت به برنامه‌ها «مالکین»ی می‌بخشد که هدف اکثر آن‌ها منع منفعت‌های نهانی نرم‌افزار از سایر مردم است. آن‌ها می‌خواهند تنها کسانی باشند که بتوانند از نرم‌افزاری که ما استفاده می‌کنیم، نسخه برداری و آن را اصلاح کنند.

سیستم کپی‌رایت با صنعت چاپ رشد پیدا کرد -- یک تکنولوژی برای نسخه برداری عمده‌ی از محصولات. کپی‌رایت تا حد زیادی با این تکنولوژی متناسب است زیرا این تکنولوژی فقط محدود کننده‌ی‌ی تولید کنندگان عمده است. و آزادی را از کسانی مثل خوانندگان کتاب‌ها نمی‌گیرد. یک خواننده‌ی معمولی که ماشین چاپ ندارد، می‌تواند فقط به وسیله‌ی قلم و جوهر از مطالب کتاب نسخه برداری کند. و هیچ خواننده‌ای برای این کار مورد بازخواست و تعقیب قانونی قرار نمی‌گیرد.

تکنولوژی دیجیتال بسیار انعطاف‌پذیرتر از ماشین چاپ است: زمانی که اطّلاعات شکل دیجیتال به خود می‌گیرند، شما به آسانی می‌توانید آن را برای سهیم شدن با دیگران، کپی کنید. این انعطاف پذیری زیاد، تناسب سیستمی مثل کپی‌رایت را بر هم می‌زند. و این دلیل افزایش قوانین سخت و بی‌رحمانه‌ای است که هم‌اکنون برای کپی‌رایت نرم‌افزار اجرا می‌شود. این چهار فعّالیّت انجمن ناشران نرم‌افزار (Software Publishers Association - SPA) را در نظر بگیرید:

تبلیغات بزرگی که می‌گوید، نافرمانی از مالکین برای کمک به دوستتان، کاری نادرست است.
در‌خواست برای گذاشتن جاسوس‌هایی در محل کار یا تحصیل برای اطّلاع دادن در مورد اعمالشان.
حمله(باکمک پلیس) به دفاتر و مدرسه‌ها، یعنی جایی که به مردم گفته می‌شود باید بی‌گناهی خود را از نسخه برداری غیر قانونی ثابت کنند .
تعقیب قانونی (توسّط دولت ایالات متّحده و با درخواست SPA) افرادی مثل DavidLaMacchia در MIT، نه برای نسخه برداری از نرم‌افزار (او متّهم به هیچ نسخه برداری نشده)، بلکه فقط برای بدون محافظ گذاشتن امکانات نسخه برداری و شکست در محدود کردن استفاده‌ی آن‌ها.

تمامی این چهار فعّالیّت مانند استعمال آن‌ها در شوروی سابق است. جایی که که هر ماشین چاپ یک گروه محافظ برای جلوگیری از نسخه برداری‌های ممنوع داشت، و اشخاص مجبور به نسخه‌ برداری پنهانی اطّلاعات و دست به دست کردن آن مثل "samizdat" بودند. البتّه تفاوت‌هایی نیز وجود دارد: انگیزه‌ی کنترل اطّلاعات در شوروی، سیاسی بود؛ در حالی که این انگیزه در ایالات متّحده بر اساس سود است. امّا این عمل نهایی است که بر ما تأثیر می‌گذارد و نه انگیزه‌ی آن. هر تلاشی برای منع به اشتراک گذاشتن اطّلاعات با هر انگیزه و علتی، منجر به روش‌ها و ناملایمات یکسان خواهد شد.

مالکین برای به دست گرفتن قدرت کنترل استفاده‌ی ما از اطّلاعات، دلایل گوناگونی می‌آورند.

نام‌گذاری.
مالکین از کلمات لکّه‌دار کننده‌ای مثل «دزد» و «دزدی‌ ادبی» و همچنین اصطلاحات تخصّصی مانند «دارایی ذهنی» و «خسارت»، برای به وجود آوردن سطر معیّنی از تفکرات عمومی، استفاده می‌کنند-- یک مقایسه‌ی ساده بین برنامه‌ها و کالاهای مادّی.

عقاید و بینش‌های ما در مورد دارایی برای کالاهای مادی با طرح این سؤال که آیا گرفتن یک شی از شخصی درست است یا خیر، شکل می‌گیرند. آن‌ها به طور مستقیم به نسخه برداری از چیزی اشاره نمی‌کنند ولی از ما می‌خواهند که این بینش را در تمامی موارد در نظر گیریم.

اغراق.
مالکین نرم‌افزار می‌گویند زمانی که خود کاربران از برنامه‌ها نسخه برداری می‌کنند، متحمّل «خسارت» یا «ضرر اقتصادی» می‌شوند. اما این کار هیچ تأثیر مستقیمی بر مالک ندارد و به هیچ کس ضرر نمی‌زند. مالک نرم افزار فقط زمانی ضرر می‌کند که شخصی از برنامه‌ی او نسخه برداری کرده، در غیر این صورت برای خرید آن پولی به مالکش می‌پرداخت. [۲]

کمی تفکّر به ما نشان می‌دهد که بیش‌تر مردم نسخه‌ای را خریداری نمی‌کرده‌اند. و با این وجود مالکین «ضرر»هایشان را با این فرض که هر شخص یک نسخه از نرم‌افزار را خریداری می‌کرد، محاسبه می‌کنند. به بیان بهتر، این کار اغراق است. [۳]

قانون.
مالکین اغلب حالت فعلی و متداول قانون را شرح می‌دهند و برای تهدید ما از جریمه‌هایی که می‌توانند استفاده کنند بحث می‌کنند . در این روش قانون امروزی الزاماً یک دید اخلاقی را منعکس می‌کند-- و در عین حال ما وادار به احترام به این جریمه‌ها به عنوان حقایق طبیعی می‌شویم که هیچ کس مقصّر آن نیست.

این نوع از اجبار برای ایجاد یک تفکّر انتقادی طرح نشده است؛ بلکه برای تقویّت یک گذرگاه روحی و همیشگی ایجاد می‌شود.

مسلّم است که قوانین در مورد درست یا غلط بودن چیزی تصمیم گیری نمی‌کنند. هر آمریکایی باید بداند که چهل سال پیش در بسیاری از ایالات، نشستن یک سیاه‌پوست در جلوی اتوبوس خلاف قانون تلقّی می‌شد؛ امّا این فقط نژادپرستان بودند که می‌گفتند این کار غلط است.

حقوق طبیعی.
نویسندگان اغلب مدّعی داشتن یک رابطه‌ی خاص با برنامه‌هایی که نوشته‌اند، می‌شوند؛ و درصدد حمایت از آن بر می‌آیند، در نتیجه خواسته‌ها و علایق آن‌ها در مورد برنامه مهم‌تر از خواسته‌های هر کس دیگر-- یا حتّی تمامی مردم دنیا می‌شود. (برای نمونه شرکت‌ها، و نه نویسندگان، برای نرم‌افزارها کپی‌رایت تعیین می‌کنند؛ امّا از ما انتظار می‌رود که از این اختلاف چشم پوشی کنیم).

در مورد کسانی که از این امر به عنوان یک اصل اخلاقی یاد می‌کنند---نویسنده مهم‌تر از شماست---من فقط می‌توانم بگویم که به عنوان یک برنامه‌نویس برجسته به آن می‌گویم مزخرف.

امّا مردم در کل، به دو دلیل با حقوق طبیعی احساس موافقت می‌کنند.

یکی از این دلایل یک مقایسه‌ی نامعقول با کالاهای مادّی است. وقتی من اسپاگتی درست می‌کنم، مسلّما اگر شخص دیگری آن را بخورد اعتراض می‌کنم؛ چون خودم دیگر نمی‌توانم آن را بخورم. این کار او همان قدری به من ضرر می‌زند که به او سود رسانده است. فقط یکی از ما می‌تواند اسپاگتی را بخورد؛ بنابراین سؤال این است، کدام‌یک؟ کوچک‌ترین فرقی بین ما برای برهم زدن و یک سو کردن این توازن اخلاقی کافی است.

امّا اگر شما برنامه‌ای را که من نوشته‌ام تغییر دهید یا فقط اجرا کنید بر شما به طور مستقیم و بر من به طور غیر مستقیم تأثیر می‌گذارد. و این که شما نسخه‌ای از برنامه را به دوستتان بدهید بر شما و دوستتان خیلی بیش‌تر از من تأثیر می‌گذارد. من نباید قدرت این را داشته باشم که به شما بگویم این کارها را نکنید. و هیچ کس نباید این حق را داشته باشد.

علّت دوم این است که به مردم گفته شده که حقوق طبیعی نویسندگان یک امر مقبول و اعتراض‌ناپذیر است.

گذر زمان نشان داده است که خلاف این امر حقیقت دارد. تصوّر پیشنهاد شده برای حقوق طبیعی نویسندگان درست هنگامی که قانون و تشکیلات ایالات متّحده شروع به تنظیم کارها کرد؛ به طور قطعی رد شد. و دلیل این که این قانون فقطاجازه‌ی تشکیل سیستم کپی‌رایت را می‌دهد و به آن نیازندارد هم همین است. و همچنین به همین علّت است که می‌گویند کپی‌رایت باید موقّتی باشد. و نیز می‌گوید که هدف کپی‌رایت ترقّی پیشرفت است-- و نه پاداش دادن به نویسندگان. کپی‌رایت به نویسندگان و ناشران پاداشی نمی‌دهد، بلکه فقط به عنوان وسیله‌ای برای اصلاح رفتارهایشان عمل می‌کند.

سنّت بر قرار شده در جامعه‌ی ما این است که کپی‌رایت قسمتی از حقوق طبیعی عموم را قطع کند-- و این فقط می‌تواند به خاطر خود مردم توجیه شود.

اقتصاد.
دلیل نهایی گفته شده برای داشتن مالک، چیزی است که منجر به تولید بیش‌تر نرم‌افزار می‌شود.

بر خلاف بقیّه، این دلیل حداقل یک رابطه‌ی قانونی و درست با موضوع دارد. و بر پایه‌ی یک هدف درست شکل گرفته است-- راضی کردن کاربران نرم‌افزار. و کاملاً واضح است که اگر به افراد پول خوبی داده شود، چیز‌های بیش‌تری تولید می‌کنند.

اما دلیل اقتصادی یک عیب دارد: این دلیل بر پایه‌ی این فرض شکل می‌گیرد که تفاوت، فقط مسئله‌ی مقدار پولی است که ما مجبور به پرداخت آن هستیم. و فرض می‌کند که «تولید نرم‌افزار» تنها چیزی است که ما می‌خواهیم؛ چه مالک داشته باشد و چه نداشته باشد.

مردم این دلیل را می‌پذیرند چون با تجارب آن‌ها با کالاهای مادّی وفق دارد. برای مثال یک ساندویچ را تصوّر کنید. ممکن است شما قادر به گرفتن یک ساندویچ هم به طور رایگان و هم با پرداخت پول باشید. در این صورت، تفاوت فقط در مقدار پولی است که می‌پردازید. چه شما آن را خریداری کنید و چه نکنید، ساندویچ همان طعم و همان ارزش غذایی را خواهد داشت و فقط یک بار قادر به خوردن آن خواهید بود. چه شما ساندویچ را از مالکش دریافت کنید و چه نکنید، به طور مستقیم بر هیچ چیز به جز مقدار پولی که بعد‌ها خواهید داشت، تأثیر ندارد.

و این امر در مورد تمامی کالا‌های مادّی صدق می‌کند-- چه مالک داشته باشد و چه نداشته باشد؛ هیچ تأثیری بر آنچه که هست و کاری که در صورت به دست آوردن، با آن می‌توانید بکنید، ندارد.

امّا اگر برنامه‌ مالکی داشته باشد، بسیار بر آن‌چه که هست و کاری که با نسخه‌ی خریداری شده‌ی آن می‌توانید بکنید، تأثیر می‌گذارد. در اینجا تفاوت فقط مسئله‌ی مادّی نیست. سیستم مالکین نرم‌افزار مالکین را برای تولید چیزها تشویق می‌کنند-- امّا نه آنچه که جامعه نیاز دارد. و این موجب آلودگی اخلاقی نامحسوسی می‌شود که بر همه‌ی ما تأثیر می‌گذاد.

جامعه به چه چیز نیاز دارد؟ به اطّلاعاتی که حقیقتاً در دسترس شهروندانش باشد-- برای مثال، برنامه‌هایی که آن‌ها بتوانند بخوانند، تعمیر کنند، با خواسته‌های خود وفق دهند و آن را اصلاح کنند. امّا چیزی که مالکین به ما تحویل می‌دهند جعبه‌ی سیاهی است که قادر به مطالعه و تغییر آن نیستیم.

همچنین جامعه نیاز به آزادی دارد. زمانی که برنامه مالک داشته باشد، کاربران حتّی آزادی کنترل قسمتی از زندگیشان را هم از دست می‌دهند.

مهم‌تر از همه، جامعه نیاز دارد که روح همکاری داوطلبانه را در شهروندانش تقویت کند. زمانی که مالکین نرم‌افزار به ما می‌گویند کمک به همسایه‌هایمان به طور طبیعی «دزدی» محسوب می‌شود؛ آن‌ها روح مدنی جامعه‌ی ما را آلوده می‌کنند.

به همین علّت است که ما می‌گوییمنرم‌افزار آزاد به آزادی بر می‌گردد و نه قیمت.

دلیل اقتصادی برای داشتن مالک اشتباه است، امّا موضوع اقتصادی حقیقت دارد. بعضی افراد برنامه‌های مفیدی می‌نویسند چون از نوشتن آن‌ها لذّت می‌برند، یا برای تحسین و علاقه؛ امّا اگر ما نرم‌افزار‌هایی بیش از آن چه که این افراد می‌نویسند می‌خواهیم؛ باید سرمایه‌گذاری کنیم.

ده سال است که توسعه‌دهندگان نرم‌افزار آزاد روش‌های گوناگونی را برای سرمایه‌گذاری امتحان کرده‌اند که با موفقیّت‌هایی نیز رو به رو شده‌اند. هیچ نیازی نیست که کسی ثروتمند شود؛ میانگین درآمد خانواده‌های آمریکایی، در حدود ۳۵۰۰۰ دلار، برای شغل‌هایی که کم‌تر از برنامه نویسی رضایت‌بخش هستند، کافی است.

برای سال‌ها، تا زمانی که کمک هزینه‌ی تحصیلی مرا بی‌نیاز کرد، از راه فروش قسمت‌های افزایشی به نرم‌افزار‌های آزادی که می‌نوشتم، امرار معاش می‌کردم. هر قسمت به نسخه‌ی استاندارد اضافه می‌شد و بنابراین احتمالاً در دسترس عموم قرار می‌گرفت. مشتریان برای قسمت‌هایی که می‌خواستند بر روی آن کار کنم، به من پول پرداخت می‌کردند؛ نه برای قسمت‌هایی که در غیر این صورت برایم اولویّت بیش‌تری داشتند. [۴]


بنیاد نرم‌افزار آزاد (FSF)، یک خیریه بدون مالیات برای توسعه‌ی نرم‌افزار آزاد است که از طریق فروش سی‌دی‌های GNU، تی‌شرت‌ها، کتاب‌های راهنما و توزیع‌های لوکس، (که کاربران در نسخه برداری و تغییر تمامی آن‌ها آزاد هستند) و همچنین از راه اهدائیات سرمایه گذاری می‌کند. هم‌اکنون این بنیاد یک گروه پنج نفره از برنامه نویسان و سه کارمند دیگر که به سفارشات پستی رسیدگی می‌کنند، دارد.

برخی از توسعه دهندگان نرم‌افزار از طریق فروش سرویس‌های پشتیبانی امرار معاش می‌کنند. Cygnus Support با حدود ۵۰ کارمند ؛ در زمانی که این مقاله نوشته شده؛ تخمین می‌زند که حدود ۱۵ درصد از فعّالیّت اعضایش توسعه‌ی نرم‌افزار آزاد است-- یک درصد قابل احترام برای یک شرکت نرم‌افزاری.

شرکت‌هایی شامل Intel ،Motorola ،Texas Instruments و Analog Devices برای سرمایه‌گذاری ادامه‌ی توسعه‌ی کامپایلر GNU برای زبان C متّحد شده‌اند. در این ضمن کامپایلر GNU برای زبان Ada هم توسّط US Air Force که اعتقاد دارد این مقرون به صرفه‌ترین راه برای به دست آوردن یک کامپایلر باکیفیّت است، سرمایه گذاری می‌شود. [سرمایه گذاری Air Force چند وقت پیش تمام شد؛ کامپایلر GNU Ada هم‌اکنون سرویس‌دهی می‌شود، و هزینه‌هایش به صورت تجاری سرمایه‌گذاری شده‌اند.]

تمام این مثال‌ها کوچک هستند؛ جنبش نرم‌افزار آزاد هم هنوز کوچک و جوان است. امّا مثال رادیویی که در این کشور (ایالات متّحده) توسّط شنوندگانش حمایت می‌شود، امکان حمایت یک فعّالیّت بزرگ، بدون اجبار هر کاربر برای پرداخت پول، را نشان می‌دهد.

امروز ممکن است شما به عنوان یک کاربر رایانه، خود را در حال استفاده از یک نرم‌افزار انحصاری (۱۸ کاراکتر) بیابید و اگر دوست شما نسخه‌ای از برنامه را بخواهد، درست نیست که خواهش او را نپذیرید. همکاری مهم‌تر از کپی‌رایت است. و همکاری پنهانی جامعه‌ی خوبی را نمی‌سازد. هر شخصی باید آرزوی یک زندگی درست آشکار و آزادانه را داشته باشد؛ و این به معنی «نه» گفتن به نرم‌افزار انحصاری است.

شما شایستگی این را دارید که بتوانید آشکارا و آزادانه با سایر افرادی که از نرم‌افزار استفاده می‌کنند، همکاری و مشارکت کنید. شما شایستگی این را دارید که بتوانید چگونگی کارکرد نرم‌افزار را یاد بگیرید و آن را به دانش‌آموزان خود بیاموزید. شما شایستگی این را دارید که وقتی نرم‌افزار با مشکلی مواجه می‌شود، برنامه نویساس دلخواه خود را برای تعمیرش استخدام کنید.

شما شایستگی استفاده از نرم‌افزار آزاد را دارید.

 

[skh]

این خبرم به نقل از سایت itworldcanada هست در مورد اینکه چقدر کد باز ها برای کشور ها اهمیت دارند . امیدوارم کشور ما هم به این اهمیت بیشتر اهمیت بده و کارگروه تخصصی که در حال حاضر با نام متن باز در تکفا وجود داره و فقط یه صفحه خالی هست و هیچ گزارش و مقاله ای توش نیست و البته چند نفر از IT من های ایران به خصوص آقای سلجوقی و ربیعی صاحبان این کار گروه هستند چشمشون به این تاپیک بخوره .

اینم خبر : ( gnuiran )
آمریکا و ۱.۲۴ میلیون دلار برای امنیت Opensource
دولت آمریکا (US. Department of Homeland Security) مبلغ ۱.۲۴ میلیون دلار را برای سه سال به دانشگاه استانفورد، شرکت سیمانتک و کاوریتی تخصیص داد. این مبلغ برای مطالعه برروی امنیت ۴۰ پروژه‌ی اوپن سورس از جمله Apache، Mozilla، MySQL وPostgreSQL است. برای اطلاع از اهداف پروژه، مبلغی که هرکدام از سه شرکت کننده دریافت کرده‌اند و وظایف هر کدام از سه شرکت کننده به شما مطالعه‌ی این گزارش را پیشنهاد می‌کنیم.

 

[carp3]

خوبه !
اگه یه مدیر این اضافه هارو خذف کنه و اینو مهم کنه عالی مشه