خوب در واقع سوالات مکرر الکترو آرت هم تو تاسیس این تاپیک بی تاثیر نبود.
الک جان من مدتی میشه که مجاور شدم و بعد از چندی تحقیق و تفحص به یقین رسیدم که لپتاپ نیاز من نبود و با کم عقلی محض تن به خرید این وسیله دادم.
گفتم اقرار کنم به از خموشیه.همه ی بحث هم بر می گرده به این امکان جابجایی.ببین عزیزم اون انتظاری که از لپ تاپ داری قبل خرید خیلی با بعد خرید فکر میکنه.
من خودم فکر می کردم لپ تاپ می خرم همیشه همراهمه هر جا دلم خواست بازش می کنم برنامه ی روزانه مو مرور می کنم مطالب درسی رو توش ذخیره می کنم و ....
اما خداییش تا حالا بیشتر از 20 درصد واسه من سود نداشته و عملا نمی تونم به اون شکلی که می خوام ازش استفاده کنم.تا دست می جنبونی باتریش تموم میشه.باز و بسته کردن و حمل و نقلش مکافاته اونم تو محیط دانشگاه و دست آدم سریع السیری مثل من.
روزی که می خوای کتاب ببری باید قید لپتاپ رو بزنی.کلیه ی مباحث و دروس و فلان و فیسار هم که رو کاغذه من موندم این شی العجاب یک کروری این وسط چی کاره ست؟!
ببین از لحاظ فنی جدا که ازش راضیم و تا حالا هیچی واسم کم نذاشته منتهی خرما هم تو بغداد زیاده
مهم اینه که همیشه در دسترست باشه نه صرفا رو میز کار و اونم توخونه.
جون می دونم شرایط من رو داری و برقی هم هستی من پیشنهاد می کنم قدری تامل کن و نذار زرق و برق این وسیله چشتو بگیره.
یه تست ساده انجام بده میانگین تو یه هفته حساب کن که چند ساعت کارت بیرون از خونه و بدور از سیستم رومیزی لنگ می مونه؟
مطمئن باش به عدد چندان بزرگی نمی رسی.حداقل تو این شرایط.
من خودم می گفتم لااقل اینترنت رو تو Pc دانشکده استاد می کنم اما الان 24 تا از رومیزی های اونجا اینترنت ندارن دیگه کی واسه لپتاپ ما تره خورد میکنه!
