م.مودب پور یکی از کسانی بود که خیلی زود فهمید ، سلیقه و سطح مخاطب ایرانی چیه و کجاس... نتیجه اینکه در حالیکه بهترین رمان های ایرانی تو چاپهای سوم و چهارم هستند و بعضی از بهترین آثار رمانتیک دنیا ، هنوز ترجمه نشدن ... کتابهای این آقا ، به چاپ های 10 و 15 رسیده ( البته سهم فهمیه رحیمی و بامداد خمار رو هم محفوظ نگه دارین !!!
) ...
دوستان انگار همه کارهای مودب پور رو خوندن ... نمی دونم نظرشون چیه ... ولی بهرحال این سبک رمان نویسی هم قواعد خودش رو داره : احساسات ( شدیدا رقیق !! ) - حوادث ( یکی بعد از دیگری ) - آدم های بد و خوب ( کاملا تفکیک شده !! ) - و البته نیاز به یک
معده قوی برای کتابخوانهای حرفه ای (
) ... !!!!
ممکنه برگردین و بگین ": به تو چه ، این سلیقه ماست و کسی حق نداره بهش توهین کنه" ... ولی همونطور که گفتم :
" بحث سلیقه نیست ، بلکه بحث سطح سلیقه اس "...