Amir_2591
Registered User
- تاریخ عضویت
- 12 جولای 2006
- نوشته‌ها
- 60
- لایک‌ها
- 0
یک قرن مدت کوتاهی نیست، ایران از همان هم بی بهره بوده. یونانیها به نظر فرد فرد شهروندان جامعهاحترام می گذاشتند(با تعریف خودشان از شهروند و جامعه و احترام)، چیزی که هنوز بسیاری جوامع به آن نرسیده اند! دیگر اینکه برده داری تعارضی با دموکراسی ندارد، دموکراسی دارای تعریفات و حداقل های مشخص است که اگر محیا باشند عناصر جانبی کوچکترین تاثیری برآن ندارد، یک احمق می تواند در دموکرات بودن آمریکا تردید بکند، در عین حال باز فقط یک احمق می تواند از وجود عدالت در آن کشور(که 91% کل ثروتش در دست 6% مردم است)صحبت بکند! آنچه برده داری را رد می کند ماهیت دموکراسی نیست، تعابیر و تعاریف اخلاقی هستند که انسانها بصورت توافقی آنها را می پذیرند و جنبه قانونی به آن می بخشند،خود دموکراسی مثلا نژادپرستی یا برده داری یا اعدام را رد نمی کند، این مجموعه ای از استدلالات منطقی، فلسفی، حقوقی و اخلاقی هستند که تشکیل مفاهیم انتزاعی بعدی را می دهند(کلیات آنرا امروز "حقوق بشر" می نامیم)که وجودشان ماتقدم بر دموکراسی است نه بالعکس. اینکه حکومت دولت شهرهای یونانی برآمده از رأی اکثریت شهروندان بوده برای دموکرات دانستن آنها در پانصد سال قبل از میلاد مسیح(یک معجزه تمام عیار!)کافی است. . دموکراسی یک قالب "درون حکومتی" و بسیار آسیب پذیر و پرتناقض است، اما با همه این احوال بهترین نوع حکومت است(به قول چرچیل: دموکراسی بدترین نوع حکومت است، بعد از همه انواع دیگر آن!). دوستانی که رجز "برده داری" می خوانند توجه داشته باشند تا صد و پنجاه سال قبل در آمریکا(آزادترین کشور دنیا)ا، زنان و بردگان و خارجی ها حق رای نداشتند(و در آن زمان تنها دموکراسی واقعا فعال هم_شاید بجز انگلستان_همین آمریکا بود). در ایران هم همه شرایط یونان حاکم بوده(چه بسی حادتر : همان برده داری، **** طبقاتی، مناسبات اقتصادی و سیاسی)با این تفاوت که جانوری بنام شاه محور همه چیز محسوب می شده.
تازه اينو ايرانيها بهش نگفتن از طرف يونانيها مورد خطاب قرار گرفته!!!(طبق همون كتاب تاريخ يوناني كه ميخوني...)
