موضوع جالبیه، و چنان دل خونی هم من دارم از این قضیه که بیا و ببین! اول خاطرات تلخ تر از زهرم رو بهتون میگم، و بعد چند تا توصیه از طرف من که از این قضیه آسیب های بد خوردم...
خاطرات تلخ من از این قضیه:
- شروع شدن قرض های گرفته شده از مبالغ پایین و هر 6 ماه یک بار. ولی بعد به مرور مبالغ هی بالاتر و بالاتر و ماهی چند بار درخواست قرض از این و اون!
- درگیر شدن شدید مادرم در این قضیه! فک و فامیل فکر می کنند بهترین راه قرض از من درخواست کردن از مادرمه، و مکررا از اون بنده خدا خواستند از من براشون پول بگیره. اون هم توی رودربایستی فامیل انقدر پشت سر هم مجبور شد به من بگه که اواخر احساس می کنم شدیدا ناراحت بود و عزت نفسش از بین رفته بود. وقتی شروع کردم به این جور تقاضاها بگم نه، احساس می کنم طرف قرض گیرنده در کمال وقاحت یکی دو بار با مادرم تندی کرده بود که ما فامیل هستیم و این چه طرز رفتاره و ...
- یادتون هست زمانی که ترامــپ از برجــام اومد بیرون به مدت 4-3 ماه هر روز که از خواب بیدار می شدی دلــار چندصد تومن گرون شده بود؟ می دونید من توی روزهایی که دلار از 5 هزار تومن شد 20 هزار تومن چقدر پول دست مردم داشتم؟ حاصل سال ها کار سخت جلوی چشمم داشت دود می شد می رفت آسمون...
- به خاطر دارم قدیم یه مدت شیفت بعدازظهر کار می کردم. یکی از اقوام از مادرم درخواست قرض از من کرد که من گفتم نه. وقتی مادرم جواب منفی رو منتقل کرده بود ایشون گفته بود پسرتون نمی تونه شیفت صبح هم یه جا کار کنه که این جور موقع ها مشکلی نباشه؟ حیرت کردید، نه؟ من بدتر از شما تعجب کردم وقتی شنیدم!
- یک بنده خدای خیلی خوش حساب و درستکار مبلغی بدهکار بود بهم و قرار بود توی قرعه کشی صندوق قرض الحسنه هر ماهی برنده شد بیاره بهم بده. برام تعریف کردن که همون روزی که صبحش برنده شده بود بدو بدو قبل از رفتن به خونه خودشون اومده بود خونه ما و پول رو داده بود، چون اگر بچه هاش می فهمیدند که اسمش در اومده نمی گذاشتند بیاد قرضش رو پس بده، و می گفتند ولش کن پول رو بده به ما!
- تازه تمام این گلایه ها مال منه که تمام پول هام رو پس گرفتم و فقط دیر پس داده شده! مجسم کنید کسی که مالش رو می خورند و اصلا نمیدن بهش، که هر چی هم می گذره فراوون تر میشه این اتفاق...
==============================
و اما توصیه هام، که اگر هنوز درگیر این قضایا نشدید شدیدا می خوام روشون فکر کنید:
1.
تا زمانی که خودتون خونه و ماشین (یا هر چیز دیگه که دوست دارید داشته باشید) نخریدید هر کس قرض خواست جواب تون فقط یه نه محکم باشه! بعد از شروع دوران کاری توی چند سال اول آدم مهربونه، و اطرافیان به طور خیلی رایج این رو می دونند، و تا آدم بی رحم نشده از این مهربونی سوء استفاده می کنند.
2.
حتما حتما حتما وضعیت اقتصادی قرض گیرنده رو با خودتون مقایسه کنید. کسی که از شما بیشتر داره به هیچ دلیلی حق نداره از شما قرض بخواد! متاسفانه یه موضوع رایج اینه که کسی که برای خرید خونه سوم خودش 500 میلیون تومن کم داره گوشی تلفن رو بر می داره و به هزار طریق مختلف از 50 نفر آدم می خواد پول قرض بگیره که 90 درصد این افراد از نظر اقتصادی از خودش ضعیف ترند! (آخه می دونید، حقیقتش یه خونه توی زعفرانیه دیده که خیلی چشمش رو گرفته! نمی تونه که بره دو تا خیابون پایین تر بخره که)!
3. اگر فردی که می خواد قرض کنه بزرگتر یا آدم رو در بایستی داره و نمی تونید بهش بگید قرض نمیدم، بهش بگید تا فلان قدر (مثلا تا یک میلیون تومن) می تونم بدم. اگر مثلا 10 تومن می خواد بگید یک تومنش رو من میدم بقیه اش رو بی زحمت از منبع دیگه تهیه کنید.
4. سعی کنید
از همون اول اطرافیان به هیچ وجه شما رو به عنوان آدم قابل اتکا (سوء استفاده) توی این مسائل نشناسند! به قول سعدی آب رو باید از سرچشمه بست و وقتی جوی پر آب شد دیگه قابل بستن نیست! از همون اول دو بار که هر کی پول خواست بگید تا خودم خونه نخریدم نمیدم، همه به عنوان آدمی که نمیشه ازش چیزی کشید می شناسندتون! دیگه نه کسی ازتون قرض می خواد و نه اطرافیان تون اذیت میشن.
آرزوی موفقیت.