khabaloo
کاربر قدیمی پرشین تولز
آخی ! این نوارشو فکر کنم 1000 باری گوشش کردم،اینقدرم دوسش داشتم تا دیدم برادر بزرگم که تازه تو دوران عاشقیش بوداين هم يه شعر ديگه كه فقط همون اولش رو همه مي خوندن!!!
علی مردان خان
داشت عباس قلی خان پسری / پسر ِ بی ادب و بی هنری
اسم ِ او بود علی مردان خان / کُلفت ِ خانه زِ دَستش به اَمان
پشت ِ کالسکه یِ مردم می جَست / دل ِ کالسکه نشین را می خَست
هر سَحرگه دم ِ در بر لب ِ جو / بود چون کرم ِ به گِل رفته فرو
بسکه بود آن پسره خیره و بد / همه از او بَدشان می آمد
هر چه می گفت لَله لَج می کرد / دَهَنَش را به لله کَج می کرد
هر کجا لانه ی ِ گنجشکی بود / بچه گنجشک درآوردی زود
هر چه می دادند می گفت کَمَست / مادرش مات که این چه شکمست
نه پدر راضی از او نه مادر / نه معلم نه لله نه نوکر
ای پسر جان ِ من این قصه بخوان / تو مشو مثل ِ علی مردان خان
شعرش هم گويا از ايرج مبرزاست.
اومده بود روش معین ضبط کرده بود.
فقط یه نکته داشت ، تو اون دوران همیشه یه حس عذاب وجدان داشتم که علیمردان خان خود منم
